Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Een ziek kind dat behekst was, kreeg een krans in t kussen. De krans deed men in een pot en werd aan de kook gebracht. Dit gebeurde om de heks te laten komen; die kon dan niet weg blijven; ze moest voor de dag komen en het volk wist opnieuw wie zich met het duivelswerk ophield.
nl.verhalenbank.45127
224.
Wak ow now vetelle gao is gebeurd ien ongeveer 1905. Wi'j wonen toe ien Lobith. Mien bruur was toe nog zon bungel van een jong. Op een kier wier hi'j ziek, arg ziek; soms kraowen hi'j 't üt van de pien.
Atte buurluj 's aoves kwamme praoten of kate, dan harre ze 't duk oaver de ziekte van bruur. Endelijk wiere ze 't der oaver eens, dat hi'j beheks...
nl.verhalenbank.22585
Een vrouw had een ziek sukkelend kind. Het was bekold, volgens de buren kenbaar aan de rozen in de veeren van het hoofdkussen. Een zwarte kip werd gehaald. Het hart uit het lijf gehaald. Dit hart vol met spelden gestoken en daarna kip, hart, spelden en veeren gekookt. Op die lucht komt de kol af. De grootmoeder, geen kwaad bewust, kwam even aanloopen en...
nl.verhalenbank.8641
Tsjoenderij wie froeger om samar to sizzen suver in folkssykte. Wie der in bern bitsjoend, of tochten se dat it sa wie dan moesten se earst it kessen iepenmeitsje om to sjen of dêr ek krânsen yn sieten.
Dan moest men hinnegean en nim it wetter fan 't bern, dat yn in pot dwaen en dy pot mei wetter de jouns oer 't fjûr siede litte. Dêr moest men in pakje...
nl.verhalenbank.25296
Een kind was erg lastig. Toen zegt de buurvrouw: "Dat kind is behekst". As d'r een kind betoverd was, dan moeste ze 't water van het kind koke, dan zage ze de toverheks bij de deur.
nl.verhalenbank.125579
Doe't wy us in kear yn Earnewâld leinen, rekke ik as lyts jonkje siik. Doe founen se trije krânsen yn 't kessen, dêr't ik op lei. De trêdde krâns wie noch net fol tsjoend, oars hie ik dea west.
Mem hat de krânsen dea sean yn in koperen goatling. Dan gong de tsjoenster ek dea of sy krige in freeslike pine.
nl.verhalenbank.29302
Yn 'e Houtigehage wenne in sikere Minke, dy hie in bern, dat wie bitsjoend. Minke woe lykwols sekerheit ha en dêrom makke se it holkessen fan 't bern iepen. En doe wie 't al sa, dêr sieten krânsen yn fan fear. Doe woe se noch wite hwa't de tsjoenster wie. De minsken retten har oan, sy moest spjelden siede yn wetter, dan kom de tsjoenster opdaegjen. Dat...
nl.verhalenbank.34449
Myn man syn tante dy hie in famke, dat wie bitsjoend.
Sy wennen oan 'e Skieding. Rikele Myt krige dêr de skuld fan. Sy ha alle gatten yn 'e hûs tichtmakke, alles - èk it kaeisgat. Doe ha se in panne mei spjelden oer 't fjûr set. Dy moesten siede. Doe kom de tsjoenster om 'e doar hinne. Dy raesde it út fan 'e pine.
Hja hie it famke in kear in stik brea mei...
nl.verhalenbank.27900
Ik ha in frou kend, dy hie in berntsje, dat gûlde altyd.
Rikele Myt kom dêr altyd oan om to freegjen hoe let as it wie. Myt wie in bikinde tsjoenster.
Doe tochten dy lju: "Us bern kin wolris bitsjoend wêze."
Doe joegen se har de rie nuddels en spjelden to sieden yn in panne, dan kom de tsjoenster wol op 'e lappen.
En doe wie 't èk sa. Rikele Myt kom by de...
nl.verhalenbank.25870
Te Bolsward woonde voor zeer vele jaren een jonge schipper, die gehuwd was met eene schippersdochter. Zij hadden twee kinderen, die voordeelig opgroeiden en, zooals 't dikwijls gaat, al spoedig volgde de derde. De baker, die zij bij zulke gelegenheden in dienst hadden, was eene, die hare menschen bijzonder naar den mond wist te praten. Velen zijn daarmee...
nl.verhalenbank.57921
21.29
[JvdB] Dus dat was het eerste verhaal, maar van zijn vader daar is een heel uhh daar zijn twee leuke verhalen van. Het eerste is in 1942 toen woonde dr in Kloosterhaar een familie Evers en die hadden een kind van 6 jaar. En dat kind dat werd ziek en toen hebben ze daar uhh, nou ja de oorlog ging ook voor heel veel mensen het leven gewoon door, daar...
nl.verhalenbank.46645
Hjir foar ús oer yn 'e heide wennen minsken, dy hienen in fanke, dat wie bitsjoend. Sy wie altyd siik. Pake rekke foar har nei Wopke ta. Dy wenne yn Kûkherne. Foardat er dêr oan ta wie, moest er in stik lân troch, dêr roannen oksen yn.
Doe kom er by greate Wopke. Hy bigong to fortellen oer it fanke.
Mar Wopke sei: "Ik wyt it wol. Gean nei hûs en sied in...
nl.verhalenbank.21947
Op 'e Houtigehage wennen in mem en in dochter, dy koenen beide tsjoene. De mem hiet fan Jeltsje en de dochter Lutske. Net ien fan uzes dy't dêr hwat opite doarst, bihalve ús Boardzer.
Mem warskôge him wit hoe faek, mar dêr steurde er him net oan.
Ritske en Aeltsje wienen tige earme lju, mar Lutske en har man koenen it skoan rêdde.
Doe liende Aeltsje...
nl.verhalenbank.20097
Ik haw in broer, dat is Gerke Lijzinga. Doe't dat in jonkje wie, woarde er bitsjoend.
Der wie in frommes, dat wie in tsjoenster. Dy joech him us in hiele grouwe apel. Mar mem ûntkrige him dy apel en lei him yn 't kastje tusken de bêdsteden yn. Doe kom dêr in hiele grouwe pod út.
Doe is heit nei Warten en Wergea west. Dêr wenne in âld frou, dy hat wol mear...
nl.verhalenbank.28446
Een hiele minne was vrouw K. Sie hef n bult kwaad doan en de lu harren haar dik in de gaatn.
Ik kan joe et gezin nog numen, waar ze toch n kind behekst hef. Sie was er in huus west en n zet later wordt dat kind ziek. Dokters zaggen ie ja haast niet; de mensn bruukten huusmiddeltjes en varder kon men zuk bezetn laatn. Mien vrouw kan dat ook. Dat kind wier...
nl.verhalenbank.44445
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei.
"Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen.
Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
Oan 'e Houtigehaechsterwyk wenne in tsjoenster. It wie Jan Mulder syn frou, Luts fan Ritske Ale.
Njonken harren wenne in húsgesin, dêr wie 't jongste bern siik fan. 't Wie in jonkje. Dat woe net groeije, it tsjirme.
't Kin wolris bitsjoend wêze, seinen se en se gongen nei de duvelbander ta. Dy sei, hja moesten alles tsjuster meitsje yn 'e hûs, dat se...
nl.verhalenbank.37461
