Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
21 datasets found
Dutch Keywords: horen begraven
Zoals gezegd hadden de kabouters een vaste verbinding vanuit de Kabouterberg te Hoogeloon naar de boerderij 'De Heskok' in Meerveldhoven, in de buurt van het riviertje de Gender. Een oud mannetje dat daar een wandeling maakte langs de oever van de rivier, hoorde plotseling een fijn stemmetje dat riep: 'Kyrië is dood!' en dat deze uitroep menigmaal...
nl.verhalenbank.49854
Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn. Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...
nl.verhalenbank.19723
"Ik heb wel eens mensen hier in de buurt gehoord (in mijn straat) dat ze last van geesten hebben. Schijnt dat hier veel mensen begraven zijn vroeger. Maar goed, ik ben zelf niet echt paranormaal of althans, ik heb nog nooit wat meegemaakt. Maar interessant is het wel. (Zou ik mogen weten in welke straat of wijk dat is?) Ja hoor, dat mag je wel weten...
nl.verhalenbank.49936
Mien va verteln mie et volgende verhaal. Was es n keer iene die geluud op et kerkhof heurd had bie een graf, of liever: in et graf. Hie zee dat gauw in hoes en toen gungen de mensn er op of. Sie maakten et graf open en de kiste en wat zagen ze toe? De dode had zich umkeerd. Hie was dus schiendood west en had in de kiste nog eevn leefd. En vanof die tied...
nl.verhalenbank.43662
Achter Ljouwert yn in doarp stie in lyts plaetske. De minsken dy't dêr earst wenne hienen, matte dêr twa bern sa bistoppe ha, sûnder deadshimdsjes oan. Letter kommen dêr oare minsken to wenjen. Dat wienen gelovige lju. Beppe wenne der ek by yn. Sy hienen ek in lyts famke, dat wie in protte by beppe. Op in kear, doe't beppe in mennich turven út 'e skuorre...
nl.verhalenbank.19626
Een verhaal over een watergeest In Diever, eens de belangrijkste plaats in het Dieverder Dingspil leefde eens een Schulte, die Pouwel heette. Om zijn ruwheid en hebzucht werd hij gevreesd, gehaat en veracht. En toen hij gestorven en begraven lag in de kerk te Diever kon hij 's nachts geen rust vinden en spookte hij in de kerk. Dan zeiden de mensen: 'Olde...
nl.verhalenbank.49217
Ze zèje vroeger ok wel ’n versje op um de vratte weg te kriege. Ge mos luustere nor de klokke als die luidde, aster iemand begrave wier. Ge zèj dan: Nou legge ze ’n dooie ien ’t graf. En nou was ik mien vratte af. Onderhaand mos ge de vratte mee woater afwasse. Of ’t geholpen het, weet ik nie!
nl.verhalenbank.50418
Van mien voader heb ‘k wat heurd over ’n jankende hond. ’t Gebeurde ook in de Muzzel. Vader vertelde dan: “Op ’t stee van Tuun woonde vrouger’n S. Hai was kemies en vertrok loater wieder ’t land in. Joaren loater zat d’r zo nôu en dan ’n hond te janken veur ’t hoes. ’t Het wol ’n hoalf joar duurd. ’t Ding kwam nich alle doagen, man wol ’n half joar laonk...
nl.verhalenbank.45404
Mijn vader liep eens te Mussel met een vriend. ’t Was bij avond. Dan zegt de kameraad: “Kom hier, je valt zo meteen.” Vader liep echter door en zie, ineens ligt hij op de grond. “Je bent over die en die heen gekomen,” zegt dan de ander. En niet lang daarna is de man begraven, die mijn vader had laten strompelen. De oude heer ging op een avond even uit...
nl.verhalenbank.45389
Myn man syn heit kaem to forstjerren. 'k Wie op 'e bigraffenis. Doe't wy fan 't hôf werom wienen, hearden wy in hiele plof. Krekt as wie der in rút ynsmiten of in buordtsje út 'e diggelkast del kaem. Mar doe't wy seagen, wie it de spegel, dy't oer de kachel hinne fallen wie. Hy lei yn alle diggels op 'e groun. Ik sei: "Nou komt der in sippe deaden yn seis...
