Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wienen us guon by Rikele Myt troch de hage krûpt om yn 't hôf to kommen. Der siet in gat yn 'e hage. 't Wie jongfolk, se woenen ta de apels.
Doe't se de bûsen fol hienen, en wer fuort woenen, koenen se noait it gat yn 'e hage wer fine. Sy ha der wol in ûre nei socht. Op 't lêst joegen se 't oer.
"As wy de apels nou ris weigoaije", sei der ien fan har....
nl.verhalenbank.25989
Ik hoor, zie, ruik en voel al mijn hele leven dat er meer is tussen hemel en aarde. Ik zie geesten vooral in omgevingen van ziekenhuizen, parken, bossen et cetera. Toen ik klein was, was ik er doodsbang voor. Ik dacht dat ze mij mee wilden nemen en ik snapte er allemaal niks van. Ik zag dat er een man tegen mijn moeder stond te praten. Ik zei tegen mijn...
nl.verhalenbank.49307
Op in nacht soenen wy meiïnoar om hwat apels yn it hôf fan Klaes Bottema op it Wytfean.
Doe't wy goed en wol yn 't hôf wienen, bigounen de amers en bussen to biwegen.
Wy seinen tsjin inoar: "Hjir wei."
It wie in hiel stik lawaei, sa bot woarde der mei bussen en amers smiten.
Ik wie der mei noch in stik of seis út 'e Harkema: Wibe Visser, Jelle (de Wind?),...
nl.verhalenbank.19457
Ik hie forkearing mei in faem yn Ljouwert. Iebel hiet se. Ik wenne doe noch yn Bûtenpost. Sy gong us nei in kaertlechster ta, hjir yn Ljouwert. Dy warskôge har foar in kammeraetske, dy't har wol us hwat ûntstiel. Dat klopte, dat wist Iebel wol.
Letter ha Iebel en ik togearre nei dy kaertlechster west. Ik sei: wy ha forkearing.
Doe seach it minske tige...
nl.verhalenbank.19395
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S.
Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan.
Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad.
Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
Der is my us forteld, der wenne ergens in jonge dy weide de skiep. In herdersjonge. De namme fan it plats is my ûntsketten, mar dat komt my wol us wer yn 't sin. Dy herdersjonge makke us in tjerske yn 't lyts, dy wie seldsume moai. Hy wie der sa wiis mei, dat hy liet him oan net ien sjen. Mar doe kom der in man by him dy ûntfytmanne him dat prachtige ding...
nl.verhalenbank.23354
Bontsje Knjillis wie net allinne mei de helm geboaren, hy koe ek tsjoene. Tominsten, sa biskôgen wy it.
Mei in keppel jonges haw ik ris op in snein by him ta de apels sitten. Ik wie doe noch in jonge. Doe't wy de apels opite soenen, wienen se allegear giel en brún fan binnen. Hy hie se bitsjoend. Wy doarsten se net op to iten en ha se fuortsmiten.
nl.verhalenbank.38628
Myn suster hie in berntsje forlern. Wy hienen der fan op bigraffenis west. 't Wie yn 'e winter. Doe't wy wer thús wienen fan 'e bigraffenis wie 't tsjuster.
Myn frou sei: "Der hingje noch in pear lekkens bûten op 't bargehok. Dy sil 'k even ynhelje."
Hja gong der út, mar doe't se wer yn 'e hûs kom, sei se: "Nou is 't net bêst, nou is 't bêste fan 'e...
nl.verhalenbank.25326
Stil stoan loatn
Joa, dat können dai wat lu ook. Tenminste, zo wur verteld en wie leufden dat, ook nog dou we al wazzen warn. Oal Jansn luit joe dan stil stoan. Appels steeln was ja de gewoonste zoak van de wereld, dat was glad n vermoak as jongkeerl. Man bie Jansn wur nooit stooln. "Pas op, hai lat joe stoan", zeden wie dan.
Vrouger bakten de mensn zölf...
nl.verhalenbank.43130
Twa bruorren fan my en noch in peart feinten fan 'e Sweagerbosk hienen us by ús to hofkesjongen west. De apels, dy't se stellen hienen, ieten se op op in stik lân yn 'e wâl.
Doe sei de iene jin de oare: "Sjoch, hwat is dat?" Der sweefde in leider oer har hinne en dêr wie in man op dy leider. Dat wie in tsjoenster, dy't nei in oare tsjoenster ta soe.
nl.verhalenbank.20916
Olle Rikele Myt woonde op 'e Skieding. 't Was in tsjoenster. Op in kear hadden der jonges by olle Myt yn 't appelhof west. Se hadden de blouse fol appels. Moar doe't se wegsouden konden se niet uut it appelhof weg koomn.
Op 't lest hadden se de appels delgoaid; doe konden se der pas uutkoomn.
nl.verhalenbank.26020
teltsje:
Ik hie in kammeraet. Wy wienen beide like âld. Wy sieten yn 'e selde klasse by juffer. Deis gongen wy der togearre op út to knineblêdsykjen, ik en myn maet.
Ik hie in swart knyntsje, hy in wyt.
Op in moarntiid gongen wy togearre nei skoalle ta. Ik sei tsjin him: "Nou is 't net bêst, jong, nou ha se myn knyn stellen."
Wy sieten togearre yn...
nl.verhalenbank.33072
Myn omke Piter wie ris op in kear to hôfkesjongen (=apelstellen) op 't Bouwekleaster. Der wienen kameraden by him en sy hienen ek in pear hounen by har.
Doe gong omke Piter nei in parrebeam ta by in boer yn 't hôf.
Mar doe wie dy parrebeam samar út himsels bigong to skodzjen, sûnder dat ien der oan kom, en de parren foelen der allegear ôf. Dat wie it wurk...
nl.verhalenbank.25767
Over Spookdieren
Ook de oudste thans levende personen hebben geen ervaring meer gehad met spookdieren. Wat hiervan bekend is berust op overlevering. De verhalen spelen zich haast altijd af bij drie hofsteden. Vermoedelijk, omdat ze groot waren, en er altijd veel knechten en meiden waren. De hofsteden "Papegaaienburg" en "Noordbeek" liggen dicht bij...
nl.verhalenbank.13389
Wy woenen as feinten ris in kear nei Tsjibbe Gratema to hôfkesjongen. It wie in greate lange keardel dy't wenne to Feanwâldsterwal. Hy wie oan 'e deune kant. Wylst wy noch by elkoar stienen kaem Jehannes tsyske der oan. Hy sei: "Hwat mat der gebeure?" "Wy sille hwat apels ophelje", seinen we.
"By Tsjibbe?" sei er.
"Dat wie 't doel", seinen wy.
Hy sei:...
nl.verhalenbank.36483
Heksn en duvels: Door leufden mien olle lu nich aan en ik eevnmin. Ik heb er wol verhoaln over heurd van andern.
Zo verteln ze van oal Bos. Dai har n bult appelboomn. Voak stooln de kwoajongs hum wat of. Net zo laank, dou greep hai t geweer en schoot deur de boom. En wat vloog tou de boom oet? n Hekse. Bos har heur dudelk de lucht in goan zain.
De...
nl.verhalenbank.43396
Door heg en struik
Een jonkman uit Gulpen had verkering met een meisje uit de omstreken. Dat meisje had de naam een heks te zijn. Zijn moeder waarschuwde hem voor haar. Maar hij kon het meisje moeilijk laten.
Om zich toch eens te overtuigen ging hij weer eens een dag naar zijn meisje, stelde zich aan als een beschonkene en liep waggelend over de weg naar...
nl.verhalenbank.43055
