Datasets - ISEBEL

Der wienen twa reuzen, in heit en in soan. Dy groeven de Rijn. Hja seinen neat, hwant de heit sei: As men praet kin men net arbeidzje. Hja wienen al in lyts eintsje oer de Nederlânske Grins foarby Lobith, op nei Pannerden. Doe bigoun de soan to praten. "Heit - " sei er. Doe sei de heit tsjin syn soan: "Astû net in pear hûndert jier dyn mûle hâlde kinst,...

afwenden

nl.verhalenbank.30174

Tovenaar laat de aardbeiplanten plots vruchten dragen Bij ons heeft een tovenaar ook eens een knap stukje laten zien. We hadden dat jaar veel aardbeien gezet, maar nergens scheen er een goed uit te komen. Bij de andere boeren stonden er al aardbeien aan toen bij ons de planten nog maar erg petit waren. Toen kwam er eens iemand vragen of we geen aardbeien...

aardbeien

nl.verhalenbank.35784

Us heit hie de twaddedeis-koarts krigen yn Grypskerk op 'e klaei, dêr't er by de boer arbeide hie. Hy koe dy kwael net wer kwyt wurde, ek net doe't er wer nei Grypskerk tagong. Hwant it sizzen wie altyd, dêr't men de kwael skipe hie, moest men der ek wer fan forlost wurde. Hy mastere mei allerhande dokters, wol seis jier lang. Mar baet foun er net. Doe...

genezen

nl.verhalenbank.15509

Myn heit hat nou fjouwerensawntich jier wei west. Ik wie goed alwe jier doe't er stoar. Trije wiken foar syn dea sei Knjillis Veenstra tsjin ús mem: "Dû hâldst Fokke net lang mear." En doe wie heit doch noch sa soun as in fisk. Hy krige krampkolyk en hy wie sa soun en sa dea. It wie in keardel as in beam en izersterk. Hy wie noch gjin seisenfjirtich jier...

nl.verhalenbank.19425

Mijn vader wilde beslist niet, dat we een geslacht dier aan een boom hingen. “De boom gaat dan dood”, zei hij. Eerlijk gezegd, ’t is ook twee keer gebeurd. We hadden zeven haantjes. Op een dag gingen mijn broers en ik ze slachten. We hongen ze aan een appelboom. Daar komt vader thuis. Hij zegt: “Maar jongens, waarom aan die boom, was er dan geen paal? Nu...

appelboom

nl.verhalenbank.45617

Myn broer Eibert Veenstra hat hjir foaroer wenne. Hy hat in jonkje forlern fan fjouwer jier. 't Is yn in greate sleat forsûpt. Dagen fan tofoaren ha se syn lûd út 'e sleat heard.

nl.verhalenbank.19427

Us hûs stie op 'e rûmte froeger. Der wennen gjin minsken njonken ús. Op in snein-to-joun hie ik nei de froulju ta west. Ik kaem de moarns om in ûre of trije, fjouwer thús. 't Wie yn 'e winter. Ik tochte: "Och heden, soenen ús heit en dy der nou al ôf wêze?" Hwant sa gong it dêr op in timmerjen. Ik sei dy deis: "Hjir komt in nij hûs." Doe sei heit:...

bouwen

nl.verhalenbank.17551

In healjier fan tofoaren sei 'k tsjin ús bern: "Heit leeft net lang mear." Der skeelde him doe neat, mar ik hie al sjoen dat er overleden wie. It kaem presys sa út.

half

nl.verhalenbank.30110

Myn heit fortelde my: Hy gyng mei notaris Ledeboer út Makkum to lânopnimmen as taxateur. Doe wie der 80 jier âld. Ledeboer wie in jong kearel en in bêste aeisiker. Se kamen foar in brede sleat. De âld boer sprongde der oer, mar Ledeboer roun gâns in ein om, om troch in hikke yn dat stik lân to kommen.

boer

nl.verhalenbank.50551

's Maandags moch je de koeie niet op 't land doen. Want d'r ware vier kwaaie maandage in een jaar. Je zou juist zo'n maandag wel is kenne treffe. Dan konde d'r ongelukke gebeure, de koei kon een poot breke. Wij doen daar niet meer an, maar m'n vader zou nooit de koeie op maandag in 't land doen.

jaar

nl.verhalenbank.72517

Alle frijmetselers ha in forboun mei de duvel. De frijmitselerij is sokssahwat as in geheim genoatskip. Om 'e sawn jier mat ien fan 'e leden dea. Deselde dy syn lot it oanwiist, mat him deameitsje. Dat matte jo bislist dwaen, dat is jou plicht. Dogge jo it net, dan wurde jo sels deamakke. Yn Swolle wenne in fiskerman. Dy hie in soan, dy siet us op in kear...

nl.verhalenbank.27923

Mijn ouders, dat ware nog echt van die ouwerwetse mense. Die knecht, die kon niet slape, hij lag te woele en te worstele in z'n bed. Maar dat is misschien al honderd jaar geleje. Mijn vader ging toen bij die knecht slape. Mijn vader zee: "Ga nou maar legge bid- de!". En die knecht die kwam tot rust.

angst

nl.verhalenbank.72808

Heks belet dat mensen selderie winnen We hadden bij ons thuis eens geen selderie kunnen winnen. Het volgend jaar kochten we onze zaad ergens anders, maar weer geen resultaat. En bij ons in de buurt hadden ze selderie gelijk op andere plaatsen. Fien Feyen, die dikwijls bij ons kwam, had er precies plezier in dat wij geen selderie konden winnen. Ons vader...

besprenkelen

nl.verhalenbank.35766

Van den Markgrave Daar reed er een Markgrave al over den Rijn Die vrijde om heer Koning zijn Dochterken fijn. Hij vrijde zoo lang dat hij kreeg er haar lief, Uit vreugde en uit weerspoed 1) zond hij haar een brief. "Och vaderlief, lees deze brieve en laat Mij hooren wat daar inne te lezen staat." "Daar staat er geschreven al in deze brief, Dat de jonge...

afplukken

nl.verhalenbank.39349

Doodendroom In den nacht lag het doodenschip voor 't eiland Walcheren. Op het dek stond de zwijgende schipper. Geluidloos werkte de bemanning, en de stuurman bij het roer zag peinzend vóór zich. Op alle gezichten was 't licht der maan--maar buiten hen viel geen licht. Er was een onzichtbare hand, die, wanneer iemand dood zou gaan, aan het venster klopte....

bereid

nl.verhalenbank.41777

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur