Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
33 datasets found
Dutch Keywords: katten toverij
Bij m'n moeder thuis in Meerkerksbroek, daar zijn op een keer de deksels van de tonnen gevlogen. Overal heen liepen kattesporen, door dichte deuren en al. Kattesporen van room.
nl.verhalenbank.60742
Tsjoensters koenen har yn swarte katten foroarje en krânsen yn 'e kessens tsjoene. Men lei duveldrek ûnder 'e drompel, dan hiet it dat de tsjoenster der net oer komme koe.
nl.verhalenbank.31900
De tsjoensters hâlde nou en dan in forgadering. Dan ha se har yn katten foroare. Dêr wurdt dan wakker by song. Om 'e sawn jier matte se ien deatsjoene, oars geane se sels dea.
nl.verhalenbank.30377
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden. Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
Een tante van mijn grootvader woonde alleen. Ze werd erg geplaagd door massa's muizen. Ze kon er niet van slapen en eh nou zit ik net te denken, waren 't nou muizen of katten. Ik denk dat 't katten waren. Ze ging naar de pastoor en ze kreeg van de pastoor een puntzakje gewijde erwten. Dat moest ze als ze thuis was, bij de punt pakken en dan moest ze zich...
nl.verhalenbank.127684
Tsjoensters foroarje har yn katten. Dy katten forgaderje. Hja tsjoene krânsen yn 'e kessens fan 'e minsken dy't se bitsjoene. Se dienen duveldrek ûnder 'e drompels. Dan koe de tsjoenster der net oerhinne komme. De bern droegen duveldrek op it boarst.
nl.verhalenbank.29595
It gebeurde op in kear, doe wie myn jongste broer bitsjoend. Doe gong ús heit der op út om duveldrek, hwant dat moest de lytse jonge yn in pûdtsje op 't boarst ha. Doe wie heit op 't Rjochte ein, doe wienen dêr twa katten oankaem mei hiele gleone eagen. Heit skopte der op en doe rekke er ien fan dy katten. De oare deis kaem heit in âld wiif tsjin, dy hie...
nl.verhalenbank.30952
Yn Burgumerheide hienen wy in buorfrou, dat wie in tsjoenster. Sy wie út 'e famylje fan Liuwe Kûper. Sy koe har sels yn in kat foroarje. Soms hâldden dy tsjoensters in forgadering. Dan wienen it katten. Yn fjirtich jier moesten se ien deatsjoene. As se dat net dienen, dan stoaren se sels. Sy hienen in forboun mei de duvel.
nl.verhalenbank.20267
Dat werd wel gezegd: die kat is betoverd.
nl.verhalenbank.125792
Tsjoensters foroaren har faek yn katten. Hja bitsjoenden foaral bern en makken krânsen yn 'e holkessens. It bern woarde siik en de âlders gongen nei in duvelbander ta. Frânse Hinke fan Rottefalle of greate Wopke fan Kûkherne.
nl.verhalenbank.36177
Dan moes je door 't land en daor kwam zo'n kat bij 'm en daor schupte die naor en d'r kwamme d'r steeds meer en ene zeede: "Schup nou nog is?" En dat dee tie. En na een pooske kon die nie meer wijer van de katte.
nl.verhalenbank.72725
Bij ons in Lopik woonden d'r vroeger drie heksen. M'n tante woonde er ook naast een. Die tante ging er wel eens kijken, toen die vrouw ziek was. Maar ze dorst ze niet aan te raken. Want ze was bang, dat ze het toveren aan haar zou overdoen. Want die mensen konden niet sterven, of ze moesten hun toverkunst aan een ander overdoen. Ze reden op een bezemsteel...
nl.verhalenbank.50591
Sibe-om, dat wie in âld-omke fan my. Hy en syn earste frou hienen togearre in bern. Dat wie har earste bern. Dat bern gûlde nachts altyd. Dat klonk sa eangstich, dat sy makken har ûngerust. Doe gong Sibe-om nei Rottefalle ta, dêr wenne Frânse Hinke, dat wie in duvelbanster. Dat minske joech him in fleske mei drank mei. Sy sei: "Dêr matte jo tige...
nl.verhalenbank.22294
Us beppe wie der fêst fan oertsjûge dat der minsken wienen, dy't har yn in kat foroarje koenen. Der hie us in kat sitten op in wetterplanke (= stap). Dy kat koenen se dêr noait weikrije. Doe hie ús beppe (fan Burum) dy kat mei de luiwagen in klap op 'e kop jown. De oare deis hearde se dat der in âld-man wie, dy't it sa yn 'e holle hie. Doe sei beppe: "Dan...
nl.verhalenbank.22849
Foar tsjoensters dienen se duveldrek ûnder 'e drompels. Wie der ien bitsjoend dan gongen se nei Wopke om in drankje. In tsjoenster foroare har samar yn in swarte kat. De katten forgaderen soms. Dêr psalmsongen se by.
nl.verhalenbank.36357
In tsjoenster koe har yn in kat foroarje. Yn 'e regel wie dat in reabonte kat. Tsjoensters wienen meast âlde froulju dy't der hwat fordacht útseagen. As katten forgaderen se yn in âld hok. It gebeurde dat der yn Kollumersweach jirpels stellen woarden. Earst forskynde der in kat op 'e ikkers om to sjen as alles wol feilich wie. Letter kom de dief sels (in...
nl.verhalenbank.36143
Stina de Vet woonde op de Klèf. Daar woonde vroeger een minder soort volk: nu staan er de schoonste boerderijen. Stina had veel katten. Door haar geheimzinnige macht kon ze kinderen ziek maken; die hield je dus, als ‘t enigszins kon, uit haar buurt.
nl.verhalenbank.47631
As der ien yn 'e Harkema bitsjoend wie froeger, gongen se wol gauris nei Hinse Jehannes de Boer fan it Swartfean. Dat wie in duvelbander en in raren ien. Op in kear, doe wienen der wer guon bitsjoend. Doe stjûrden se in neef fan ús nei Hinse ta om drankjes. Dy neef sutele altyd mei pikelhearrings. In dikke gongelstok hie er by him. 't Wie yn 'e winter en...
nl.verhalenbank.34580
Op 'e Wâl wienen in stik of hwat tsjoensters. Dy koenen har yn in kat foroarje. As men sa'n kat in skop joech, dan wie de tsjoenster de oare deis mank of sa. Der wenne yn Feanwâldsterwâl in frommes, dat wie yn forwachting. Ik leau, dat se Maei hiet. Dat frommes wie bitsjoend troch ien fan dy tsjoensters. Doe hellen se in duvelbander by har. Dat wie Pieter...
nl.verhalenbank.29660
Dat heb ik wel is gehoord, d'r was een kat op 't kerkhof te Brakel. Die ging op een zeker uur danse.
nl.verhalenbank.125589
35