Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
29 datasets found
Dutch Keywords: huis uur
Yn 'e Harkema hie ien in moart dien. De moardner moest der jouns alve ûre altyd út. Dan koe er it net langer yn 'e hûs úthâlde.
nl.verhalenbank.12314
Jan van der Woude, syn broer, wenne yn Grinzer Pein. Dy hie in dochter Bintsje en dy wie siik. Sy seinen: "'t Berntsje is bitsjoend." Doe gong Jan nei Frânse Hinke ta, dat wie in duvelbanster yn 'e Rotfalle. Dy joech him in fleske guod mei. Sy sei, hy moest meitsje dat er dêrmei thús kom en foaral net òmsjen, hwant dan kom der ien, dy soe it fleske...
nl.verhalenbank.23726
Op in kear hearde ik hiel dúdlik ien stappen, dy't op ús hûs takaem. Ik sei tsjin 't wiif: "Hearst wol hwa't dêr oankomt? Dat is ús Sibe." "Ja," sei 't wiif, "dat is Sibe." Hy stapte mei gewelt. Mar der kom net ien by de doar. Der wie ek net ien to sjen. Mar in ûre letter, dêr wienen deselde stappen wer. De doar woarde iependien en dêr stie Sibe.
nl.verhalenbank.19518
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha. Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek. Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
Bij een kind van P. Bierdrager (zie vroeger) hebben C. van de Nadort (in dezen brief vermeld) en J. Bierdrager gewaakt toen het bekold was. Vooraf hadden ze alle deuren, naden enzovoort dichtgestopt. Om twaalf uur werd er op de weeg en de deur geslagen, gebonsd enzovoort, dat je waarachtig geen bange kerel hoef te wezen, maar de kol kon er niet in, maar...
nl.verhalenbank.9315
Tenslotte nog enkele voorbeelden van het spel van spoken en geesten in Oost-Brabant: In Hees, een gehucht tussen Eersel en Steensel, werd menige nacht een spook waargenomen. In Riethoven stond vroeger een kasteel waar het iedere nacht spookte. Er verscheen dan, zo tussen twaalf en een, een witte slotjuffer. Tussen Veldhoven en Oerle verscheen vroeger een...
nl.verhalenbank.49819
Op zift draaien Een man uit Strijp ging eens buurten bij een kennis in Woensel. Toen hij 's avonds naar huis ging en al meer dan twee uur had rondgelopen, kwam hij weer bij zijn kennissen in Woensel aan.
nl.verhalenbank.49563
EEN KRANS VAN VEREN In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
Vechtn mit de duvel. Was es n moal n boernknecht. Hai waarkte in Blijham. Dou hai door n zetkn west har, begund-e moager te worn. t Wur hoast bie de dag slimmer. Zien oln maarkten t wol, man dochden dat van de drokte kwam. Hai was zulf wol beter, man duurde er nich over prootn. Ain van zien kameroaden vuil t ook op, dat e dr zo slecht oet keek. Doorom...
nl.verhalenbank.43883
Ik wie noch net troud, wy wennen op 'e Boelensloane. It waeide dat it stoarme. It wie yn 'e neinacht. In suster fan my hie mei har man by ús west to praten. Myn faem wie ek by ús. Myn suster en 'e man wennen yn Surhústerfean, dêr moesten se dy nachts wer hinne. Ik en myn faem soenen har in ein bringe. It waeide dat it rikke, it stoarme bytiden, en soms...
nl.verhalenbank.37922
Dolende heks doet iemand verloren lopen Mij heeft een heks ook eens doen verloren lopen en toch had ik haar niets in de weg gelegd. Ik kwam ze tegen toen ik ging zien of ik al aan mijn nieuwe aardappelen kon. Toen ik aan mijn land kwam, zag ik daar een oude vrouw staan, maar ze zei niks en ging snel weg. Maar toen ik naar huis wou gaan, kon ik de weg...
nl.verhalenbank.35671
Tussen twoalf en één, Zien de spoken opte been. Da zèj mien voader duk. Hé’j vertelde ok van ’n spook in Huse. Meschien het ie ’t wel gehörd van grötvoader. Ien Huse het ’t vroeger ok wel gespokt. Ien ’n huus, ik wet nie mer woar, hörde de minse duk veul lève: geklop en gehamer, gekrijs en zo wa. Mar ze zage nooit iets. Wat ’t was en wie ’t...
nl.verhalenbank.44777
Ik diende ien ’n betrekking. As ik on ’t werk was en woater over de vloer gooide, heurden ik kèrme en krijse. Da gebeurde ok snachs. Noa ’n poar nachte wer ’tzelfde. Ik stok ’n lucifer on. Ik zag niks. Alle nachten pront um twoalf uur kwam ’t geluid wer. ’n Half joar lotter kwam er ’n zwoar onwèr op. Ik zag ’n grote bol vuur ien de schorsten. Den bliksem...
nl.verhalenbank.50472
Spoken zweven op kerkhof rond Mijn vader zaliger vertelde ons altijd dat 't spookte op 't kerkhof. Maar wij geloofden 't niet. Wij besloten dan eens te gaan zien op 't kerkhof. En werkelijk, rond twaalf uur zagen we witte gedaanten boven de zerken zweven. Wij renden allemaal snel naar huis en sindsdien hebben we ons vader altijd geloofd als ie over...
nl.verhalenbank.35765
Hjir wenne froeger in man, dy brûkte in protte drank. Hy siet op in kear yn 'e kroech, doe dronk er wer fiersto folle. Doe soed er nei hûs ta, mar syn suster hie krekt de feint, dy woe him der net yn ha; hja kearde him by de doar. Doe is dy man de mieden yn rekke. Hy hie in doek om 'e hals. De oare moarns hong dy doek yn in hagebeam. En de man sels stie...
nl.verhalenbank.37239
Op Zuiderwoude staat een huis (waar nou Symen Knip in woont): dat noemde ze het steene huis. In dat huis deer was een kassie, en as het nou twaalf uren wier 's nachts, dan gong dat kassie van zelf open. Op een goeje keer zee het dochtertje, zoo'n opgeschoten meidje: "O, deer heb je Lord de Kappestijfster weer." Op iens kreeg ze een klap om er kop dat er...
nl.verhalenbank.9269
Een ergen hekel heeft men hier aan verspreken, d.i. bij beloften zijn naam of zijn hulp inroepen, want dat is gevaarlijk. In twee door mij opgeteekende verhalen uit Uitdam en Zuiderwoude hadden verstokte kaartspelers beloofd vóór middernacht thuis te zijn. "Zoo niet, dan mocht, pot hier en gunter, de duivel hen halen." Verdiept in het spel vergaten zij...
nl.verhalenbank.9391
Een Uitdammer was een liefhebber van kaartspelen. Zijn vader had er gloeiend het land an, omdat hij dan zoo laat thuis kwam. Op een goeden dag beloofde hij vroeg binnen de stijlen te zijn: zoo niet, dan mocht de duivel hem halen. "Jongen, jongen, schei uit! Verspreek je toch zoo niet!" zei zijn vader. "Wat kan het mij godverdomme schelen? As ik niet om...
nl.verhalenbank.9090
Mijn zegsman uit de Beets heeft bij een beschaafde vrouw thuisgelegen. In diens huis had het vroeger ook gespookt. Zij geloofde er niet aan, maar toch moest zij erkennen dat 's nachts om twaalf uur toch nog altijd de pot de chambre op het bedsbordje in de bedstee in de spookkamer rammelde. Zij heeft hierop mijn zegsman wel attent gemaakt. In dat huis...
nl.verhalenbank.8831
Bij oude juffrouw Heintje Bakker in Broek spookte het ook jarenlang. 's Nachts van twaalf uur werd er geregeld een harde klap op het huis gegeven. De kleeren werden van het droogrek gehaald en netjes opgevouwen. De meid die het mij vertelde, heeft het spook vaak gehoord maar nooit gezien. Het spook doet geen kwaad.
nl.verhalenbank.8605
35