Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
12 results
Dutch Keywords: huis Place of Narration: Gendt
Ien ’n huus - ’k weet nie woar en bij wie - spokten ’t. Toe hemme ze de kaploan gewoarschouwd. Mar die was er nie bekwoam genoeg vör um ’t spook te verdrieve. En ze hemmen er toe de pestoor mar bé’jgehold. Die was meer mans. Hij bidde zo lang tot ie ’t spook ien ’n lucifersdöske had. Toe mos ’t spook over ’t woater weggebroch worre.
nl.verhalenbank.50300
Jan de Cent en de Muus kwamen van Gendt af. Toen ze langs ’t huus van Dorus Burgers kwame, die al lang dood was, zèj de Cent ienens: “Got on de kant. Ziej nie, da Dorus dor steet”.
nl.verhalenbank.50401
Opten Dries mot ’t vroeger ok gespok hemme. Wor vroeger Rut Milder wonde. De minse hörde ’s nachs hamere en sloan en kloppe, net of ze ’t huus af woue brèke. Gin mins dorset te kope. Ze liete ’n poater komme uut Huusse. Die bidde zo lang, totda ze ’t spook ien ’n schoenpoetsduske hadde. Da wier verzegeld en ze gienge er mee over ’t woater nor de Millingse...
nl.verhalenbank.49638
Tussen twoalf en één, Zien de spoken opte been. Da zèj mien voader duk. Hé’j vertelde ok van ’n spook in Huse. Meschien het ie ’t wel gehörd van grötvoader. Ien Huse het ’t vroeger ok wel gespokt. Ien ’n huus, ik wet nie mer woar, hörde de minse duk veul lève: geklop en gehamer, gekrijs en zo wa. Mar ze zage nooit iets. Wat ’t was en wie ’t...
nl.verhalenbank.44777
Tante en grötmoeder kwame van ’t Loo [gemeente Duiven] van de brullef. Tante, die nog mar zo’n djernje was, zag ’n kenieneke lope. Mar grötmoeder zag niks. Tante was nog jong en ze kroop tege grötmoeder on. Want ze was bang vör de kenien. Grötmoeder zèj: “Djern, lop toch goed”. “Ja mar, dan moj mar es kieke, wa mien vör de voete lup, ik kan hos nie...
nl.verhalenbank.50224
Voader was no Oarum gewes en gieng soaves loat no huus. Da gieng vroeger allemol te voet. Halfweg Huse ston ’r ’n groot gespens opte weg. ’t Was ’n gedoante es ’n pjerd mè gloeiende oge ien de kop. Voader dorster nie vörbé’j. Hé’j gieng ’n hele umweg make. Mar ’t pjerd liep medd’m mee over ’n aandre weg, dezelfde kant op. En toe voader op ’t eind van de...
nl.verhalenbank.50222
Voader was ’s ’n keer on ’t worspinne* zuke. Toen ie ien de struke was, gienge de struke van eiges uut mekoar. En toe stond ’r ’n gespens es ’n pjerd vör ’m. Voader liet de worspinne stoan en smèrden ’m no huus. Worstpinnen zijn doorns van de sleedoorn. Ze zijn scherp, dun en taai en van verschillende lengten. Ze werden ontdaan van de bast en gedroogd en...
nl.verhalenbank.50223
Van ’n dooie, die teruggekomme is, heb ik ok wel es gehörd. ’n Man ien Doornenburg was es erg ziek. De familie zèj, dat ie bediend mos worde. Mar dat wou de kjel nie. Ze hebbe toe toch de pestoor gehold. Mar die kos niks doen, want de kjel drèjde ’m de rug toe. Hé’j is toe doodgegoan zonder bediene. En hé’j wier zonder gebeden en plechtigheden begrave. Ze...
nl.verhalenbank.49780
Op ’t Hogeveld wonde Jan Willemse, timmerman. Die ok liekkiste miek. Grötmoeder wonde ien ’t zelfde huus. Mar wel apart. Grötmoeder hörde soms snachs wa stommele, wa rommele, sloan, hamere, planken vielen um, en zo wa. ’t Was net of Willemse on ’t timmere was. Mar ’t was overal donker ien ’t huus. Dor was beslis gin man on ’t wèrk. Mar ge kos ’r dan vas...
nl.verhalenbank.45256
Ik diende ien ’n betrekking. As ik on ’t werk was en woater over de vloer gooide, heurden ik kèrme en krijse. Da gebeurde ok snachs. Noa ’n poar nachte wer ’tzelfde. Ik stok ’n lucifer on. Ik zag niks. Alle nachten pront um twoalf uur kwam ’t geluid wer. ’n Half joar lotter kwam er ’n zwoar onwèr op. Ik zag ’n grote bol vuur ien de schorsten. Den bliksem...
nl.verhalenbank.50472
Voader was ien den oorlog ’14-’18 ien militaire diens. Ien ’t huus, wor we toe wonde, spoktenet. Moeder sliep beneje. En ze hördenet snachs duk knettere en krake, net ofter ’n huus ien braand ston. Ze zat soms hele nachte overeind ien bed. ’n Por joar lotter, toe wé’j doar nie mer wonde, sloegten bliksem ien ’t huus en ’t braandde helemol af.
nl.verhalenbank.50198
De zuster van moeder wonde ien Haldere, on de Kniepsen afweg. Ze hadden ’n heel oud huus. En de minse zeie, dat ’t erien spokte. Gin mins dörfde d’r ien te wonen. Mien moeders zuster wel. Die was nie bang. Op ’n keer kwam er ’n man. Die zei tegen mien tante: “Ge zit hier zo moi. Mar de minse zegge, daj hier nie kun blieve wone, umdat ’t er zo spok. Ik zal...
nl.verhalenbank.50477
14