Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
No. 138. Wanneer 't misboek open blijft, kan geen heks de kerk verlaten. Een misdienaar uit Geldrop had vergeten, na de mis, het boek te sluiten en weg te dragen, zoodat 'n heks in de kerk moest blijven zitten. Die heks was razend en den volgenden dag nam ze wraak door in zijn huis, dien jongen herhaalde malen met de haren tegen de zoldering op te...
nl.verhalenbank.46853
De kattendans
Uit verhalen die ik de laatste jaren van de mensen (vooral de boeren) gehoord heb, blijkt dat vroeger een enorme betekenis werd gehecht aan katten. Een van de geheimzinnige verschijnselen rond katten was de "kattendans". Het kwam voor dat iemand die 's avonds laat naar huis ging begeleid werd door honderden grote, zwarte katten. Men kan het...
nl.verhalenbank.13431
Door heg en struik
Een jonkman uit Gulpen had verkering met een meisje uit de omstreken. Dat meisje had de naam een heks te zijn. Zijn moeder waarschuwde hem voor haar. Maar hij kon het meisje moeilijk laten.
Om zich toch eens te overtuigen ging hij weer eens een dag naar zijn meisje, stelde zich aan als een beschonkene en liep waggelend over de weg naar...
nl.verhalenbank.43055
In omke fan my wenne yn in kroech. Hy hie in jonge, dy rekke siik. Doe ha se syn kessen iepenskuord en dêr kaem fan alles út. Der siet in keizertou yn, dêr't se de muorre mei mjitte en in sinaesappelskyl, ja fan alles.
De duvelbander hienen se der by helle. Dy frege: "Komt hjir wolris ien, dy't net fortroud is?"
"Ja, stammerige Harm", sei omke.
"Dan is...
nl.verhalenbank.36529
Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul.
Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...
nl.verhalenbank.25181
Ik wie in jonge, doe hat Gjets Jel my ris in pepermuntsje jown. Doe't ik thúskom, sei mem: "Hast it opiten?" "Ja", sei 'k.
"Dan bist bitsjoend", sei mem. "Dan sil 'k mei dy nei Frânse Hinke."
Doe rekke ik mei mem nei dat minske ta, dat yn 'e Rottefalle wenne.
"Ja," sei se tsjin my, "dû bist bitsjoend. In âld minske docht it. Dy foroaret har yn in swarte...
nl.verhalenbank.23573
Jan Mulder syn frou (Janne Luts) wenne oan 'e Skoallewyk yn 'e Houtigehage. It wie in tsjoenster, tominsten, dêr gong se foar troch.
Ritske van der Meer hie in jonge, Germ (dy wennet nou yn Limburch), dy jonge rekke siik. Janne Luts kom dêr in bult oer 'e flier. Dy jonge wie siik en bleau siik. Der wie neat oan to dwaen. Se hienen alle middels prebearre,...
nl.verhalenbank.28046
As in tsjoenster in bern bitsjoene woe, dan kom se by dat bern en dan sei se: "O, hwat bistû in leaf famke (of jonkje)." Sa bigoun it altyd.
nl.verhalenbank.28417
Alde Wytse Minne hat har eigen soan deatsjoend. Sy wenne yn 'e Parken. De minsken ha har jouns wol sitten sjoen as in swart protsje op 'e reed.
nl.verhalenbank.25954
As jonge wie 'k ris oan 't sinteklazejeijen. Doe kom ik ek by in tsjoenster. Dy joech my in klap. Ik stapte foarút, mar doe rekke ik mei de foet yn har stikkene jurk en doe lei ik samar op 'e rêch foar har. Dat wie in duvelskunst.
nl.verhalenbank.27764
Hwat ik nou fortel is al lang lyn. Myn suster hie in jonkje, en dat wie net goed. Har buorfrou wie in âld minske, dat hiet fan Gjertsje. Dy kom noait fierder as de drompel, en dan frege se nei 't jonkje. Sy kom noait yn 'e hûs. Op in kear, doe hie se der ek wer west. Sy wie noch mar krekt fuort of doe kom der in fremde kat by myn suster en dy yn 'e hûs....
nl.verhalenbank.21572
M'n vader had ne koei an een vrouw verkocht, die kon tovere. Maar de mense uit Capelle hadden 'm gewaarschouwd, dat ie niks van diejen vrouw an mocht neme. En hij mocht d'r ok niet aanrake. Maar diejen vrouw wou 'm een appel geve en een kop koffie. Maar hij mocht niks gebruike en hij had een klein jongeske bij 'm. Maor ze zee: "Vat 't maar. Ik kan wel...
nl.verhalenbank.72755
Atse Spoor fan Burgum kom mei de hounekarre mei stienguod nei de Tike ta. Twa hounen roannen foar de karre en syn jonge loek oan it tou.
