Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
28 datasets found
Dutch Keywords: huis voorteken Place of Narration: Opende
Hjirneist is us it hûs ôfbrand. Twa maenden fan tofoaren hie ik it al brânnen sjoen. Ik haw doe ús buorman roppen heard. Ik fortelde it in oare buorfrou. Dy sei: "It is net bêst dat dat gebeurt." Mar it gebeurde in pear maenden letter wol degelik.
nl.verhalenbank.23136
Us beppe kom op in nacht om in ûre of ien kjel út bêd wei. 't Wie allegear gedinder en lûd, 't hûs hie der fan skodde. De oare deis sei se: "Nou komt hjir in tram of in trein lâns. Ik ha der klear de lûden fan heard. Letter is de tram dêr kom.
nl.verhalenbank.26890
Japik van der Kooi fan Grinzer Pein hat trije kearen fan tofoaren it hûs, dêr't Wigle van der Veen yn wenne, yn 'e brân stean sjoen. Nei de trêdde kear hat it net sa lang mear duorre, doe wie 't sa fier. 't Is oan 'e groun ta opbrând.
nl.verhalenbank.31914
Yn 'e Houtigehage wenne in âld-minske: Akke Stoarm. Der wienen us in kear eksters by har achter hûs oan 't skatterjen. Doe sei se: "O heden, nou komt der gau in deaden yn 'e buert." Hja krige gelyk. Binnen trije dagen stoar der ien.
nl.verhalenbank.21097
Yn 'e Mieden stie us in kear in hûs yn 'e brân. Guon gongen der hinne om to sjen, mar doe brânde it net. Letter is it hûs ôpbrând.
nl.verhalenbank.26894
De âlde pasterije yn Greategast stie leech. De buorlju wienen tige lyts bihuze en hienen altyd krapte fan reinwetter. Doe hellen se wetter út 'e pasterije. Dat die de man jouns nei 't wurk. Doe hearde er dêr yn 'e pasterije in klok tikjen. En dochs stie it hûs leech. Hy gong nei 't plak ta dêr't er de klok tikjen hearde, mar der wie net in klok. Fjirtsjin...
nl.verhalenbank.25999
It wie yn Grinzer Pein. Ik en myn earste man kommen op in jountiid út it tsjerkje. Wy kommen fan 'e sangforieniging. 't Wie tsjuster. Ynienen stienen wy yn 't folle ljocht. Wy gongen nei heit en dy ta. Dêr fortelde ik hwat wy sjoen hienen. "Hwat soe soks nou bitsjutte?" frege ik. Doe sei heit: "Moarn sil ik jimme fortelle hwat jim sjoen ha." De oare...
nl.verhalenbank.23132
Mem seach dêr ek wylde lantearnen. Dêr kommen letter huzen. Dat wie ek op 'e Skieding, yn 'e buert fan 'e Janke-dobbe.
nl.verhalenbank.25998
Oan 'e Keale wei stienen yndertiid noch gjin huzen. Myn âlde buorman Taeke Struiksma gong altyd nei Burum nei tsjerke. Dêr kom er wei. Dat wie sa'n ein rinnen, dan gong er yn 'e nacht al op stap. Hy fortelde: "Doe't ik op in nacht omtrint oan 'e Keale Wei ta wie, doe roan ik mei de holle tsjin in keale muorre oan. Letter stie op dat plak it hûs fan Arend...
nl.verhalenbank.26895
Wylde lantearnens wienen hjir froeger in soad. Sokke lantearnens hienen in bitsjutting. Sy woarden hjir fral boppe de heide sjoen. It bitsjutte nije wegen en nije huzen seinen se.
nl.verhalenbank.23141
De wylde lantearnen dy't se hjir froeger seagen dat wienen de lettere wegen en huzen.
nl.verhalenbank.25719
Yn Feansterheide hearden se wol faek timmerjen op plakken. Dêr kom dan letter in hûs to stean. Ek ha 'k dat wol fan guon heard hjir yn 'e Pein. Der woarde yn Feansterheide ek wol kloppe op 'e doar. Gongen se der hinne, dan wie der net ien. Even letter hearden se 't selde klopjen wer, dan wie der ien. Sa wie 't ek mei 't tikjen op 't rút. As der in hûs...
nl.verhalenbank.27135
Egbert Hoekstra hearde op 'e nacht by him yn 'e hûs getimmer. De oare wyks stoar syn frou. Mar de kiste koe net troch de doar en ek net ûnder it finster troch. Doe moest it hiele finster der út. Letter, nei de bigraffenis kom it der wer yn. Doe't se dêr mei oan 't timmerjen wienen, sei er: "Fleden wike ha 'k dat timmerjen ek heard, krekt deselde slaggen....
nl.verhalenbank.38000
Heit stie op in joun bûtendoar. Doe seach er 't noarden yn. Doe sei er: "Ik sjoch noch ljocht." Piersma's jonges hûs stie yn 'e brân. Hy woe der hinne, mar doe't er op healwei wie, doe seach er neat mear. "Ik ha my forsind," sei er, "it brânt net." Fjirtsjin dagen letter sloech de lôge der út. Doe is it hûs dan werklik opbrând.
nl.verhalenbank.27304
In de Parken woonden wij noast in dubbelde woning. 't Was in olle fort. In de ene helft woonde een old minske, in de andere er noast in jonge huusholding. Op een morgen kwam ik der ôf. Doe woaren der fier eksters op 't strietsje foar de dunen fan dat dûbelde huus. Die eksters bleven hyltyd op 't ene straetje, bij de jonge minsken, niet bij 't âlde. Presys...
nl.verhalenbank.26977
Yn 'e Pein seinen se wol gauris: Dêr komt fêst in hûs. It giet dêr altyd op in timmerjen. 't Wienen ek wol âlde minsken dy't dat hearden.
nl.verhalenbank.26784
Myn bruorren stienen us op in joun op to passen by in bakkerskarre wylst de bakker by ús yn 'e hûs wie. Wylst se dêr stienen seagen se klear trije ljochten op in rige. Doe't se dat seagen binne se by de kedde weigong en útnaeid. Se stienen op 'e Drachtster wei. It wienen de ljochten fan 'e earste trije huzen fan 'e Juliana-buert, dy't se sjoen hienen: de...
nl.verhalenbank.27165
As eksters op it hiem skatterje, dêr ha'k it net op stean. Der wurdt faek biweard, dat der dan ien stjert fan deselden dy't dêr wenje. Dat is ek sa hwannear't in houn bigjint to spûkgûlen. Hy stiet dan mei de kop nei 't hûs ta dêr't dyselde stjerre sil.
nl.verhalenbank.19504
Myn mem en ien fan myn bruorren kommen us op in joun togearre thús. 't Wie yn 'e hjerst. Der brânde ljocht by ús achter hûs. Doe't se op 't hiem stienen hie 't ljocht him forplaatst. Doe wie 't in lyt eintsje fierder. Dêr, op dat plak is letter in nij hûs kom, en wy sels krigen in nij achterhús.
nl.verhalenbank.27164
Heit en mem wennen by de Janke-dobbe. Op in nacht gong it bûtendoar lûd op in timmerjen. Mem sei de oare moarns: "Och, och, hwat gong it der fannacht bot oan wei by de Janke-dobbe. En hwat gong 't op in timmerjen. Dêr koe wolris in hûs komme." 't Wie op 'e Skieding. Dat hûs kom der al gau.
nl.verhalenbank.25997
35