Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Alde Knjillis Sytske har mem Tryntsje hie nei Jan Goaitsens ta west om molke. Doe't se oan 't âld tsjerkhôf ta wie, woarde se samar ynienen yn 'e sleat set. Alle molke wie fuort. Der mat in lykstaesje west ha, dy't se net sjen koe.
nl.verhalenbank.15903
Yn 'e Tsjûkemar by de Lemmer, op 'e Súd-hoeke fan 'e mar is in tsjerke forsonken mei it tsjerkhôf der omhinne. Boppe de tsjerke leit in tonne mei wite en swarte blokken. Dat is in beaken. By helder waer kin men stiennen en alles sitten sjen. Alle founeminten binne dêr noch. Wy ha dêr wol yn fard.
nl.verhalenbank.21052
Oan 'e betonwei yn 'e Harkema ha jy it âld tsjerkhôf. It earme-tsjerkhôf wurdt it neamd. Dêr wurdt al lang net mear bigroeven. Foar 't tsjerkhôf oer stie froeger in pleatske.
Dêr hat Taeke v.d. Veen op wenne. Soms koenen se dêr net mei de wein troch de hekken komme. Se waerden dêr dan samar weismiten yn 'e tsjerkhôfsleat. Dat gebeurde dan yn 'e nacht. Dat...
nl.verhalenbank.29341
Martens Ale to Aldegea wie mei de helm geboaren. Dy seach bigraffenissen fantofoaren ensa.
Op in kear seach se in lykstaesje oer't lân kommen, doe't dat allegear noch wetter wie.
In skoftsje letter stoar in dochter fan Hindrik de Vries. Dy minsken wennen yn 'e polder en moesten oer 't wetter, oars koenen se net op 'e wei komme. It lyk moest mei de bok...
nl.verhalenbank.17045
By Oudegea-Nijegea leit in tsjerkhôf forsonken yn 'e mar. By tige leech wetter komme de stiennen soms noch bleat.
nl.verhalenbank.50520
Yn Wierum wennen twa kammeraden. De iene stoar. De oare gong op in kear, doe't er dronken wie, nei 't tsjerkhôf, nei 't grêf, dêr't syn kammeraed biïerdige wie.
Doe sei er: "Hwat dochstou hjir? Ik bleau leaver op sé yn tsien fiem wetter as dat ik hjir lei."
Fuort dêrnei gong er nei sé to fiskjen op 't skip. 't Wie blêdstil waer. Hy rekke oer board en de...
nl.verhalenbank.28104
Op zekeren dag was een ingezetene van Elst zodanig aan de zwabber geweest, dat hij 's avonds laveloos bij het kerkhofshek was blijven liggen. Deze iemand was zo stomdronken dat hij zich niet eens aan de spijlen van het hek omhoog kon trekken. Na verloop van tijd was er volk bij gekomen, waarop de "lap" was begonnen te vloeken en een versje op begon te...
nl.verhalenbank.13256
De iene lûkt de oare yn 't wetter.
Hjir is yn 'e gracht by 't tsjerkhôf sa'n fjirtich jier lyn in famke forsûpt fan sa'n fjouwer jier. Hja hiet fan Foekje.
In pear jier lyn is der in fanke yn Hurdegaryp forsûpt.
Dat wie ek in Foekje, dy wie nei de earste neamd.
nl.verhalenbank.38549
Myn skoanmem en myn skoansuster stienen by in hekke by de Gatten. Mem sei: "Der is noch ien fan Ielkefolk by de feart en 't wetter is sa heech. Hja kamen tichterby. Doe gong der ien skean foar harren lâns oer de wyk hinne nei 't tsjerkhôf ta. Dy sweefde. Syn fuotten rekken de groun net. Mem wie net bang. "Wy ha gjin kwea dien," sei se, "dan docht er ús ek...
nl.verhalenbank.11534
In 't Kuilenburgse Veld, een zes kilometer van Kuilenburg af, daar had je in de oudheid het Paveise dorp, het dorp Paveien. En die mense daar hadde ruzie met de Kuilenburgers. En dat ging ok vroeger door de volksmond hene. De Kuilenburgers hadden de dijk doorgestoke en toen is het Paveise dorp weggespoeld door het doorsteke van de dijk. Dat is nou nog te...
nl.verhalenbank.125744
Een handwerker uit Best had eens horen vertellen dat, als men tijdens de kerstnacht een doodskop in kokend water hield, deze dan zou veranderen in een klomp goud.
