Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
30 datasets found
Dutch Keywords: jongen Place of Narration: Drachten
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje. Pake en beppe wennen op 'e Noarder Dwarsfeart. In broer fan pake, dat wie Geart Schriemer, dy wie bitsjoend. Hy wie sa siik as in houn en trille fan 'e koarts. Der wie altyd in dikke swarte kat by harren yn 'e buurt en dy hie pake yn 'e rekken. Dat wie de tsjoenster. Pake hie al in pear kear in raem op dy kat...
nl.verhalenbank.19863
In feint en in faem wennen op 'e Skieding. Sy hienen forkearing, mar it bûtere net sa bêst tusken har. Sy hienen faek spul. Op in kear wienen se oan 't kuijerjen. Doe wie 't wer mis. Sy woarden wer deilis en 't gong der frijhwat oan wei. Doe wie dêr in ding oan kom, dat wie like folle mâns as in keardel. 't Like freeslik, sa'n raer ding wie it. Dat sprong...
nl.verhalenbank.26067
Heit fortelde us, dat der roan wol us in jonge mei him op nei 't wurk ta. Op in kear hie dy jonge ek wer mei him roan, doe hie dy jonge ynienen in freeslike pine krigen. Hy sei: "Ik gean werom." Heit woe wite, hwerom. Doe sei dy jonge: "Ik ha myn duveldrek net by my. En as ik dat net by my ha, dan bin 'k forlegen fan 'e pine."
nl.verhalenbank.33318
Der binne guon, dy kinne wiersizze. Ik wyt dìt der fan. 't Wie yn 'e krisisjierren. It wie in minne en nuvere tiid. Us heit wie op 't sûkerfabryk, dy hie wurk. Klaes wie in maet fan my. Dy woe wol mollefange, mar hy hie net in houn. Myn broer sei: "Kinst wol sinten fan my krije foar in houn", mar dat woe Klaes net. Hy sei: "Ik wol de sinten sels...
nl.verhalenbank.25579
Myn jonge - Jehannes - wie in jier of tolve, hy gong noch nei skoalle. Wy wennen yn 'e Houtigehage. Op in kear gong hy der yn 'e nacht ôf en doe seach er skean nei in hoeke fan 'e keamer. Dêr bleau er mar nei stean to sjen. Ik sei: "Jonge, hwat sjochstû dêr?" "Ik sjoch in houten bakje," sei er, "mei in swart kleedtsje der oer." Sahwat in jier letter...
nl.verhalenbank.24667
Ik ha ûnder tsjinst lein. Dêr wie ek in jonge, dy kom fan Brabân. Dy fortelde: Der wenne njonken my in âld man. Dy âld man hie in forboun mei de duvel. Ik kom in protte by dy âld man. Ik wie noch mar in jonge, doe kom ik al by him. It is faek gebeurd, dan siet ik by him, dan gong de keamersdoar ynienen samar iepen en fuort dêrnei ek wer ticht. Men koe net...
nl.verhalenbank.24935
Imke en Durk fan Imke Ek op in Eastermarre merke tepte er foar Liuwe Berghús syn hûs de blêden fan 'e linebeam. Dat hat heit ek faak ferteld. Dy lineblêden smiet er yn 'e hege hoed en doe wienen it allegear gûnen. 'Oh, mei 'k ek in pear?' frege in jonge. 'Jawis wol', en Imke joech him in hânfol gûnen út 'e hege hoed. De jonge treau se yn 'e bûse, mar...
nl.verhalenbank.13019
In jonge moest in pakje foar de boer nei ien ta bringe yn 'e buorren. Doe sei de boer tsjin dy jonge: "Dû jowst it pakje mar oer en dû seist: - de groetnis fan 'e boer en hjir is 't pakje -" Doe't de jonge dêr kom, en de doar gong iepen, sei er: "De groetnis fan 't pakje, en hjir wie de boer."
nl.verhalenbank.32940
Ik ha forkearing hawn, ik bin net mei har troud, mar ik ha in soan by har woan. Sy is fuort dêrnei stoarn. Doe't se noch leefde, kom ik by in kaertlizter. Dy sei: ik hie har net lang mear. Mar ik soe in oaren ien treffe op in rûm ein wei. Dat is allegear útkom. 't Hie hurdsilen west yn Grou, doe trof ik dêr op 'e wei ien.
nl.verhalenbank.25580
Ut in oare poel, ek út Surhuzum, hat de master fan 'e staetskoalle al us in stem weikommen heard. Dy stem sei: "De plaats is er, de man is der niet." Ik wie doe noch mar in foech skoaljonge, doe't dat gebeurde. In jonge, dy't by him op skoalle gong, is der gauachtich neitiid yn forsûpt.