Se kommen by âlde Reinders Wytske op 'e Deltike. Dat wie in tsjoenster. Sy sei tsjin 'e jonge: "Hy mat in pear woarteltsjes ha, leave."
De jonge woe se graech ha en soe der yn bite, mar Atse die se gau yn 'e pot en die...
nl.verhalenbank.12259
Ritske Postma kom us by de Houtigehaechster wyk. Hy wie doe noch net troud. Oan 'e oare kant de wyk dêr wenne âlde Jetse Jel mei har dochter.
Jel wie in tsjoenster, woarde der altyd sein.
Doe seach Ritske dy beide froulju de wyk delkommen. Sy woenen oer de wyk. Ritske seach dat se in biezemstok tusken de skonken hienen. De mem en de dochter sieten foar...
nl.verhalenbank.21634
Zwart Kappien (een Roomse vrouw) kon teuveren. Bij een zuster van m'n moeder zou een kleine geboren worden. Tonke zei: As 't weer een meid is, zal ome wel sneu kieken. Toen zei èèn van de aanwezigen: Loat wie Zwart Kappien vragen, die kan teuveren (voor een jongen). Ze droeg een zwarte ondermuts.
nl.verhalenbank.43262
Sa'n 75 jier lyn is 't gebeurd dat der to Kollumersweach in feint wenne, dy hie forkearing mei in faem. Hy siet op in joun by har op. Doe fornaem er ynienen, dat hja net mear op 'e stoel siet. Ynpleats dêrfan lei der in pânse op 'e stoel. Doe wie dy faem der op út to tsjoenen. Ik haw har skoan kend.
nl.verhalenbank.29809
Vroeger mosse veul jonges ’s mèrs vör de schol ers ’n poar uur koehuje [koeien hoeden] ien den berm langs de weg. As ’t tied was um nor schol te goan, dreve ze de beeste den diek over um ze ien de gemeinte te jage. Toe ze bé’j ’t hekke van de gemeinte kwame, ston dor Leen. Alle zeuve koeie stonne inens stil en begosse tegeliek te zeike. En toe gieng ’t...
nl.verhalenbank.49646
Der hat hjir yn 'e buert in man wenne, dy hie, doe't er noch feint wie, forkearing mei in faem. Dy faem, dat wie in tsjoenster. It gebeurde wol, as er by har siet, dat har stoel ynienen leech wie. Dan wie hja der op út to tsjoenen. Dan bleau se in ûre of ek wol langer wei. In skoft letter siet se der wer.
De feint hat it op 't lêst útmakke, hy woe net mei...
nl.verhalenbank.29819
Heit hat as lyts jonkje bitsjoend west. Doe wenne er op 'e Gariperheide. Hy wie soms sa slop, dan koenen se him oprolje as in skûdeldoek en dan wied er wer krekt sa stiif as in stôk. En it gong altyd op in gûlen. Doe gong pake nei Piter Poes ta, dat wie de duvelbander fan Sumarreheide.(^ ± 1900), mar dy wenne doe noch yn de Ham. Pake krige in drankje fan...
nl.verhalenbank.19783
Ik hie in jonkje, in lytse Gerrit, dy wie troch Alle Tet bitsjoend. It bern wie doe fiif jier âld. Wy wennen yn dy tiid op 'e Bulten, by Tet yn 'e buert. Elke dei kom se by ús. Dan nom se it bern út it bedtsje en dan sei se: "Hwat bistû in leaf jonkje." Sy sloech net in dei oer of sy kom. Dan roan se der samar yn. Sa dryst wie se, en dan it bern mar op 'e...
nl.verhalenbank.23429
