Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Een verhaal over een heks
Een oude vrouw, reeds lang overleden, (haar naam is zelfs nog bekend, hoewel ik deze om de familie geen overlast te bezorgen, moet verzwijgen) ging telkens wanneer een vrouw het leven geschonken had aan een baby, op "kraamvisite". Zodra zij zich over de wieg heenboog, hoopten de veren van het hoofdkussentje van de baby zich...
nl.verhalenbank.13410
Jan van der Zee wenne by de haven op Smel-ie.
Syn wiif krige in lytsen. Syn omke wenne op 'e koai by Smel-ie. Dy syn wiif kom us in kear by Jan van der Zee om de lytse to sjen. Wylst hja dêr wie, krige it bern hiel bot pine. It raesde it út. It bern waerd fan dy ûre ôf siik en 't is stoarn.
Doe ha se 't kessen neisjoen. Dêr sieten krânsen yn.
Doe wie 't...
nl.verhalenbank.24003
Nog geen 50 jaar geleden is in de Pallert (gem. Vlagtwedde) een kind behekst bij de fam. Huls. Een buurvrouw wist dit zeker, want in het kussen en in de dekens zaten dikke stukken.
Toen dan ook het 'bliksemse wijf", dat er voor gehouden werd, daarna weer een bezoek wou brengen; is het "vierkant" de deur uitgegooid.
nl.verhalenbank.42832
Heksen:
Op Stoks, een gehucht in Panningen, woonde een arme weduwe, genoemd “Hekse Nelke”, die verdacht werd van hekserij. Als ze bij iemand op bezoek ging, pleegde ze de kinderen aan te halen, en over de haren te strijken. Als ze goed en wel verdwenen was, bleken die kinderen dik onder de luizen te zitten. Het gevolg was, dat iedere moeder, wanneer Hekse...
nl.verhalenbank.60733
EEN KRANS VAN VEREN
In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
HEKSERIJ VOORKOMEN
In Veldhoven woonde vroeger een boerenechtpaar, dat vier kinderen had. Hoewel die kinderen goed te eten en te drinken kregen, waren ze voortdurend ziek. En niet zomaar een beetje, nee, ernstig ziek. Zelfs de dokter stond voor een raadsel en raadde de ouders aan om eens naar de paters van Hei-Tongeren, in België, te gaan. Die waren heel...
nl.verhalenbank.49571
Bij ons in de buurt was een ziek. 't Was een boerin. Die werd maar niet beter. Toen zei een buurvrouw van ons tegen haar: "Je moet naar de kwakzalver toe." Die man dat was een duivelbanner. Daar gingen ze heen. Toen zei die duivelbanner: "Je bent betoverd. En als je wilt weten wie het gedaan heeft, dan moet je morgen de kant naar de Ried uit lopen. "Die...
nl.verhalenbank.21700
Op 'e Bulten wennen minsken, dy hienen in bern, dat woarde siik. Der kom gauris in âld minske by harren, dat wie in buorfrou. 't Wie Alle Tet, in âld tsjoenster.
Sy tochten, 't bern kin wolris bitsjoend wêze. Sy gongen nei Kûkherne. En ja, Wopke sei 't bern sit ûnder forkearde hannen.
Hy joech in drankje mei en sy krigen de rie: duveldrek ûnder 'e drompel...
nl.verhalenbank.28556
Yn 'e Houtigehage wie al us in kear in bern net goed. 't Wie by ús buorlju. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Frânse Hinke ta, de duvelbanster fan 'e Rottefalle. Dy sei: "'t Bern is bitsjoend. Der sit in krâns yn 't kessen. Deselde dy't joun it earst by jim oer de flier komt, dat is de tsjoenster." Doe wie dat it buorwyfke Janne Luts. Dy ha se...
nl.verhalenbank.21116
Doe't wy in skoftsje troud west hienen, krigen wy in famke. Dat bern tsjirme fan bigjin ôf oan. Dokter kom geregeld, mar hy wist der neat op. 't Bern tsjirme mar troch.
Us buorwyfke kom faek by ús, dy sei, 'k moest mei 't bern nei Oentsjerk ta, nei de duvelbander. Dat wie in boer.
Mar dêr hie ik net folle mei op, dat wimpele ik altyd ôf. Mar op 't lêst...
nl.verhalenbank.24323
Heine Jilderda fan 'e Broek hie fiif berntsjes, dy woarden alle fiif siik. Sy seinen: hja binne bitsjoend.
Alde Frearke Tiet wie de beppe fan 'e berntsjes (ek in Jilderda), dat wie de tsjoenster. Har broer Jan wie ek in tsjoenster.
Doe't de buorlju seinen: - de berntsjes bin bitsjoend -, sei Hanne, de mem fan dy berntsjes: "Ik kin 't net leauwe en ik mei...
nl.verhalenbank.25648
Der wie in nicht fan ús, dy hie in jonkje. Dat bern rekke siik. It gûlde en jammere altyd, it wie hast noait stil.
Doe seinen se: "Dat bern kin wolris bitsjoend wêze." Hwant dan raze de bern ek sa.
Doe gongen se mei 't jonkje nei Swarte Jantsje ta. Swarte Jantsje naem it jonkje op 'e skoat. Doe wie 't bern fuortdalik stil. Sadré se 't bern delsette, seach...
nl.verhalenbank.28549
