Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
29 datasets found
Dutch Keywords: hoofd moeder
Bij §1, Aant. 1946, fol. 9b: Mevr. H.S. van de Pol-Veldstra zegt er van overtuigd te zijn dat kabouters werkelijk bestaan, zulks op grond van „het feit”, dat haar –inmiddels overleden- moeder „de gave had” deze aardgeesten op bepaalde plaatsen te zien, en zelfs contact met hen te hebben. Moeder vertelde daar wel over, zij het alleen wanneer zeer...
nl.verhalenbank.48569
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen. Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei. Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S. Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan. Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad. Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
DE HEKSENMOEDER EN HAAR DOCHTER Er was eens een jongeman die danig verliefd was op een knappe boerendochter. De liefde was wederkerig, al stelde het meisje één voorwaarde: de jongen mocht alle dagen komen, behalve op vrijdagavond. De jongen hield zich daaraan, maar op den duur begon hij toch verschrikkelijk nieuwsgierig te worden. En ja hoor! Op een...
nl.verhalenbank.49577
Op de Hunneglooberg, die ver boven het wijde heideveld uitstak, woonde een oude wikkerse, die van leven en dood meer afwist dan alle andere samen. En al woonden de mensen dan niet meer in haar nabijheid maar in de buurt van Ruinen waar de leefomstandigheden beter waren, zij vergaten de oude graven van hun voorouders niet en als ze in nood zaten gingen ze...
nl.verhalenbank.49211
Mit t kaarn har ze nog gekkere dingen beleefd. t Was heur n poar moal overkomen. Zai har t kaarn doan had. En dou was ze in hoes goan um eevn te rustn en koffie drinkn. Door heurde ze de kaarndeksel rappeln. Zai noar t kaarnhoes, pakt de deksel op en dan zug ze dat ale botter dr oet is. Dit gebeurde wol n poar keer. Zai pruit dr over mit heur zeun en dei...
nl.verhalenbank.43516
In den Belmermeermolen (gemeente Broek in Waterland, maar vóór Napoleon I, gemeente Zuiderwoude), woonde vroeger een moeder en een dochter. De dochter had verkeering en de vrijer kwam zondagavonds bij haar opzitten, dat wil zeggen: nadat de andere huisgenoten te bed zijn gegaan, nog wat met haar blijven vrijen. Hij moest echter beloven dat hij vóór...
nl.verhalenbank.9414
Foppe Sint (=Foppe Ophuis; ien út in tsjoensterlaech) wenne yn 'e Harkema. It wie myn pake. Hy hie in wikseldaelder en se seinen ek dat er him oan 'e duvel forkocht hie. Hy praette net fris. Op in kear wied er by ús, doe wie ik noch in famke. Hy woe sitten gean en doe luts ik gau de stoel achter him wei, doe foel er achteroer oer de flier. "O heden...
nl.verhalenbank.17594
Yn 'e Hantumer Utbuorren wenne foarhinne in sekere Jensma. Dat wie in hiele raren-ien. Hy flokte alles by elkoar. Op in kear lei er dea op 'e telle, mei de holle achterstofoar op 'e romp. De duvel hie him de nekke omdraeid. Syn mem hie faek tsjin him sein: "Tink der om jonge, de duvel komt aenst by dy." Mar dêr hied er de spot mei dreaun. De plaets stie...
nl.verhalenbank.23142
Binne Fogeltsje wenne yn Drachten, by de kolk in steechje op. Hja wie kreupel. Sy kom út en troch by ús mem om hwat to fortsjinjen. Wy wienen mei ús achten en mem koe 't wurk allinne net dwaen. Wylst mem fuort wie hat Fogeltsje myn broer Knjillis bitsjoend. Hy woarde siik. Doe't mem hearde dat dit Fogeltsje har wurk wie, is mem nei har ta gong en hat...
nl.verhalenbank.26189
Toun ze mit knoal an 't groaven wazzen, moz d'r in 't leste nog 'n dam deurstookn wordn. Wazzen verschaiden manlu bie aan 't waark. Toun kwam d'r aine langs, bleef 'n rukje stoan en zee: “Joa, 't is n mooi knoal worn, 't is allaind zo jammer, dat d'r binnen vaarntwintig uur ain verdrinkn mout.” “Och doe hest altied wat”, zeden de keerls, en zai smeetn hom...