nl.verhalenbank.21987
Wolter Fekje fan 'e Harkema wie stoarn. Tominsten dat mienden se. Mar hy wie skyndea. Hy lei al yn 'e kiste en sy soenen him de jouns bidrinke. Doe sei er ynienen, út 'e kiste wei: "Jow my ek mar in buorrel."
nl.verhalenbank.27880
In 1866 had je de veepest. Als je boer was met twintig koeien en je had d'r vijf over en een ander had er geen een over, dan leende je hum d'r een. En 't kwam dan niet zo krap, wanneer je die geleende koei terug gaf. Ik heb het teken van die veepest eens gehoord van vroegere mensen. Op een zekere tijd keken de mensen achteruit het land. Nou hebbie van die...
nl.verhalenbank.50940
1. Mien voader kon mooi verteln; wie zatn dr as kinder stief noar te lustern. Hai wos van spookn en heksn en meer dingen, dat wie in t lwste nait meer allaind noar boetn duzzen. Ain vrumd verhoal ken k mie nog goud herinnern. Wazn a moal n poar rieke boernlu. Zai harn n beulde sentn, woor ze wraid op wazzen. (wraid = trots) Ain dochter harn ze moar. Alles...
nl.verhalenbank.46306
Hinse Jehannes de Boer wie de duvelbander fan it Swartfean. Hy wie in maet fan 'e duvel, dat wist elk. Op it Peinder tsjerkhôf is er biïerdige. Op in joun kom der ien oer it tsjerkhôf, dy rôp: "Hinse, lit dyn stem noch us hearre!" Doe wie der sa'n ôfgryslik raer lûd út Hinse syn graef kom, dat de man is sa hurd útnaeid as er mar koe.
nl.verhalenbank.12525
Mien oal mens het vrouger et veurgezicht had. Op n middag was ze wat aan t dommeln; zai schrikt wakker en door heurt ze wat op de stroade; peregekletter en woagens. Het geval wil, dat n zet loater heur aigen peern op de loop goan en toun heurde ze et zulfde geluud weer. Ik wait ook nog, dat ze es n moal zee: “Ik zai scheepn vaorn over de haide.” Wie...
nl.verhalenbank.44362
As ien stoarn is mat men der fral om tinke, dat it bierkleed net to lang is. It is ris gebeurd dat ien werom kaem by de famylje to spûkjen. Dan rôp er al mar: To lang - to lang. Doe seinen se op in kear: "Skuor der dan in stik ôf." En doe hearden se dúdlik dat der hwat skuord waerd. Doe hat dyselde der net wer west.
nl.verhalenbank.29762
In een boerenplaats te Zuiderwoude spookte het. Het huis stond al lang leeg en toch brandde er iederen avond licht en hoorde men van uit de verte geluiden, want er dicht bij komen durfde men niet. Eindelijk verstoutte zich iemand om er 's avonds heen te gaan. Daar er geen gordijnen voor de ramen hingen, kon hij van buitenaf zien, dat in het woonvertrek...
nl.verhalenbank.9374
In een boereplaats in Zuiderwoude spookte het. Die plaats stond al lang leeg en toch brandde er 's avonds licht en hoorde men in de verte geluiden, want men durfde er niet dicht bij komen. Eindelijk verstoutte zich iemand er 's avonds heen te gaan. Daar er geen gordijnen waren, zag hij vier personen zitten kaartspelen. Bevend riep hij: "Wie gij zijt,...
nl.verhalenbank.8760
3.137. Lang geleden werd op het eenige vette plekje van Bakel n.l. in den tuin van den pastoor een mol gevangen. Niemand echter in heel Bakel had ooit zulk een dier gezien en het bericht zijner verschijning verwekte algemeene schrik en ontzetting. In allerijl werd de Gemeenteraad bijeengeroepen en aan de inmiddels saamgekomen leden het ondier vertoond....
nl.verhalenbank.50392
God’s weer, goed weer. Een keurig mannetje, hoewel hij niet getrouwd was. Nooit brandde hem ’t eten aan. Als hij in een winkel van Venloo kocht, behoefde hij heelemaal niet dadelijk te betalen, want men kende hem al. Men begreep wel, dat hij soliede was. Ge weet het, dat ge, als je zoo’n keurig mannetje ontmoet, dadelijk over het weer begint te praten. Ge...
nl.verhalenbank.42093
35