nl.verhalenbank.17741
Greate Wopke fan Kûkherne wie in duvelbander. Mar 't wie ek in wûnderdokter. Ik wie in jonge fan alve jier, 'k wie altyd siik. Twa dokters gongen der oer my, dokter Visser fan Drachten en nòch ien. Mar 't joech neat. Doe gong heit mei myn wetter nei Wopke ta. "Kom, bist dêr al?" sei Wopke. "Lit my 't wetter mar gauris sjen. Dy jonge hat izersterke...
nl.verhalenbank.24823
Yn Suwâld, dêr sieten in pear opsketten jonges to fiskjen. Doe kom doomny dêr lâns fytsen. Hy sei: "Kunnen jullie mij de weg naar Leeuwarden ook zeggen?" "Och, bliksem," sei de iene, "'k hie krekt byt." "Foei, foei," sei doomny, "zo kom je niet in de hemel!" Doe sei ien fan 'e jonges tsjin him: "Dû wytst de wei nei Ljouwert net iens. Hoe soest de wei nei...
nl.verhalenbank.32881
Der wenne in sekere Oosterhof op Kuzumer by Oldekerk. Hy wie in boeresoan. Op in joun let kaem er by de froulju wei. Hy stie even buten to praten mei in oare feint. Doe gong dêr in faem by harren lâns, dy wie hielendal rôse yn 'e klean. 't Like in knap jongfaem. "Kiek," sei de feint, dy't by him stie, "doar is ook nog 'n jonge meid. Die kinstou ja krekt...
nl.verhalenbank.19966
Ik haw ek by in frommes yn Grins west. Dat wie in sikere W. Kortstra. Sy wenne yn 'e Meeuwerderstraat. Us hûs op 'e Dwarsfeart wie krekt ôfbrând. Myn soan hie nei de faem west mei de auto. De nachts nei de brân woarde myn soan om ien ûre oanhâlden troch de plysjes. De oare deis gong ik nei de kaertlizter ta, hwant ik woe wite hoe't it komme soe. Ik liet...
nl.verhalenbank.22878
Ik siet us in kear by alde Kei Anne (= Gerrit de Vries) yn 'e hûs to krantlêzen. 'k Wie noch in jonge. Dêr komt ynienen in hiel helle gloede, alles wurdt ljocht. Us beppe har hûs stiet yn'e brân. Sa'n trije wike letter is 't opbrând. Mar ìk hie 't al earder sjoen.
nl.verhalenbank.22928
Ik wie in famke. Wy wennen yn Visvliet. Heit moest der op út to slachtsjen. Buorfrou sei tsjin mem: "Dan kom ik joun by jimme." Wy krigen thé en doe't it al aerdich let yn 'e joun wie, kom heit werom. Hy hie 't slachtsjen dien. Doe soe buorfrou fuort. Wy wennen doar oan doar. Wy gongen mei nei de doar om even bûten to sjen. Doe sei heit: "Dêr is hwat."...
nl.verhalenbank.20859
Yn 'e Houtigehage wenne in húshâlding dy wie tige rûch. Dêr wisten se net fan fatsoen. De lytse jonge sei altyd, as er pisje moest: Mem ik mat mige! Op in kear soe doomny dêr op hûsbisyk komme. Dat wie fan tofoaren ôfpraet. Doe sei de mem tsjin 'e lytse jonge: "As doomny nou aenst komt en dû mast pisje dan mast net wer sizze: "Mem ik mat mige! Mar dan...
nl.verhalenbank.32911
Sahwat in wike foar har dea kom myn soan Geart op in joun thús. (Geart wennet hjir nou flak achter ús.) Hy woe ta de foardoar yn, en de doar siet los, mar hy koe der net yn komme. Wit hoe lang prebearre hy it, mar it woe net. Doe is er bûten op 'e gjersrichel sitten gong. Wol trije kertier hat er dêr sitten. Hy kom by de faem wei. Hy tocht, de jonges ha...
nl.verhalenbank.25465
Ik ha ek wol by Thomas Clare west. Dy wenne yn Feansterheide. Dat wie dêr in rûge húshâlding. Dêr wienen allegear greate jonges yn 'e hûs. Clare skodde de kaerten trije kear troch. Dan lei se der trije kaerten by wei, dy lei se omkeard op 'e tafel. Sy kearde doe earst de earste om en sei: "Dit acht je niet." Doe kearde se de twadde om en sei: "Dit...
nl.verhalenbank.19370
By Durke Pyt - dy wenne op 'e Uleflucht to Drachten - kom us in jonge, dy makke in spegel roetswart. Hy frege of der ien wie, dy't graech ien sjen woe dy't dea wie. Pyt sei, sy woe graech har heit noch us sjen. De jonge bigong to mineuveljen en to roppen. Der kom in gedaente foar. 't Wie Pyt har heit, sprekend gelyk sa't hy dêr 't lêst útsjoen hie mei...
nl.verhalenbank.22873
35