Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
88 results
Dutch Keywords: kind ziek betoverd
Hier in Waardenburg heb ok een heks gezete, da heb ik van moeder geheurd. Die vrouw woonde hier an de dijk. Daar was een vrouw, daar had ze 't keind betoverd. Toen was ze naar dat wijf toegegaan: ,,Ge zult 't weer zegene anders maak ik oe af!'' Ze moest zeggen: ,, God zegene oe''. Maar ze zee: ,,Ot zegene oe''. Maar ze hadde al een vuur angelege, as ze 't...
nl.verhalenbank.126153
In Benschop is een keer een kind van de duvel betoverd. "Kind, spuug uit, je hebt de duvel in!" riepen ze. Het kind was behekst. Toen gingen ze er mee naar een toverdokter in Vianen. Die ging zelf mee in een hondekar door de lucht. Toen moesten ze het kind kokend water te drinken geven. Nadien was de beheksing over.
nl.verhalenbank.50900
No. 172. In 1595 woedde de heksenziekte in Mierloo. Het begon met de maerte van den pastoor, die den heer van het dorp had betooverd, door hem peren te geven, en een kind ziek had gemaakt, door het te liefkozen. De ongelukkige bekende. - Vijf en twintig jaar geleden had zij een leugen bevestigd met de woorden "dat zij den duivel lijf een ziel overgaf";...
nl.verhalenbank.46923
Tsjoensters meitsje de bern siik. By Sweitse Stopjern (= Oldenburger) wie in bern, dat wie ek altyd heal en gammel. It bern tsjirme. Sy wienen dêr us op in kear oan 't hûshimmeljen. Doe founen se krânsen yn 'e kessens. Dy brânden se op en sy leinen duveldrek op 'e drompel fan 'e doar. It bern wie samar genezen
nl.verhalenbank.26117
Bitsjoende bern ha faek krânsen yn 'e kessens. Dat is 't wurk fan 'e tsjoenster. As der trije krânsen folmakke binne hat sa'n tsjoenster it bern deatsjoend. Dy krânsen matte út it kessen weinom en forbrând wurde.
nl.verhalenbank.33241
Dyselde omke wie in bern fan acht jier, doe rekke er bitsjoend. Alde Klare wie in heks, dy die dat. Omke syn mem hiet fan Wike. De âlde heks kom faek by harren. Dan sei se: "Och Wike, doe de planke even over. Ik wil even de kleine jongen zien." Hwant omke en dy hienen in draei oer de feart. Klare wenne yn 'e buert. Hja kom der dan yn en krige kofje. Faek...
nl.verhalenbank.19619
Neffens myn heit en mem wie in nachtmerje in tsjoenster. Dat leauden se fêst. Mem leaude oan tsjoenderij. Hja hat wol hiele forhalen dien oer bern dy't bitsjoend waerden. De tsjoensters tsjoende dy bern krânsen yn 't kessen dêr't sa'n bern op lei to sliepen. Dy krânsen moesten der út helle wurde en yn 'e dôfpot brocht wurde en dêr yn 'e brân stutsen en...
nl.verhalenbank.33114
Myn groatmoeke fan Holwert gyng eens feur haar kiend naar Wopke. 't Kiend had kransen in 't kussen. Wopke sei tegen moeke Tryntsje: Hier heste goed, mar dû moest it an deze kant by dy houwen. En aan die kant moestû niet ien passeare laten, omdat dan dat fleske met goed der an gaat. Ik warskou dy Tryn, denk aan dyn naaste familie. It waren haar mans vader...
nl.verhalenbank.32614
Op Houtigehage woarde in bern bitsjoend. Se hienen wol yn 'e gaten hwa't dat dien hie. Der kom harren altyd in swarte kat achternei. Dy woe nei 't bern ta. Op in kear doe joegen se dy kat in skop. Doe wie de oare deis de buorfrou kreupel. 't Wie frou van der Meer. Sy makken 't bêd fan it bern iepen en doe siet dêr in krâns yn.
nl.verhalenbank.33051
As it bern siik wie, woarde it kessen ûndersocht. Founen se dêr krânsen yn, dan wie 't bern bitsjoend. Dan gongen se nei de duvelbander ta. Dat wie Oene fan Sweagerbosk. Dy joech altyd in drank mei. Dan sei er: "Tink der om dat net ien it drankje sjocht." De krânsen woarden opbrând yn 'e stookpot. Dan moest alles ticht wêze. It bern woarde wer better as...
nl.verhalenbank.27381
Een krans van vere in het kusse, dat had je wel as een kind ziek was geworde. De vere ware roze geworde. Dan was 't kind betoverd.
nl.verhalenbank.70581
Jan van der Zee wenne by de haven op Smel-ie. Syn wiif krige in lytsen. Syn omke wenne op 'e koai by Smel-ie. Dy syn wiif kom us in kear by Jan van der Zee om de lytse to sjen. Wylst hja dêr wie, krige it bern hiel bot pine. It raesde it út. It bern waerd fan dy ûre ôf siik en 't is stoarn. Doe ha se 't kessen neisjoen. Dêr sieten krânsen yn. Doe wie 't...
nl.verhalenbank.24003
Op 'e Tike, by Rypke en At wienen de bern al ris bitsjoend. De tsjoenster wie âlde Piters Hindrikje, dy wenne ek op 'e Tike. Dy koe har yn in kat foroarje en hja koe troch 't kaeisgat hinne. Sa kom se by de minsken. De bern dy't se bitsjoend hie hienen krânsen fan fear yn 'e kessens.
nl.verhalenbank.33035
Dêr wenne neffens heit ek in âld wiif, dy bitsjoende de bern. Hja foroare har yn in boarre. De bern dy't se bitsjoende wienen alle ûren wekker. Sa wie der ek us in bern, dat se bitsjoend hie, dat raesde ek altyd. De âlders tochten: dat mat ophâlde. It kessen woarde iepenskuord dêr't it bern op slepte. Dêr siet in krâns yn, dy hellen se der út. De man hie...
nl.verhalenbank.26174
Doe't wy us in kear yn Earnewâld leinen, rekke ik as lyts jonkje siik. Doe founen se trije krânsen yn 't kessen, dêr't ik op lei. De trêdde krâns wie noch net fol tsjoend, oars hie ik dea west. Mem hat de krânsen dea sean yn in koperen goatling. Dan gong de tsjoenster ek dea of sy krige in freeslike pine.
nl.verhalenbank.29302
D'r was een kind, da was altijd bij een andere man en vrouw. Maar dat kind was van een ander. Maar toen werd het door de moeder teruggehaold, die zei: ,,Ik zal 't eerst maar efkes in bed stoppe". Maar dat kind wou niet meer groeie. Toen werd 't kusse opegemaakt, een krans d'r in. Maar toen dat kind terugging naar die andere man en vrouw, toen groeide 't wel.
nl.verhalenbank.72897
Grouwe katten binne tsjoensters. Dikke Harm hie in jonkje. Dat jonkje rekke siik en bigong to sukkeljen. It woe net bikomme. Doe moest Harm nei Kûkherne ta. Harm woe net, mar 't wiif die gjin lichten. Dat op 't lêst liet Harm him biprate. Doe't er in eintsje op stap wie, kom 't wiif him achternei rinnen mei 't mûtske fan 't bern. Dat hie Harm noch...
nl.verhalenbank.23595
Foar tsjoensters wienen se froeger bang. De lju dienen duveldrek ûnder 'e drompel, dan kommen se net yn 'e hûs. De berntsjes krigen stikjes duveldrek yn in pûdtsje op it boarst, dêr kom in lintsje oan. De tsjoenster koe har yn in swarte kat foroarje. Soms krige sa'n kat in skop. Dan seinen se de oare deis: "Ha jim 't wol sjoen? Hja hat it fannacht west....
nl.verhalenbank.33750
Tsjoensters wienen froulju, dy't bern bitsjoene koenen. Sy koenen har ek yn allerhande dieren foroarje. Ien fan 'e bern fan myn beppe rekke us op in kear bitsjoend. It bern wie altyd siik. Doe gong ús pake nei de duvelbander fan de Knipe ta, dat wie Lolke Woudstra. Lolke joech in fleske mei drank mei. Hy sei tsjin pake: "Hjir mastû tige op passe. It mat...
nl.verhalenbank.28268
Tsjoensters hienen je froeger oeral. Yn Kollumersweach wienen ek guon. Hja makken krânsen yn 'e bêdden dêr't de minsken op sliepten. Dy moesten der úthelle wurde, oars kom 't forkeard. Meastal wienen it lytse bern dy't bitsjoend woarden. Wie dat it gefal, dan gongen se faek nei Wopke fan Kûkherne. Dy moest de bern dan wer better meitsje. Meastal joech er...
nl.verhalenbank.33670
94