Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
24 datasets found
Dutch Keywords: huis plank
Je had hier vroeger een boerendienstbode en die wandelde in d'r slaap. Op een morge kwam ze vroeg d'r bed uit, zij naar de koeien om te melke in d'r slaap. Maar die boer, hè, die had de plank weggehaald. Maar omdat ze in de slaap wandelde, had ze dat niet in de gate. Ze loop 't water in. Maar volges de overlevering is ze toch weer veilig en wel...
nl.verhalenbank.72581
Veurloop besteet dus, man d'r was vrouger ook wol biegeleuf, woor 'k niks van watn wil. Dainde bie ons in de buurt 'n wicht, dai heur voader oarig wat zoopn hef; kerel was geregeld doen. Dou e loater sturm is, zee 't wicht: “Ons pabbe zien geest zweeft tussen Mussel en Onstwedde hen en weer en ook bie ons om 't hoes.” Zai mainde dat werkelijk en was woles...
nl.verhalenbank.44147
Op in snein-to-joun siet ik mei myn âlden en ús heit syn broer by de tafel to iten. 't Wie sahwat sawn ûre. Doe wie 't ynienen allegear lawaei. Der woarde timmere en mei planken en stiennen smiten. Wy hearden 't allegear hiel dúdlik en woarden der kjel fan. Doe't wy nei 't bûthús gongen om to sjen, stienen de kij allegearre oerein, dy hienen 't èk heard,...
nl.verhalenbank.23097
Ik hearde ek altyd dúdlik as se mei planken omsmieten. Dan wie der neat to sjen. Dan sei 'k tsjin 'e bern: "Hjir komt wer in nij hûs, hear." 't Komt altyd nei.
nl.verhalenbank.27975
Doe't ús heit al min wie, hearden wy by ús op in nacht timmerjen en weibrekken fan planken. Mar der wie neat to sjen. Wy wennen yn in foech krot, dat doe't ús heit der ôf rekke, sa'n fjirtsjin dagen letter, koenen se de kiste net yn 'e hûs krije. Doe moesten der planken útbrutsen wurde. Dat wie itselde lûd dat wy in fjirtsjin dagen fan tofoaren dy nachts...
nl.verhalenbank.19586
Veurloop: Mien voader hef meermoaln dingen van te veurn zain, en ikzulf leuf ook dat mensn of daiern wat veuroet waitn. Biegeleuf kennen ie zowat nich nuimen. t Gebeurde ais n moal, dou hai op berre lag, dat e gestommel heurde. t Was net of dr achter in hoes wat ofbrookn wur. Hai van t berre of um te kiekn, wat of dat toch beduden mog. Hai is t hoes deur...
nl.verhalenbank.43338
It wie yn 1907. Wy wennen yn 'e Warmoldsstrjitte, hjir yn 'e Harkema. Mem en dy slepten yn 'e foarein fan 't hûs, mar sy hearde nachts timmerjen yn 'e achterein. Dat hearde se wol trije nachten achter elkoar. Mar der wie neat. Der woarde net timmere. Doe't se ècht oan 't timmerjen rekken, wie 't wol tsien wiken letter. Mar doe timmeren se oerdeis, mar net...
nl.verhalenbank.21220
Der wie in dûmny dy wenne yn Neerbosch. Dy hearde op in kear dúdlik dat se mei planken en balken smieten, mar doe't hy der hinne gong wie der neat. Letter kom dêr op dat plak in great weeshûs to stean.
nl.verhalenbank.27492
Veur 'n poar joar lag hier 'n schip veur 't huus. Schipper kennen wie best. Hai heft zien tweide vrou. Mor hai vertelde ons den:“Mien eerste vrou kom aalgedurig weer. Zai heft 'n kaddegeest.” In gedaante van 'n kadde kwam ze weer bie hom. 't Gebeurde den ook wel, dat wie 'n kadde over 't plaanke bie him op schip lopen zagen. Den zeden wie:“Kiek, Geesie is...
nl.verhalenbank.43115
Ik leau fêst oan foartsjirmerij. Dat praet gjin minske my út 'e holle wei. Mar tsjintwurdich wol men dêr net mear fan wite. Dêrom hâld ik my mar stil. Mar ik fornim genôch. Nachts falt der hjir wolris in planke del of hwat oars yn it hûs, dat it komt der skielk wei. Dêr bin 'k wis fan.
