Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
131 datasets found
Dutch Keywords: huis toveren
Minse Griper wie troud mei Tryn Snipel. Tryn wie kaertlizter. Minse koe mear as in oar. Hy koe samar in flesse drank yn 'e hûs komme litte. Hy stjûrde skoppenboer fuort en dan moest in oar de flesse drank oannimme. Op in kear doarst dyselde dat net dwaen. Doe sweefde de flesse mei drank hyltyd mar om 'e lampe hinne. Doe hat dy man him op 't lêst...
nl.verhalenbank.17669
Pake Boardzer wie fuorman. Op in kear struts âlde Rikele Myt mei de hân oer pake syn hynder hinne. Rikele Myt wie in tsjoenster. Doe't pake thúskaem, sei er: "Dit is net bêst. Myn hynder giet dea, hwant Rikele Myt hat der oan west." De oare moarns wie 't hynder dea. Sy wienen allegear bang foar Rikele Myt. Op in kear hie se twa arbeiders yn 't wurk, âlde...
nl.verhalenbank.17655
Yn 'e Rottefalle wenne Piter Scheper. Dy koe mear as in oar. Hy siet us by syn buorman yn 'e hûs en doe sei er: "Sjoch, al jou fé rint bûtendoar." 't Wie midden yn 'e winter en soks wie net mooglik. It fé stie op 'e stâl, mar de buorman seach syn fé ek tige dúdlik rinnen. Hy gong nei bûten ta, mar der wie neat to sjen. Alle fé stie op 'e stâl.
nl.verhalenbank.19678
Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?" Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...
nl.verhalenbank.9312
In Brakel, daar woonde de toverheks. D'r woonde een vrouwke uit Brakel in Woudrichem. M'n zwager, die ree met een oliekarreke. Dan dorst ie nooit, nooit langs dat huis waar die heks woonde. Dan liet ie een ander dat oliekarreke d'r voorbij rije.
nl.verhalenbank.72813
Frijmitselers, dat binne minsken, dy kinne in oar fêstsette. Ik hie in kammeraet, dy koe 't ek. Dy hat us in plysje fêst set. Dy koe net in stap mear gean. Ik wie der by. 't Wie op 'e Nije Wei. Doe't it lang genôch duorre hie, sei er in pear wurden, doe koe dy plysje wer rinne. Fan 'e frijmitselders mat der om 'e sawn jier ien dea. Sy krije jild fan 'e...
nl.verhalenbank.28062
Tsjoensters kinne har yn allerhanne dieren foroarje. Guon komme troch 't kaeisgat.
nl.verhalenbank.24103
Piter Poes seach mear as in oar. Hy wie by minsken yn 'e kost. It hûs dêr't se yn wennen, moest fortimmere wurde. Piter Poes sei: "Der matte ek noch sinten yn sitte." En wrachtich, der kom in partij jild út it ûleboerd wei.
nl.verhalenbank.25625
Sake Postma syn wiif yn Twizelerheide is ek deatsjoend. (Ik ha letter by Sake wenne as húshâldster) Hja hie krânsen yn 't bêd. Se tinke dat Janke dat dien hat. De krânsen ha se forbrând. Ik sei, hja hienen alles ticht dwaen matten, de skoarstien en alle kieren en ek de kaeisgatten. Dan hie de tsjoenster in jiskebult woarn. Janke wie Sake syn buorfrou. Myn...
nl.verhalenbank.20013
Piters Willemke wie in tsjoenster. Hja gong der nachts op út to tsjoenen en dan lei der in koupânse by har op bêd. Hja sweefde altyd. Har dochter koe ek tsjoene. Dy foroare har faek yn in kat. Der wie ek in tsjoenster, dat wie Minne Ael. En dan wie der noch ien, dat wie Minne Brecht. Dy koenen har ek beide yn katten foroarje. By Gjetsje' Wytse wienen alle...
nl.verhalenbank.38489
Sjoerd Bonnes wie boer yn Sumar. Hy hie in soan, dy koe mear as in oar. As de soan jouns nei syn faem ta wie, bleau Sjoerd Bonnes allinne yn 't tsjuster sitten, hwant hy woe wite hoe let syn soan wer thúskaem. Dy soan seach syn heit dêr yn 't tsjuster sitten. Letter hie Sjoerd Bonnes de doar in kear op slot dien. Doe kaem de soan troch it kaeisgat der yn.
nl.verhalenbank.31322
Der wie in âld wiif, dat koe tsjoene. Har man kom in kear yn 'e hûs, doe lei der in bosk fodden oer 't achterhûs. Alles lei los op 'e âld keet. Der siet gjin reap mear fêst. It alter (tek) klappere op 'e keet om. Hja flústere: "Ik bin sa raer." It bosk fodden gong út elkoar en dêr kom se oan. Hy gong der even út. Fuort dêrnei siet alles wer fêst.
nl.verhalenbank.17468
Op in kear kom der in fremde kat by lju yn 'e hûs. 't Wie yn 'e Westerein. Se ha dy kat in slach joun. De oare moarns wie der in frommes, dat tichteby wenne, kreupel. 't Wie Piters Willemke, in echte tsjoenster.
nl.verhalenbank.21469
In tsjoenster koe har yn in kat foroarje. Dat die Alle Tet ek. Op in kear doe hie se dat ek wer dien. Doe joegen se dy kat in klets. Dat koenen se de oare moarns oan har hân sjen. Tet hat forskate bern bitsjoend. Dan hienen se krânsen yn 'e kessens. Dy krânsen moesten se opbrânne. De lju dienen duveldrek ûnder 'e drompels en sy makken krusen foar de doar,...
nl.verhalenbank.25753
Us Boardzer kaem op in nacht thús, doe stienen de finsters by ús opskoud en de gerdinen wapperen nei bûten ta. Doe't hy der yn kaem, seach er yn in hoeke fan 'e keamer syn jongste broerke yn in deakistje lizzen. Dat wie allegear foartsjirmerije. Mar it bern wie doe al siik. Gauachtich dêrnei is it stoarn. Boardzer hie it net tsjin ús mem sein omt er har...
nl.verhalenbank.17722
As de skoarstien rikket, kinne de minsken, dy't dêr wenje, bitsjoend wurde.
nl.verhalenbank.17535
Ik haw in susterke forlern, dat wie ek bitsjoend. Sikke Wipk hie wol sjoen dat âlde Ljibbe Teunis moarns om seis ûre al by ús om 't hûs hine strúnde. Ljibbe wie in tsjoenster. Myn susterke wie sa slop as in dweil doe't se stoar.
nl.verhalenbank.21078
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei. "Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen. Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
Stammerige Harm wie in tsjoenster. Hy wenne yn in hiel lyts húske. Dêr wie mar ien bêd yn. Op in kear doe kom der in famyljelid, dy moest dêr oernachtsje. Doe moest er by stammerige Harm yn 't selde bêd sliepe. Midden yn 'e nacht fornaem er Harm net mear. Hy taestte om him hinne en doe lei der in greate pounse njonken him. Mar Harm sèls wie fuort.
nl.verhalenbank.20564
Op in kear kom ik thús fan 't Surhuzumer feest yn 'e nacht. Wy wennen by de Trijesprong. Ik brocht de karre yn 'e hûs. Doe wienen se midden yn 'e nacht mei de moune oan 't smarren. Mar dat hat foartjirmerij west.
nl.verhalenbank.19454
35