De handwerker vond het wel de moeite waard om op deze manier rijk te worden. Hij schaamde er zich niet voor om in de kerstnacht naar het kerkhof te gaan en daar een doodskop op te graven. Toen...
nl.verhalenbank.49820
Us pake Evert Kobus wie koopman yn hinnen en kninen ensa.
Hy reizge mei de tram nei Ljouwert ta fan Nyegeasterhoek ôf. It wie in man fan in slokje en 't gebeurde wol us dat beppe en mem him de jouns ophellen omt er oars wolris in ûngelok krije koe.
Sa wienen se ek ris wer op in joun by de halte, mar doe wie hy der net. Sy seinen: "Wy gean mar wer nei hûs...
nl.verhalenbank.25938
Rypke Atsma fan Eastemar moest in bern ha by de faem. Mar hy liet har mei it bern sitte. Doe is hja mei har bern yn 't wetter sprong en fordronken. Op 'e dei fan 'e bigraffenis woe Rypke de klok net lieden hearre. Hy soarge der foar dat er út 'e wyn wie. Mar krekt op 'e ûre, dat it lyk op it tsjerkhôf brocht woarde, draeide de wyn en klonk it lieden sa...
nl.verhalenbank.26154
Nekkerman
We hebbe ooit gewacht, da is wel veertig jaor geleje in Zesgehuchte. Ik weet nie of da punt er nog zal zijn, 't zal moeilijk zijn om 't terug te vinde; bij de ouwe poejersestraat over 't kanaal, daor zat altij 't menneke in 't busselke, onder aan de oprit van de rondweg en de veestraat. Daor stond altij watter in, da was 'n hoog stromke. daor...
nl.verhalenbank.41520
In sweager fan my fortelde my, der wennen twa kammeraten yn Wierum. De iene stoar en kaem to Wierum op 't tsjerkhôf.
De oare kammeraet, dy't oerbleau mocht tige graech in slokje. Op in kear gong er dronken nei 't tsjerkhôf ta nei it grêf fan syn kammeraet. Hy wie ek fiskerman en hy sei 't dêr raer op by it grêf: flokke en mâltjirgje.
"Hwerom leistou hjir...
nl.verhalenbank.27855
DE VIS IN DE GREPPEL
Door geweldige overstromingen heeft de zee heel wat land weggespoeld. Van het Kruis, de zuidelijke punt van Marken, ging men vroeger, met behulp van een plank, naar de vaste wal bij de Nes. Marker vissers vermeden altijd het Urker kerkhof, oostelijk van dat kleine eiland, omdat de netten er scheurden door de grafstenen en muurbrokken....
nl.verhalenbank.12804
Yn 'e Tsjûkemar is in tsjerkhôf, dat forsonken is. Dêr liedt wolris in klok yn 't wetter. Guon ha 't lûd heard.
nl.verhalenbank.37941
In Nuth in Limburg is het volgende volksverhaal bekend. Op het moment dat de doodsklokken van de Sint Bavokerk luiden tijdens een begrafenis, moet je je wrat in de Platsbeek houden. Dan gaat je wrat weg. Deze beek loopt tussen de kerk en de begraafplaats.
nl.verhalenbank.42138
It tsjerkhôf fan it âlde Starum leit tusken Staveren en Inkhuzen. It is dêr allegear forsonken. Dêr is in beaken (in tonne) foar de fiskerlju delset boppe op dy stiennen.
Dat is in warskôging, dat de netten fan 'e fiskerlju net stikken en fortiisd reitsje sille troch de grêfstiennen ensa.
nl.verhalenbank.28125
Anne Karl wenne op 'e Sânbulten. Hy wie us yn Grinslân oan 't sichtsjen op 'e klaei. 't Wie achter Warffum. De plaets fan 'e boer stie pûr op 'e rûmte.
Op in joun soed er nei 't doarp ta to skearen. Hy woe it koartste paed mar nimme, mar dat rette de boerinne him sterk ôf. Hwant op dat paed, dêr doogde it jouns net, dêr spoeke it. Sy rette him oan foar...
nl.verhalenbank.19662