nl.verhalenbank.44134
Ik kom wol us by in âlde wiersizter yn Ljouwert. Dat minske wie oan 'e duvel forkocht. Mar sy wist suver alles. Doe't ik de earste kear by har kom, frege ik, of ik ek forkearing krije soe. Doe sei se: "Dû, dû hast ommers trije feinten tagelyk. Is dat noch net moai genôch?" Ik skamme my bot, hwant hja hie gelyk. In oare kear sei se tsjin my: "Aenst matte...
nl.verhalenbank.18105
Zwarte katten en heksn Zo was er een keer een boer en die kun gien knechtn holn; ze gungen hum allemaal dood. Ja, roar was dat; ze waren er een poossien en dan gungen ze dood. Nou had die boer ook een bierbrouwerij en doar muzzen de knechtn s nachts op passen. Ze zatn dan bie de keuperen ketels, muzzen op tvuur letn, dat et aan bleef um de gaarste te...
nl.verhalenbank.43696
[Met de helm geboren:] Waren kogelvrij. Die hoefden in oorlog of revolutie geen bang te hebben. En ze hadden een waarzeggende geest. Ik heb wel is hore vertellen, dat een jonge ongelukkig was. Want hij was met den helm geboren. En de baakster had de helm op de verkeerde plaats begraven. "Nou is die jonge z'n leve lang ongelukkig", werd d'r gezegd.
nl.verhalenbank.72922
Heksen en gedaanteverwisseling Een boerenzoon in Gestel had steeds last van een en dezelfde haas, die al zijn boerenkool opat. Hij had al enkele malen op het dier geschoten, doch kon het maar niet raken. Tenslotte kapte hij een dubbeltje in vieren en deed dit in het geweer. Nu schoot de boerenzoon wel raak. Maar een goed kwartiertje later kwam zijn moeder...
nl.verhalenbank.49550
Yn 'e Hamsterheide wie in fanke oan it útinoarstruijen fan mollebulten. Doe kom der in âld wiif by har. Dy frege har: "Fynst wol us hwat?" "Né" andere it fanke. "Dan mast mar us ûnder d_ mollebult sjen." It fanke die it en doe foun se twa botsens. Mar doe nom it âld wiif it fanke de mûtse fan 'e holle en flybke der yn. Mar it fanke wist, dat it âlde wiif...
nl.verhalenbank.21258
Wy wienen noch mar even troud en wennen achter Dokkum. Ik wie in pear nachten by mem útfanhûs. Myn man kaem ek, hwant dy krige ûngemak oan 'e hân en koe doe net arbeidzje. Ik krige bot útslach oan 'e holle, dat seach der raer út. De oare deis, neidat myn man kaem wie, sei mem tsjin ús: "Nou matte jimme mar wer fuort, net?" "Hwerom?" sei 'k. Hwant ús mem...
nl.verhalenbank.36518
Us mem hie in soad lêst fan 'e tsjoensters. As se jouns op bêd gong, dan sei se: "O heden, dêr komme se wer oan." Dan koe se har holle net stil hâlde, sa kribele it har altyd om 'e holle. Dat wie it wurk fan 'e tsjoensters.
nl.verhalenbank.35945
§9c, bij F4: Govert Stam is van mening dat de storende invloed van aardgeesten zich niet alleen doet gelden bij het zoeken naar schatten, maar vooral ook bij archeologische nasporingen, bij het botaniseren, het zoeken naar bepaalde geologische objecten, en wat dies meer zij. De aardgeesten kunnen daarbij de zoeker op een dwaalspoor brengen en zelfs het...
nl.verhalenbank.48564
Heks D'r heet hier ok nog 'n vrouwke gewond naast Nooitgedacht, nie òp Nooitgedacht mar op Kantershoefke. Dat zeije ze ok van da't 'n heks was. Die heet 'r man z'nne kop afgehakt. Hoe heet ze nou toch ok wir. Mee 'n bijl. Die man zat thuis. Toen zee zij tegen d'r kindere dat ze die bijl moeste slijpe en zij d'r mee nar binne en zunne kop afgehakt. Die had...
nl.verhalenbank.41595
35