Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Yn 'e Rottefalle wenne Piter Scheper. Dy koe mear as in oar. Hy siet us by syn buorman yn 'e hûs en doe sei er: "Sjoch, al jou fé rint bûtendoar." 't Wie midden yn 'e winter en soks wie net mooglik. It fé stie op 'e stâl, mar de buorman seach syn fé ek tige dúdlik rinnen. Hy gong nei bûten ta, mar der wie neat to sjen. Alle fé stie op 'e stâl.
nl.verhalenbank.19678
Froeger wenne der yn 'e Westerein yn Garyp, yn it hûs dêr't Taeke Wagenaar wenne hat, in man, dy wie mei de helm geboaren. Der woarde soms by him op it rút kloppe. Dan gong dy man der út en hy frege ek net hwat it wie. Even letter kom er wer yn 'e hûs. Dan sei er:
"Wy krije binnenkoart ek wer in deaden yn Garyp."
"O ja?" sei syn wiif.
"Ja," sei er, "ik...
nl.verhalenbank.21091
Dit is mie ook verteld deur n man en ik wil aannemen, dat et gain leugn is.
Dai man dan lag mit zien vrouw op bedde en inains heurn ze wat in de keukn. Vrouger harn de mensn wol n rikje mit tellertjes aan de mure hangen. Dat haile geval rappelt op n nacht noar doale en de diggels lign op de grond. Zo denkn ze tenminste. De man mout in de underbuksm hen...
nl.verhalenbank.45700
t Is ook waar gebeurd, dat er iene s avends over de weg giet en daar krigt ie gezelschap. Er lopt een paar meter van hum af een vrouwspersoon met hiel laange haarn tot biena op de grond. Et mens is arg klein van stuk en blift maar naast hum loopn.
Ie zegt niks en sie zeg ok niks; maar lekker vuulde ie zich niet. Bie huus gaat ie naar binnen en kikt dan...
nl.verhalenbank.44436
Tou k jong was leufde ik in veul dingen, woor ik nou niks meer om geef. Ie moutn reekn, de oal lu pruiten dr over en de buurn net zo goud en den neem je dat over.
As wie n katoele heurn, wozzen wie, dat er n dode kwam.
n Eekster op vensterbaanke bedudde t zulfde.
En n hoelnde hond ook, moar den mozzen ie kiekn, woor de hond hen keek; in dat huus zol t...
nl.verhalenbank.44540
Toevoegen aan §2b, Aant. 1937, fol. 306 II: Het „Kampeerhuisje” te Vierhouten (naar een potloodtekening, gemaakt door de heer F. Schelfhout, en in het bezit van mevr. Vera Bondam te Den Haag) waar de heer M.R. Verhoog, naar hij vertelt (1935), alleen vanuit het met R gemerkte raam herhaaldelijk – wel „vijf of zes keer” in de „drie of vier maanden”...
nl.verhalenbank.48579
Veural wuig ik t nait om over mien rechter scholler te kiekn; den was t mis. Ja, as jong heb ik dr an leufd en bin voak baange west.
Ik vloog den noar huus tou; keek nait achterom; sluig deure mit n slag achter t gat dichte en den was k gerust.
Loater bin k van dei foabels geneezn.
Moar veur de ollere mensn bestonden aal zokke dingen.
t Was zulfs zo, dat...
nl.verhalenbank.44587
Mien voader hef mie wol wat verteld over veurloop.
Hai woonde dou in Onstwedde.
Op n oavend steet e op boetn wat noar de steerns te kiekn en zo.
Non stun n endkng van heur of n boskng. Oet dat bos heurt hai dan “help” roupn. Hai hef zuk dr nich an steurd en dochde, dat t wol verbeeln weden zol.
Wat e door heurd har, vertelde n zet loater aan zien neef....
nl.verhalenbank.44552
Er waren twee mensen - de ouders van zegsman, F.W. - op weg naar huis. De man zei: "We moeten maar even naar mijn getrouwde zuster."
Wat gebeurde?
Onderweg zagen ze twee mannen met een lantaarn tussen zich in. "Dat zijn gluurders", zei het meisje. "Het betekent niets", zei de jongen. Het meisje dacht: we zullen wel zien. Ze liepen verder, terwijl de...
nl.verhalenbank.43638
Bij M. in Onstwedde ging de hond een paar dagen erg te keer. Jankend keek hij naar het huis van een buurman. “Wat wil dat beest toch?” vroeg men.
Nu ’t was gauw bekend.
De buurvrouw stierf.
