Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Dêr't âlde Jille Pultrum wenne, wenne earder syn heit Durk. Dy lei op in nacht op bêd, doe hearde er planken ratteljen.
In healjier letter troude Bareld Pultrum, in broer fan Durk. Doe moesten se hout leegje yn 'e nacht. Doe hearde Durk krekt itselde lûd wer, mar nou wie 't werklikheit. Doe kom Bareld Pultrum dêr to wenjen. Dêr bouden se in hûs foar.
nl.verhalenbank.23724
Doe't ik noch yn 'e hûs wie - wy wennen oan 'e Grinslânse wei ûnder Surhústerfean - sei ús mem op in moarn: "Ik ha fannacht de hammers slaen heard op 'e spanten en houten. Hjir kin wol us in nij hûs komme." Dat is ek gebeurd.
nl.verhalenbank.20951
Yn it houtstek fan Dalstra yn 'e Westerein ha guon timmerjen heard, wol forskeidene kearen tusken njoggen en tolwe ûre op 'e joun, as se dêr lâns kamen. Mar as se der hinne gongen wie der neat to sjen en wie alles yn 'e rêst. It wie it timmerjen fan 'e oare deis, dat se hearden.
nl.verhalenbank.19327
Piter Postma, byneamd Piter Kûper wie myn omke. Hy fordronk op 'e Leijen. Hy foel achter de boat mei hout yn it wetter. Swimme koed er net, 't wie min waer, der stienen hege baren.
It wie al gau bikend yn 'e Rottefalle dat er fordronken wie. Alde Hindrik en Wijke wennen tichte by de Leijen. Dêr gongen se hinne om in pream dêr't se allerhande ark yn...
nl.verhalenbank.33719
't Wie op 'e Houtigehage yn 't bigjin fan ús memme trouwen. Op in nacht hearde ús mem klear dat der peallen delgoaid woarden en hout. Mar dat wie yn werklikheit sa net. 't Wie tjirmerij, hwant letter brochten se peallen foar Wytske-moai har spitkeet yn 't achterhûs. Dàt hie se heard.
Hwant Wytske-moai woe in hutte ha. Hja hie in bern en de heit fan it...
nl.verhalenbank.24648
Als een boom niet dragen wou, dan sloeg je d'r een paar spijkers in. Of je boorde een gat en je sloeg d'r een houten pin in. Dat heb ik zelf gedaan. Ik heb ok wel eens gehoord, dat je rechtop snejen moest geven, in de stam. Dat heb ik zelf nog gedaan in de pruimeboom. Die wou nooit dragen. Ik dee ok de dikke takken. Hi is gaan dragen. As de worm in een...
nl.verhalenbank.50964
Us mem wie tige min, mar sy leefde noch. Doe hearden wy in lûd, krekt as woarde der mei hout tsjin 'e muorre oan skaefd.
Doe't mem in skoftsje letter dea wie, leinen se har yn 'e kiste en doe brochten se dy kiste nei 't sliepkeammerke ta. En doe skaefde dy kiste dêr tsjin 'e muorre oan. Dat wie krekt itselde lûd dat wy tofoaren al heard hienen. Doe wie...
nl.verhalenbank.38159
Oan 'e oare kant Zoutkamp, yn 'e Vierhuisterpolder stie in âld plaets. Dêr gong ik as jonge hinne to wjudden. Dêr yn dy plaets spoeke it ek. Dêr siet allegearre jild yn 'e holle balken. As de ratten dêr troch roannen, dan rattele it jild dat it hwat die. Doe't se de plaets letter ôfbrutsen ha, ha se dat jild allegeare foun.
nl.verhalenbank.20262
Alde Jeltsje woarde op in nacht wekker, doe wie 't krekt dat der in balke op 'e tafel tikte. 't Wie yn Ikkerwâld. Letter stoar der in dochterke. Doe tocht se dat it foartsjirmerij west hie.
nl.verhalenbank.24010
Ik zel joe aigen belevenissen vertellen; alles is woar.
Vrouger hadden paddie lu ’t kistholt op beune liggen.
Nou gebeurde ’t es, dat mensn geklap bie dat holt heurden.
Zai gungen noar boven om te kieken, moar zaggen niks.
De lu waarkten ja allemoal in ’t veen. Moz ook koffie hen brocht worden.
Dat dee ’n wichie van negen joar; uut dat huus van zopas....
nl.verhalenbank.44281
Mem wenne tichte by it café fan Ruerde Baeije yn 'e Harkema. Op in joun hearde se dat der in wein oanroljen kom. Dêr woarde hout ôfsmiten. 't Wie dúdlik to hearren.
Hja sei: "Hjir wurdt yn 't koart boud." En 't kom ek út. In skoft letter woarde dêr in nij hûs timmere. It hout woarde op in wein oanfierd en ôfladen. Dat hie sy heard.
nl.verhalenbank.33173
In 1866 had je de veepest. Als je boer was met twintig koeien en je had d'r vijf over en een ander had er geen een over, dan leende je hum d'r een. En 't kwam dan niet zo krap, wanneer je die geleende koei terug gaf. Ik heb het teken van die veepest eens gehoord van vroegere mensen. Op een zekere tijd keken de mensen achteruit het land. Nou hebbie van die...
nl.verhalenbank.50940
Yn Terwispel by de Rolbrêge stie in houten keet, dêr spoeke it. Dêr wennen âlde minsken. It gong dêr nachts altyd op in saegjen en klopjen.
nl.verhalenbank.21028
Doe't wy to Himrik wennen beamsagen wy winterdeis faek. Heit kocht beammen en der sagen wy skroaten fan. Dêr woarden hekken fan makke.
Doe't ik sa'n seis en twintich jier âld wie, lei 'k op in nacht op bêd en doe goaiden se mei de beammen dat it klonk der oer. Ik wie klear wekker.
Ik sei de oare moarns: wy kinne wol bigjinne to beamsaegjen. Mar der wie...
nl.verhalenbank.21014
Ik stie us in kear bûten. Doe sei 'k: "Hjir komt in nij hûs, net fier fan ús ôf." Ik hearde klear hoe't se mei planken en balken ensa smieten.
It duorre net lang of sy setten der in nij hûs del.
nl.verhalenbank.21438
Ik gong froeger jouns faek fuort, dan wie myn frou allinne thús mei de bern. Wy wennen dan yn in houten keet en hienen it tige earmoedich. Wy woenen graech út 'e keet wei.
Op in kear gong se de jouns op bêd. Doe hearde se in stem ta har praten. It wie ús leaven Hear. Dy sei: "Heb nog maar twee jaar geduld. Dan komt u er onder uit."
En sa wie 't ek. Nei...
nl.verhalenbank.23011
De stiennen ûlebuorden.
Der wie in boer, dy wenne ergens boppe Ljouwert. Hy hie nei stêd ta west, nei de merk en wie nou op 'e weromreis. It wie min, stoarmachtich waer en de boer siet tige oer syn minne, âlde skuorre yn. Hy wie deabinaud, dat dy der oan gean soe.
Sa nou en dan suchte hy der oer.
Doe kaem der in menearke njonken him. Dy sei: "Hwat suchte...
nl.verhalenbank.21259
Yn Frjentsjer lei in fartúch mei houten lûken der foar. 't Wie dêr net plús. Der wienen nachts altiten werkgeesten dwaende. Dan gong it op in flapperjen, dan wie 't rounom lawaei. Wy ha 't wol faek heard. Mar wy ha noait hwat sjoen.
nl.verhalenbank.25823
Op 'e Tike wennen Bouwe en Jits. Har soan Sibe gong elke dei nei Hilke en Baeije ta to arbeidzjen.
Op in kear doe kom er thús en doe sei syn suster Bouk: "Ik bin sa binaud, it knapt hjir sa hyltyd yn 'e hûs en dêr is neat to sjen."
"Ynbeeldings", sei Bouwe.
Doe't er in wike letter wer thúskaem fan it wurk om deselde tiid stie de klompkachel oer de flier...
nl.verhalenbank.19712
Wy soenen in nij hok ha fan 'e gemeente. De planken hienen wy al thús. In wike fan tofoaren, op in joun, doe't wy al op bêd leinen, sei 'k tsjin Piter: Hark, sa'n leven is dêr. Hearst it wol? Sy lûke de planken by de souder op. Piter hearde it ek dúdlik. Mar der gebeurde fansels neat.
Mar krekt in wike letter wienen se drok mei it nije hok oan 'e gong. En...
nl.verhalenbank.15878
