Datasets - ISEBEL

Heksen als ziekteverwekkers Op de grens van Wintelre en Vessem woonde vroeger een heks, die kinderen ziek maakte door ze met de hand over de haren te strijken. De mensen noemden haar 'de heks met de vuile hand'. Men kon met deze kinderen het beste naar pater Wilderbeek in Eindhoven gaan. Die wist er meestal wel raad op.

hand

nl.verhalenbank.49557

De heks met de harmonika Een kind van vijf, zes jaar werd ziek. De dokters die geraadpleegd werden wisten ook geen raad. Op aanraden van brave mensen, ging de moeder naar Rijckholt, naar de Witte Paters, en die beloofden haar te helpen; die hebben grote kennis van die zaken. De moeder moest dan iemand meebrengen, als het kon de vader, of wel een brave...

begeleider

nl.verhalenbank.43050

In Benschop is een keer een kind van de duvel betoverd. "Kind, spuug uit, je hebt de duvel in!" riepen ze. Het kind was behekst. Toen gingen ze er mee naar een toverdokter in Vianen. Die ging zelf mee in een hondekar door de lucht. Toen moesten ze het kind kokend water te drinken geven. Nadien was de beheksing over.

behekst

nl.verhalenbank.50900

Heksen als ziekteverwekkers In Best lag een kindje zwaar ziek in bed. Omdat ook de dokter niets meer kon doen, besloten de ouders naar de paters Kapucijnen in Antwerpen te gaan. Die wisten meestal met zulke dingen wel raad. In Antwerpen aangekomen kregen zij van de paters een scapulier en deze zeiden; ‘Als u thuiskomt, leg dan deze scapulier bij de...

afweer

nl.verhalenbank.49555

De kwade hand Een boerenvrouw uit Heer, die ook wel aardappelenschillen opkocht om de varkens te voeren, kocht er bij mensen in de Kattenstraat te Wijk geregeld. Het was een heks en zij had een kind van die mensen met een kwaad oog bezien en met een kwade hand aangeraakt. Het kind werd ziek en de moeder die de oude vrouw niet vertrouwde en verdacht, sprak...

aardappelschillen

nl.verhalenbank.43049

1.26. Heksen en de kwade hand Uit de troebele bron van onkunde opgeweld, leeft het geloof aan heksen en spoken in deze streken nog steeds voort, ofschoon slechts in 't verborgene en meest onder de lagere volksklasse. Godsdienst en beschaving hebben veel, zeer veel, doch nog niet alles kunnen uitroeien. Ds. Hanewinkel, die op zijne 'Reize door de Majory'...

aantonen

nl.verhalenbank.50020

HEKSERIJ VOORKOMEN In Veldhoven woonde vroeger een boerenechtpaar, dat vier kinderen had. Hoewel die kinderen goed te eten en te drinken kregen, waren ze voortdurend ziek. En niet zomaar een beetje, nee, ernstig ziek. Zelfs de dokter stond voor een raadsel en raadde de ouders aan om eens naar de paters van Hei-Tongeren, in België, te gaan. Die waren heel...

aankloppen

nl.verhalenbank.49571

Skoanheit en dy brochten altyd geregeld turf nei Burgumerheide. Dêr hienen se fêste klanten sitten. Sy hienen dan in fuorman dy brocht de turf op 'e wein nei de minsken ta. Dy fuorman hie in bern, dat wie sa'n skroedtsje. Dat tsjirme, 't siet yn 'e pogge. It gûlde altyd. Doe gong dy fuorman op in kear nei Wopke fan Kûkherne ta. Wopke sei, dat bern wie...

aanraden

nl.verhalenbank.25065

«Ik geloof niet aan heksen en tooverij,» zeide iemand in Doniawerstal, «maar ik wil een geval vertellen, dat waarlijk gebeurd is, hoe vreemd het moge schijnen: «Mijne grootouders woonden voor zestig, zeventig jaren te Dijken, toen het met twee hunner kinderen, jongens van omstreeks vier en vijf jaren, niet naar wensch ging. Tjebbe zat altijd met de hand...

advies

nl.verhalenbank.57922

D'r was is een (h)uus(h)oldugge met völle kinde(r)s. Now kwaamp t'r op zekere aov'mt een buu(r)vrouwe en die brach vief app'ls mee veur de kinder. Die moeder zeg toe: "Bewàà(r)t ze mar tut marg'n, dan köj ze dan wel opèèt'n en dan kriej d'r ieder iene." Now, dàt was goed. Mar een klein jonchien, dàt (h)aoste nog gien taan'n (h)ad, bit van twie appels een...

advies

nl.verhalenbank.34864

Te Bolsward woonde voor zeer vele jaren een jonge schipper, die gehuwd was met eene schippersdochter. Zij hadden twee kinderen, die voordeelig opgroeiden en, zooals 't dikwijls gaat, al spoedig volgde de derde. De baker, die zij bij zulke gelegenheden in dienst hadden, was eene, die hare menschen bijzonder naar den mond wist te praten. Velen zijn daarmee...

advies

nl.verhalenbank.57921

Ik haw in broer, dat is Gerke Lijzinga. Doe't dat in jonkje wie, woarde er bitsjoend. Der wie in frommes, dat wie in tsjoenster. Dy joech him us in hiele grouwe apel. Mar mem ûntkrige him dy apel en lei him yn 't kastje tusken de bêdsteden yn. Doe kom dêr in hiele grouwe pod út. Doe is heit nei Warten en Wergea west. Dêr wenne in âld frou, dy hat wol mear...

aannemen

nl.verhalenbank.28446

Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei. "Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen. Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...

aanwijzingen

nl.verhalenbank.22161

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur