Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
14 datasets found
Dutch Keywords: hond Place of Narration: Eastermar
Op in kear ha 'k nei Jehannes de Boer ta west, dy't op it Wytfean wenne. Dêr wie myn pake arbeider. Ik wie doe noch in jonge. Der wie praet woarn oer spoekjen en ik wie neat net gerêst ûnderweis. Ik wie sahwat op it plak, dêr't nou Veenema wennet, doe kom der my hwat op side. It like op in greate grouwe swarte houn en it roan deun tsjin my oan. Oan 'e...
nl.verhalenbank.12274
Op 'e Dunen by Harkema wienen yn 'e nacht by ljocht moannewaer arbeiders oan 't ierappelmoljen (dat is sels jirpels fan in oar opgrave, dus stelle). Ynienen kom der in greate, swarte houn deun by harren. Dy hie greate, gleone eagen. En dy houn bigoun ek to moljen. Dit doocht net, sei ien fan harren. Dat is de kweade. Allegearre woarden se deabinaud en sy...
nl.verhalenbank.12512
As in houn spûkgûlt, komt der in lykstaesje lâns.
nl.verhalenbank.12266
Mem har âlden wennen yn 'e herberch Het witte paerd to Eastemar op 'e hoeke fan 'e Snakkerbuorren. De murdehoeke, sa woarde dy herberch neamd, omdat ús heit, Japik Hoeksma syn bynamme wie Japik Murd. Op in joun, doe gong 't der bot oan wei yn 'e herberch. Mem wie doe noch in famke, hja siet by de tafel. It jongfolk wie sa roerich dat it wie net moai mear....
nl.verhalenbank.37153
Op 'e Skûlenburgerwei spûke altyd in swart beest. It like op in hountsje. It roan mei de minsken op. Se koenen it net by har wei krije.
nl.verhalenbank.36029
Us heit wie ris in kear nei de faem ta west yn Eastemar. Op 'e weromreis, kom der him by 't tsjerkhôf in grouwe, swarte houn op side en dy bleau by him en woarde earst by de Skeanpaden wer wei. Heit sei, dat hie in pleachbeest west, dat wie dêr wol faker sjoen woarn.
nl.verhalenbank.28370
In houn dy't spûkgûlt is de foarboade fan in sterfgefal. In soad minsken leauwe dêr sterk oan.
nl.verhalenbank.35931
In man wie op it Bûtlan to Eastemar oan 't murdejeijen. Doe seach er hwat. It wie noait liker as wienen it bulten hea. Tichterby like it in wyt hynder. It forweegde. Hy hie in goeije houn by him, dy't bigong to spûkgûlen. It forskynsel kom oer de dyk hinne. De man makke doe hastich, dat er dêr wei kom.
nl.verhalenbank.20085
Foardat ús Marten stoarn is, wienen it allegearre eksters by ús om 'e doar hinne. Ik ha der doe gjin acht op slein, mar even letter hat hy it ûngelok krigen. Doe't Marten dea wie, hâldde de kanarje him stil. Hy hat nei dy tiid net wer sjonge wold. Doe't ús heit stoar, gong ien fan 'e katten by him op 'e kiste sitten. Jagen se him der wei, dan wie hy der...
nl.verhalenbank.28378
To Eastemar by de âld toer spoeke in dikke, swarte houn om. Der wienen minsken, dy hienen him wol sjoen. Yn 'e sechstiger jierren fan 'e foarige ieu wenne der op Skûlenburch in man, dy hie dêr in oaljeslagerij. Dy man hie forkearing mei in widdou to Eastemar. Mar hy doarst net to reizgjen by nacht. Hwant by de âld toer, dêr't [er] foarby moest, dêr spoeke...
nl.verhalenbank.15760
't Wie yn 'e lette hjerst, doe moesten wy op in kear op 'e lette joun fan Jistrum nei Skûlenburch ta om in pear kij fan 'e boat to heljen. Ik hie myn kammeraet by my. Sahwat op healwei kom der ynienen in hountsje tofoarskyn. It roan fan 'e iene daem skean de wei oer nei in oare daem. "Dat is de duvel", flústere myn kammeraet. "Dat hountsje ha 'k hjir...
nl.verhalenbank.29311
Der wie ris in doomny dy wenne mei syn húshâldster yn in doarp. De pasterije stie hwat achterôf. Op in joun kom dêr in man by de doar, dy frege of er dêr dy nachts ek sliepe koe. En hy woe ek graech hwat to iten ha. De doomny wie in guodlik man. De fremde man mocht der yn komme en der woarde him iten en drinken foarset. Dat smakke him lekker. Hja praetten...
nl.verhalenbank.36033
Tryntsjemuoi wie in suster fan ús heit. Sy wenne yn Jistrum. Hja fortelde, hja roan ris op in joun fan Eastemar nei Jistrum. Op it Heechsân, tusken Koop de Jong en Nieuw Stedma kom dêr in hiele grouwe swarte houn by har. Dy sprong by har op en lei har de poaten op 't skouder. En dy houn sei: "Hoe kenstû my? Ik ha alhiel gjin kunde oan dy."
nl.verhalenbank.37605
Yn Sjoerd Bonnes-plaets yn Sumar hat Fokke van der Kuip feint west. Op in kear hearde er dêr in swart bont hountsje gûlen. Dat hearde aeklik. op itselde plak dêr't it hountsje stie to gûlen, foel in pear dagen letter in man fan 'e fyts. Hy wie fuort dea.
nl.verhalenbank.21880
35