Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Taeke hut (= T. Alma) fan 'e Harkema kom by nacht us in lyts hountsje tsjin.
"Astû godfordomme fan 'e duvel biste, dan wol ik mei dy slaen", sei er tsjin 't hountsje. Doe pakte dat hountsje him; dat wie ynienen in keardel woarn. En dy hat Taeke bûnt en blau houd. Taeke hie der swart útsjoen. Dy keardel, dat wie de duvel.
nl.verhalenbank.26113
It wie in wûndere âld-keardel. Hy spile mei de duvel ûnder ien huodtsje. Hy hie in forboun mei de duvel.
Hy hie gâns in tún. Dy wie wol sahwat hûndert roede great. Dêr hied er sparje yn. Dy sparje moest sleept wurde. 't Is wier gebeurd, hwat ik nou fortel, ik siet der sels by. In eintsje fan him ôf wenne in keardel, dy hie him biloofd, hy soe de sparje...
nl.verhalenbank.24937
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen.
Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei.
Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
Ik bin ien kear mei sterke Ynse fan Sweachster merke kom.
Yn 'e Sweach stutsen wy oan yn 'e herberch. Dêr hongen skealjes yn 'e trochreed, dêr koenen bargen op woegen wurde. Wy woegen ús dêr. Ik tocht: ik win it, hwant ik like mear mâns to wêzen, mar Ynse wie de swierste, die bliken.
Mar syn hannen - sokke ha 'k letter noait wer sjoen. Dy wienen wol twa...
nl.verhalenbank.25457
Hearke wie in hiele greate lange keardel. Fuotten as fan in reus.
Alles wie dûbel oan him (allemaal onjuist A.A.J.)
Syn frou wie ek sa great (allemaal onjuist A.A.J.)
nl.verhalenbank.22884
Heit hat altyd koopman west. Tseard Kuorke neamden se him. Hy wie faek op stap mei omke Piter. Sy reizgen dan fan 't iene loazjemint nei 't oare. 't Wienen doe noch jonge bazen.
Sa wienen se us yn 't folksloazjemint fan Terwispel. Dêr wie Jan Kluwer ek. Dat wie in hiele greate keardel. Hy hie in skeareslyp/skjirreslyp. Hy roan winters en simmers mei...
nl.verhalenbank.16842
Sterke Ynse fan Bakkefean mocht graech in sûpke. As er dan wer sin hie oan in slokje dan gong er hinne en helle it ambyld by de smid fan 't blok en dat sette er dan bûten del. De smid koe 't der net wer yn krije. Dan woarde Ynse der by helle en as dy 't dan wer toplak hie traktearre de smid him op in slokje.
nl.verhalenbank.24818
As ien min bihandele wurdt troch in oaren ien en hy komt to forstjerren dan moat dy oare de forstoarne wer sjen.
Nou krekt fiif en fyftich jier lyn wenne der yn Surhuzum in boerke. Hy wenne njonken in smidterij, in eintsje achterút. Hy wenne by syn mem yn. Dat minske wie widdou. 't Wie âlde Piere Mat en sy hie o sa min mei har man kind.
Yn Surhuzum seinen...
nl.verhalenbank.19970
Wy leinen us yn Koudum tsjin 'e brêge oan. Hja hienen ús ris forteld, dat dêr yn 'e nacht in keardel fan 'e brêge yn 'e feart sprong.
Ik en myn maet leinen yn 't skip. 't Wie moai waer, doe hearde ik om in ûre of tolve, ien in greate plouns yn 't wetter. Ik sei tsjin myn maet: "Dêr springt dy keardel fan 'e brêge. Dat wol 'k sjen."
Ik der út, myn maet...
nl.verhalenbank.24550
Der wienen twa sterke keardels - reuzen - oan 't graven mei in farwetter. Sy lieten de lodde even rêste en seagen achterom. Doe sei de iene tsjin 'e oare:
"A - krom." Dat hearden guon en doe krige it plak, dat dêr lei de namme Akkrom.
nl.verhalenbank.23629
't Wie op in joun, doe kom der in soldaet by 't Barrahûs ûnder Ljouwert. Hy wie op 't hynder en frege om ûnderdak. Dat krige er.
