Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
24 results
Dutch Keywords: kind ziek moeder
1. Mijn woonplaats is jaren lang geloofd aan spoken en heksen en veel meer soorten bijgeloof. Mijn moeder was er niet vrij van en verschillende tantes evenmin. In mijn jeugd kon ik zo zeven vrouwen noemen, die de naam van tovenaar hadden. Onschuldig kwamen die vrouwtjes er aan. Zo heeft er een aan een kind een appel gegeven; dat kind komt thuis en wordt...
nl.verhalenbank.46284
Vroeger gingen de bure op bezoek bij pasgebore kindere. Dat hoorde zo. M'n moeder vertelde in Lopik was d'r een kind gebore en toen was d'r een heks op bezoek geweest. 't Kind werd hard ziek. Toen ze het kussen openmaakten zat er een verenkrans in.
nl.verhalenbank.51005
Hekserij In mien tied was dat ofloopn. Wie werden wel woarschouwd veur n wieffien.. “Goat dr niet hen”, zeden ze dan. Moar t mense deed niks. Ze zag dr wat lelijk uut. Moar mien moe vertelden mie, dat er in heur tied es n kind behekst was. In t kussen had men n krans ontdekt van n ziek kind. De heks was toen ook bekend. Het kussen mit alles, wat er in zat...
nl.verhalenbank.43376
De kwade hand Een boerenvrouw uit Heer, die ook wel aardappelenschillen opkocht om de varkens te voeren, kocht er bij mensen in de Kattenstraat te Wijk geregeld. Het was een heks en zij had een kind van die mensen met een kwaad oog bezien en met een kwade hand aangeraakt. Het kind werd ziek en de moeder die de oude vrouw niet vertrouwde en verdacht, sprak...
nl.verhalenbank.43049
Waitn ie hou of dat in Duutsland gait? Op n dag stait boer bie de zwienen en door zugt hai aine zaik. Komt net n buurman in en vragt: “Wat non, n zwien krank?” “Joa, net zo inains.” “Oaber doe, is dei oale Takloa hier auk west, doe weist wal, zai dut kwoad.” “Och joa, dei hef hier west, zol sei t doan hebben?” “Non doe, wat wolst, bestimmt hef sei t doan,...
nl.verhalenbank.44720
Kindje behekst In 'n café op Kreil wonde 'n vrouw, die iets mir kon. Nou ha'k 'n zuster die teugenover de kazerne wonde; die haolde ok melk bij die vrouw. Ze ha 'n kiendje van neuge maande, mar da is toen gestorreve. En da kwam, zeije ze, deur die vrouw. Toen 't kiendje ziek waar, waor de moeder ermee naor de paters in Eindhove gegaon; die hebbe d'r iets...
nl.verhalenbank.41528
Myn groatmoeke fan Holwert gyng eens feur haar kiend naar Wopke. 't Kiend had kransen in 't kussen. Wopke sei tegen moeke Tryntsje: Hier heste goed, mar dû moest it an deze kant by dy houwen. En aan die kant moestû niet ien passeare laten, omdat dan dat fleske met goed der an gaat. Ik warskou dy Tryn, denk aan dyn naaste familie. It waren haar mans vader...
nl.verhalenbank.32614
Tjitske haar kind werd erg ziek. Wat mankeert jou toch? vroeg de moeder. Op een nacht werd het steeds erger. 's Morgens zag de moeder het al: haar kind was behekst. Een oude vrouw had dat gedaan; in het kussen van het kind vond men een krans. Die krans werd in een doofpot gedaan en het deksel deed men er daarna stijf op. Als de krans verteerd zou zijn zou...
nl.verhalenbank.43639
D'r was een kind, da was altijd bij een andere man en vrouw. Maar dat kind was van een ander. Maar toen werd het door de moeder teruggehaold, die zei: ,,Ik zal 't eerst maar efkes in bed stoppe". Maar dat kind wou niet meer groeie. Toen werd 't kusse opegemaakt, een krans d'r in. Maar toen dat kind terugging naar die andere man en vrouw, toen groeide 't wel.
nl.verhalenbank.72897
Achter Burgum wennen minsken, dy hienen in bern en dat rekke bitsjoend. Sy gongen nei de duvelbander ta en dy sei, it wie in âld wiif dy't it dien hie. Sy moesten it kessen mar ris neisjen en de krânsen dy't der yn sieten forbrânne. Sy moesten der foar soargje, dat alles goed ticht wie, de kaeisgatten en de skoarstiens ek, en de doarren op slot. Der siet...
nl.verhalenbank.25637
Mijn moeder had een klein meisje, dat heette Martsje. 't Was mijn oudste zuster. Toen ze zes jaar oud was kreeg ze zetten. Er woonde toen een vrouw in Dokkum, die werd er altijd van verdacht dat se kinderen betoverde. Wij woonden aan het Hellingpad. Op een keer kwam die oude vrouw er weer aan. Moeder houdt haar direkt aan en die spreekt taal tegen haar....
nl.verhalenbank.28186
EEN KRANS VAN VEREN In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
Wy hienen in famke, dat wie altyd gammel en siik. Doe kom der ris in kear in sekere Filippus by ús. Dy sei: "Hwat is hjir to rêdden? Is jimme fanke siik?" "Al in hiel skoft", sei 'k. Hy sei: "Jimme matte nei de duvelbander, hwant der sil wol hwat oars achter sitte. Jimme bern sil wol bitsjoend wêze. Ha jim it kessen al ris iepenmakke?" Doe makken wy it...
nl.verhalenbank.27554
Moeder het mien wel es verteld: “Eén van ons klein jonges was egol ziek”. Moeder zei: “We motte ’t kusse mar es nakieke. Wat er ien zit”. En toe ze da deje, holde ze ’r ’n mooie krans uut, heel mooi rond gevlochte van verkes ien ’t kusse”.
nl.verhalenbank.49717
Myn skoansuster Akke wie noch in famke. Se wenne yn 'e Westerein. Sy woarde siik. Net sa fier fan skoanâlden ôf wenne in âld wyfke. As dy nei in winkel ta woe gong se altyd by skoanmem en dy oer 't hiem. Dan joech se Akke altyd hwat, soms in koekje, ek wolris hwat oars. Doe't Akke dan siik woarde gong skoanmem nei de duvelbanner ta. Dat wie greate Wopke...
nl.verhalenbank.33081
Us mem wie in lyts famke fan sa'n fjouwer jier. Sy wennen achterút. Op in kear krige se in apel fan Rikele Myt. Doe't se dy op hie krige se pine yn it liif. Har mem hie fuort yn 'e gaten dat se troch Myt bitsjoend wie. Sy gong nei Myt ta en sei: "Dû hast myn bern siik makke, nou mast it wer better meitsje." "As ik it dan dien ha," sei Myt, "goed, dan doch...
nl.verhalenbank.28326
Vroeger vertelde ze wel, dat “die en die”, inkele vrollie, hekse ware. ’t Ware altied lilleke ouwe vrouwe. En ze kosse iemes behekse. Mien moeder het mien wel es verteld, da ik as klein kiend ok beheks was gewes. Dör ’n burvrouw. Toe ik nog zon heel klein kienje was, ik loai nog ien de wieg, was ’k es èrg ziek. Ik ha helemol gin mach mer. Ik kos mien eige...
nl.verhalenbank.49643
Binne Fogeltsje wenne yn Drachten, by de kolk in steechje op. Hja wie kreupel. Sy kom út en troch by ús mem om hwat to fortsjinjen. Wy wienen mei ús achten en mem koe 't wurk allinne net dwaen. Wylst mem fuort wie hat Fogeltsje myn broer Knjillis bitsjoend. Hy woarde siik. Doe't mem hearde dat dit Fogeltsje har wurk wie, is mem nei har ta gong en hat...
nl.verhalenbank.26189
Heine Jilderda fan 'e Broek hie fiif berntsjes, dy woarden alle fiif siik. Sy seinen: hja binne bitsjoend. Alde Frearke Tiet wie de beppe fan 'e berntsjes (ek in Jilderda), dat wie de tsjoenster. Har broer Jan wie ek in tsjoenster. Doe't de buorlju seinen: - de berntsjes bin bitsjoend -, sei Hanne, de mem fan dy berntsjes: "Ik kin 't net leauwe en ik mei...
nl.verhalenbank.25648
Op 'e Houtigehage wennen in mem en in dochter, dy koenen beide tsjoene. De mem hiet fan Jeltsje en de dochter Lutske. Net ien fan uzes dy't dêr hwat opite doarst, bihalve ús Boardzer. Mem warskôge him wit hoe faek, mar dêr steurde er him net oan. Ritske en Aeltsje wienen tige earme lju, mar Lutske en har man koenen it skoan rêdde. Doe liende Aeltsje...
nl.verhalenbank.20097
26