nl.verhalenbank.19421
Voor een zekere man in het dorp was men erg bang. Als hij naar huis moest ging hij vaak over een sloot waarover planken lagen. De mensen trokken een kruis over de planken en dan kon hij er niet over.
nl.verhalenbank.43643
Ik wie ris op in kear oan 't houtsjen achter hûs, doe hearde ik ynienen in klap, krekt as woarden der planken delsmiten. Ik woarde der kjel fan. Op itselde plak dêr't dy klap weikom bouden se it jiers dêroan in nij hûs. It is it hûs dêr't nou suster Cats yn wennet.
nl.verhalenbank.28009
Us oerpake hat alris in bijeflecht foun. Doe't er yn Napoleonstiid in namme opjaen moest sei er: van der Flecht. Fanwege dy bijeflecht. Mar dat mocht net omt 'Flecht' in Frysk wurd wie. Doe is 't 'Vlugt' woarn. Hy hiet sûnt Wibe Popkes van der Vlugt. It gebeurde yn 1856 of '57. Itske wie myn omke, in broer fan heit. Sy wennen yn in greate plaets oan 'e...
nl.verhalenbank.32912
Der wenne in sekere Ruerd van der Veen yn 'e Harkema, dat wie in timmerman. It wie in raer feint. Hy hie oan 't timmerjen west op 't Bomkleaster en dêr hie er it mâl opsein. Hy joech neat om 'e duvel en al sokke dingen mear. Dy jouns moest er nei hûs ta. Hy wie in moai eintsje yn 'e lannen dêr't it paed troch roun nei Harkema ta, doe kom der in houn oan,...
nl.verhalenbank.37104
Ik stie us in kear bûten. Doe sei 'k: "Hjir komt in nij hûs, net fier fan ús ôf." Ik hearde klear hoe't se mei planken en balken ensa smieten. It duorre net lang of sy setten der in nij hûs del.
nl.verhalenbank.21438
Op it sté dêr't nou Jille Tsjoelker wennet, hat froeger in boereplaets stien. Foardat dy der stie kom dêr op in joun ris ien lâns. Dy tocht: hwat giet it hjir op in smiten mei balken en planken, krekt as woarde der allegear materiael hinne brocht dat foar it timmerjen fan in hûs noadich wie. Hy woe der mear fan wite en gong der hinne. 't Wie in man fan 'e...
nl.verhalenbank.33716
Ik wenne yn Stiensgea as boerefeint yn 't Oast. Op in joun hie 'k nei myn suster ta west, dy biwosk my. Ik hie forskjinnersguod ophelle. Doe't ik al hast wer toplak wie, en oan in âld húske ta wie, doe hearde ik der by dat húske allerhande lûden fan smiten mei stiennen en planken. Doe't ik dêr hinne gong wie der neat to sjen. In skoft letter kom dat húske...
nl.verhalenbank.27978
Vroeger vertelde ze wel, dat “die en die”, inkele vrollie, hekse ware. ’t Ware altied lilleke ouwe vrouwe. En ze kosse iemes behekse. Mien moeder het mien wel es verteld, da ik as klein kiend ok beheks was gewes. Dör ’n burvrouw. Toe ik nog zon heel klein kienje was, ik loai nog ien de wieg, was ’k es èrg ziek. Ik ha helemol gin mach mer. Ik kos mien eige...
nl.verhalenbank.49643
Us mem har heit wie in grouwe, forwoeste keardel. Op in kear soed er nei hûs ta. Hy wenne yn Bakkefean. Hy moest oer in planke hinne. Doe't hy der oan ta wie, hearde hy dêr hwat op it plankje. Hy koe net sjen hwat it wie, hwant it wie neare nacht. "Hwat donder," sei er, "hwa keart my?" Mar hy hie dy wurden noch mar krekt sein of hy waerd sa bot smiten,...
nl.verhalenbank.19707
Wy ha ris mei 't skip lein to Gytsjerk, by in brechje. Dêr moasten wy dongride foar in boer, dy wenne in eintsje it lân yn. 't Wie yn 'e maitiid. De feart lei ticht mei hwat iis. De hiele joune waerd der laden. Om alve ûre kaem myn man thús. It skip lei mei 't iene tou oan in strykpeal fêst, mei 't oare oan in anker. Wy gongen op bêd. Wy hienen noch net...
nl.verhalenbank.20801
35