't Hynder kaem yn 'e skuorre en hy kom by de minsken yn 'e hûs. Dêr wie nòch ien yn 'e hûs - in frommes - dy soe dêr ek oernachtsje.
Doe't se meielkoar iten en dronken hienen, sei de frou: "Nou krije wy elk in lekkere apel."...
nl.verhalenbank.24557
In sekere Oeds hearde dêr ek fan. Dy wie nochal dryst. Hy sei tsjin syn maet: "Nou sil wy dêr ris del, dan sille wy sjen hwat dat dêr is. Hwant ik bin der net bang foar."
De oare sei: "Dû bist sa healwiis, ik gean net mei."
Oeds sei: "Dan gean 'k allinne."
Hy gong allinne de Oene-Hindriksreed del. Doe't er thúskom, sei er tsjin syn broer: "Hwat my nou...
nl.verhalenbank.25413
Myn frou komt fan Boarnburgum. Doe't ik noch forkearing mei har hie, reizge ik nei har ta op 'e fyts oer de Himmen.
Op in saterdeijoun wie 'k dy kant wer út. Doe't ik oan 'e Himmen ta wie, woe de carbidlantearne net mear brânne. En 't wie ek noch in nijen. 't Wie al yn 'e lette hjerst en 't wie allegear bosk om my hinne. 't Wie slecht waer.
Ynienen stiet...
nl.verhalenbank.26046
Heit en Lútsen Finkelsma dy gongen nei Beets ta to baggeljen. 't Wienen hurde mannen allebeide, en sy wienen foar de duvel net bang. Sy slepten yn in keet.
Lútsen moest der nachts út. Hy koe dan net yn 'e keet bliuwe, hy dreau yn 't swit. Dan sieten se him achternei. Dat wie de duvel. Dy jage him fan 'e iene trisk nei de oare (de trisk, dêr dienen se de...
nl.verhalenbank.25216
Us mem har heit wie in grouwe, forwoeste keardel.
Op in kear soed er nei hûs ta. Hy wenne yn Bakkefean. Hy moest oer in planke hinne. Doe't hy der oan ta wie, hearde hy dêr hwat op it plankje. Hy koe net sjen hwat it wie, hwant it wie neare nacht.
"Hwat donder," sei er, "hwa keart my?"
Mar hy hie dy wurden noch mar krekt sein of hy waerd sa bot smiten,...
nl.verhalenbank.19707
Ynse wie in grouwe, greate keardel. Hy wie noait hastich. Hy baggere by Klaes-om. In oar farde altyd mei de baggerbakken, mar hy nom se ûnder 'e earm en tilde se sa nei 't plak dêr't se wêze moesten. "Ik wol net farre", sei er.
nl.verhalenbank.19688
Ik haw us as polderjonge fuort west, dêr wienen ek twa bruorren út 'e Houtigehage by. It wienen in Ritske en in Jan. Hja wennen tichte by de Trije Roeden.
Ritske fortelde, sy wienen us oan 't baggeljen west - wy wienen yn 'e polderkeet, doe't er dat fortelde - dêr hie syn heit ek by west. Sy moesten de bakken fol klyn mei 't baggeljen forsette en as dat...
nl.verhalenbank.25159
Yn 't Barrahûs gebeurde it faek, dat minsken dêr ûnderdak krigen foar de nacht.
Op in joun kom dêr ek in frommes yn. It wie in fremd frommes, dat se net koenen.
Ien fan 'e mannen, dy't dêr ek sieten, wie in soldaet. Dy soe dêr dy nachts ek sliepe.
Doe't er in pear kear nei dat frommes sjoen hie, tocht er by himsels: bistû eins wol in frommes?
Hy gong...
nl.verhalenbank.37818
Greate Anders wie myn pake. Hy hie mear kracht as in hynder. Wy plichten de jirappels op 'e wein to dollen en lutsen de wein sels nei hûs ta. Op in kear wienen wy oan 't iten, doe bigong it to reinen. Doe moesten de jirappels gau nei hûs brocht wurde. Hy pakte 't tiksel fan 'e wein en luts se pûr allinne troch 't lân hinne nei hûs ta.
nl.verhalenbank.25204
