Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
15 datasets found
Dutch Keywords: kind kinderen Place of Narration: Drachten
Heit sei tsjin ús, wy moesten noait midden op 'e wei rinne fanwege de lykstaesjes, dy't wol us passeare koenen. Ik ha my dêr hast altyd oan hâlden.
nl.verhalenbank.19861
Yn Drachtster Kompenije wenne in frou, dy hie yn in koartstondige tiid twa bern forlern. It minske sukkele sels. Twa bern hie se oerhâlden, in jonge en in famke. Doe wienen dy beide bern us oan 't boartsjen by 't sângat. 't Frommes dy't it my fortelde wie in suster fan dy frou. Hja hie tsjin dy suster sein: "Nou is dat sjesa. Ik bin hjir net lang mear....
nl.verhalenbank.25582
Yn Twizelerheide wenne in widdou. Dy hie twa berntsjes hawn en der waerd wol sein, dat hja dy beide berntsjes sels fan kant makke hie. Alle jounen tusken skimer en tsjuster kom dy man mei de berntsjes der oan. Dy koenen de rêst net fine.
nl.verhalenbank.19324
Achter Ljouwert yn in doarp stie in lyts plaetske. De minsken dy't dêr earst wenne hienen, matte dêr twa bern sa bistoppe ha, sûnder deadshimdsjes oan. Letter kommen dêr oare minsken to wenjen. Dat wienen gelovige lju. Beppe wenne der ek by yn. Sy hienen ek in lyts famke, dat wie in protte by beppe. Op in kear, doe't beppe in mennich turven út 'e skuorre...
nl.verhalenbank.19626
Der wie in widner, dy hie trije bern. Hy krige forkearing mei in widdou. Hy frege har of se mei him trouwe woe, mar hja seach hwat biswier yn 'e trije bern. "Ja," sei er, "dêr kin ik net fan ôfsjen. Ast míj ha wolst, mast de trije bern ek nimme." Hja sei doe: "Ei nou, dat kin ek net oars, fuort dan mar." Doe kom er wer in kear by har, doe joech se him...
nl.verhalenbank.19625
Piter Poes wie de duvelbander fan Sumarreheide. Hy wie by Simen Linses yn 'e kost. As wy him as bern oankommen seagen setten wy mei de klomp gau in krús. Hwant dêr moest Piter oer stroffelje, seinen se. Ik ha 't dêrom noait sjoen.
nl.verhalenbank.33037
Biesterveld hat ûnder mear in skuonmakker Rein Geales (van der Meulen?) formoarde by de Slingerswei op Teade-hoekje ûnder Boarnburgum. Dêr hat er fjirtsjin jier foar sitten. Sûnt dy tiid spoeke it op Teade-hoekje. Der wie in liet fan, mei de folgjende rigels der yn: Er kwamen weer een twintigtal getuigen, die eveneens hun stem verheften tegen hem. Maar...
nl.verhalenbank.25051
Op 'e Tike, by Rypke en At wienen de bern al ris bitsjoend. De tsjoenster wie âlde Piters Hindrikje, dy wenne ek op 'e Tike. Dy koe har yn in kat foroarje en hja koe troch 't kaeisgat hinne. Sa kom se by de minsken. De bern dy't se bitsjoend hie hienen krânsen fan fear yn 'e kessens.
nl.verhalenbank.33035
Ik wie in famke. Wy wennen yn Visvliet. Heit moest der op út to slachtsjen. Buorfrou sei tsjin mem: "Dan kom ik joun by jimme." Wy krigen thé en doe't it al aerdich let yn 'e joun wie, kom heit werom. Hy hie 't slachtsjen dien. Doe soe buorfrou fuort. Wy wennen doar oan doar. Wy gongen mei nei de doar om even bûten to sjen. Doe sei heit: "Dêr is hwat."...
nl.verhalenbank.20859
In wjerwolf is in minske dy't altyd byt. Oan 'e lytse bern kin men al sjen as it in wjerwolf is. Sokke bern bite op alles.
nl.verhalenbank.24554
Thomas Clare wie kaertlizter. Ik en noch in faem hawwe us in kear by har west. Dy faem hie al in pear bern oerwoun. Hiltsje Veenstra hiet se. Clare skodde de kaerten en sy naem der ien út en sei: "Dit achtsje ik net, dat forwachtsje ik net. Mar famke, dû leist mei dyn njoggen maendtsjes yn 'e skoat." Hiltsje sei: "Och stumper, dat komt my net oer, dan...
nl.verhalenbank.24687
Der woarde ús froeger altyd forteld, de pypkes, dy't wy op 'e bou founen, dêr rookten de ierdmantsjes út. Wy seinen der ek ierdmanspypkes tsjin.
nl.verhalenbank.26047
Yn dyselde skuorre gebeurde it earder us dat der in hiele protte minsken yn slepten. Dat kom trochdat der minsken by wienen, dy hienen har bern meinom. Der woarde doe ek al warskôge: "Tink der om, net by de wite doar sliepe!" Mar der wie ek in âld minske by de sliepers, dy wie mei de helm geboaren. Dy sei: "'t Hindert neat, ik let wol op." Dat doe kommen...
nl.verhalenbank.19706
As de bern nachts ûnrêstich wienen, krigen se yn 'e Boelensloane in pûdtsje mei duveldrek op 't boarst.
nl.verhalenbank.23510
De bern droegen froeger faek in stikje duveldrek yn in pûdtsje op it boarst fanwege tsjoenderije.
nl.verhalenbank.25562
35