En daarna was de hond rustig.
nl.verhalenbank.45513
Dwaallichtjes doen mensen verloren lopen
Ik ben vroeger eens door dwaallichtjes mijn weg verloren. Ik zag ze zweven boven de hei. Ik bleef er even naar kijken, maar toen wist ik niet meer hoe naar huis te gaan. Enkel toen de lichtjes verdwenen waren, vond ik de juiste weg terug, maar toen had ik toch al een paar uren rondgelopen.
nl.verhalenbank.35751
Spookdieren
Het volgende verhaal werd mij verteld: een meisje van 13 jaar (nu reeds lang overleden) ging eens op een avond op het Westeinde op bezoek. Toen ze daar op bezoek was huilde er een hond. De oude man in huis zei: "ga eens kijken waar de hond naar toe kijkt." De hond keek.....in de richting van datzelfde huis....(Natuurlijk door het...
nl.verhalenbank.13392
Ik wie in jonge fan sa'n alve jier. Wy kamen út Grinslân en krigen in nij húske yn 'e Sweachster Mieden (ûnder Kollumersweach).
Doe't wy dêr oankamen op in jountiid om alve ûre hinne mei in pream, seagen wy healwei de brêge in ljochtsje brânnen by ús yn 'e hûs. Doe't wy tichterby kamen wie 't út. 't Hûs wie noch net klear, wy moesten earst in skoft yn in...
nl.verhalenbank.36808
Hjir op 'e Vogelzang hearden guon by nacht, wylst se yn 'e hûs sieten, bûtendoar timmerjen. 't Gong der bot oan wei. Se gongen dêr hinne om to sjen, mar doe wie dêr neat. Letter woarde dêr in nij hûs set.
nl.verhalenbank.38359
Bie Snieders in Vlagtwedde heurden ze iedere oavend, as ze net op berre wazzen, n gegier en gekroak veur t huus. Zai dr den of, noar boetn tou om te kiekn. Niks te zain of te doun.
Dat het n haile zet zo goan, tot de tramliene aanlegd is. Toun gung tram dr langs en stopde om n uur of tiene veur heur huus. Den kwam weer datzulfde geluud.
nl.verhalenbank.43714
Mien voar kun verschaiden lu dei kwaod zain konnen. Dat wazzen nait altied olle mensn heur. Zo was dr n vent dei teegn zien oal heer zee: Ik zai ain grafgroaver op t kerkhof mit n rode hemdrok aan. Zien voader zee: Bist gek jong, moakst die zulf wat wies. Moar t kwam wel uut heur.
Op n oavend heurt deizulfde jong – zai zitn biemekoar in huus – ain woagn...
nl.verhalenbank.43700
Ot har man, dat wie Hindrik Pyk ( = H. Ophuis). Dat wie ek in tsjoenster en hy hie de kweade hân.
Wy hienen in omke, dat wie Japik-om. Dy bearde us in kear, dat er nei de froulju ta soe. Mar hy gong nei de doar fan Hindrik en Ot. Mar hwat er dêr sjoen hat! Hy is achterstofoar fan 't hiem kom. Sa binaud wied er, hy moest it gesicht op har hâlde. Hy is der...
nl.verhalenbank.21387
Veurloop: Mien voader hef meermoaln dingen van te veurn zain, en ikzulf leuf ook dat mensn of daiern wat veuroet waitn. Biegeleuf kennen ie zowat nich nuimen.
t Gebeurde ais n moal, dou hai op berre lag, dat e gestommel heurde. t Was net of dr achter in hoes wat ofbrookn wur. Hai van t berre of um te kiekn, wat of dat toch beduden mog. Hai is t hoes deur...
nl.verhalenbank.43338
Van de edelman Huninga wordt et volgnde verteld.
De borg van dat geslacht ston hier vlak bie; t woaterschop hait nog “Huninga-Meerland”.
De kinder van d oal heer wazzen net as nou; voak ongezeglijk.
Zai harn verkeern en huiln ook wel van n lollegie mit heur vrunden.
Heur voader mos door niks van hebben en huil ze aan de liene.
Moar nou vonden de jongelu...
nl.verhalenbank.44899
Aan de vaart woonde een heks in een klein huisje met onder en bovendeur, waar ze uit keek. Een boer, die te Haamstede hout had gekocht, wilde in de vaart voorbij met zijn schuit. Tweemaal kapte deze om, en toen zei hij tot de heks: "Dat doe jie". En na de tweede maal het hout weer ingeladen te hebben, kon hij nu doorvaren.
nl.verhalenbank.13640
