Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
22 datasets found
Dutch Keywords: hond zeggen
Taeke hut (= T. Alma) fan 'e Harkema kom by nacht us in lyts hountsje tsjin. "Astû godfordomme fan 'e duvel biste, dan wol ik mei dy slaen", sei er tsjin 't hountsje. Doe pakte dat hountsje him; dat wie ynienen in keardel woarn. En dy hat Taeke bûnt en blau houd. Taeke hie der swart útsjoen. Dy keardel, dat wie de duvel.
nl.verhalenbank.26113
Ik wie feint. Ik kom fan Surhústerfean en moest nei de Boelensloane ta. 't Wie jountiid en tsjuster. Ik wie op 'e fyts en hie de carbidlampe oan. Mar dy brânde mei ien pit. Ik stapte ôf om der even nei to sjen. Dat wie yn 'e buert fan it Blauhûs. Wylst ik dêr sa stie, kom der in dame oanstappen. It wie in great, swart frommes. Sy gong lyk foar my stean en...
nl.verhalenbank.23484
Ik wait nog wol, dat doomnie vrouger bie n oal mens kwam, dai zaik was. Zat n hond te janken veur t hoes. Zai zee: “Doomnie, joag dai hond toch vot; dat betaikent gain gouds”. Doomnie wol heur van dai gedachten ofhelpen, man hai har lou (geen) kans.
nl.verhalenbank.45299
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
Spookdieren: Een dagloner ging in de winter op een boerderij dorsen, en kwam ’s avonds laat over een veldpaadje naar huis. Iedere avond trof hij een zwarte hond aan, die dwars over zijn pad lag te slapen. Eerst liet hij het dier met rust, en liep er om heen. Op den duur werd hij dit moe. Hij riep: “Pak je weg!”, en sloeg het dier flink met zijn...
nl.verhalenbank.63728
1. Ik zel joe wat verteln uut mien aigen levend. Overbekend binnen ze voak, moar er binnen altied nog mensen, dei dr om lachen. Moutn ie nait doun en ook nait zegn, dat et biegeleuf is. Ik komop n keer bie huus en zai zo in n flits ain liekwoagn stoan op de weg. Wieder zag ik n kerel, dei de peerden bie de kop pakten. Toun was t vot. Ik goa in huus en...
nl.verhalenbank.46219
Wel mit de helm geboorn was, har altied geluk. Hai hof nait in dainst en zien zoakn gongen ook goud. Ie heurn nou nooit meer van mit de helm geboorn, omdat dat ding nou votdoadelk weg doan wordt deur verpleegsters en zo. Vrouger wur e opbaargd. Zo ain kon ook begravvenisn zain van te veurn. Lichtgeleuvig bin ik nait, moar dat er veurloop bestait leuf ik...
nl.verhalenbank.44023
As der in houn spûkgûlde koe men der mar fêst fan op oan dat der yn 'e omkriten ien deagean soe. Us mem plichte to sizzen: Hjir tikket in wyld horloazje oan 'e muorre. Dat bitsjutte ek dat der ien weireitsje soe.
nl.verhalenbank.38616
DE DUIVEL ALS DIER Heel lang geleden trok een voerman met zijn gerei en een vriend over de Kempische heide. Toen ze voorbij een kruisbeeld kwamen, zette de vriend zijn pet af en zei: ‘Geloofd zij Jezus Christus.’ De voerman die aan God nog gebod geloofde, lachte zijn vriend uit en zei: ‘Je kunt nog beter je pet afnemen voor een hond, dan voor een stuk...
nl.verhalenbank.49602
Duivel We moeten wel honderd jaar teruggaan. Veel verhalen heb ik van mijn vader en van mijn schoonvader te Bellingwolde gehoord. De duivel werd indertijd vaak gezien. In verschillende gedaante. Daar was b.v. de zwarte verschijning. Die was gevaarlijk. Wat zwart was, deugde niet. Een drie-kleur kat, die jongen kreeg met zwarte kleur, was door de duivel...
nl.verhalenbank.45373
DE DUIVEL ALS DIER In Hapert wandelde een man door de Kapelstraat. Plotseling stond een grote, zwarte hond voor hem, met lange haren en vurige ogen. Gelukkig hield de man zijn hoofd koel en zei moedig: Ben je de duivel, dan wikt (wijk) Ben je van God, dan sprikt (spreek) En de hond ging uit de weg en viel de man niet meer lastig.
nl.verhalenbank.49599
Oan it paed fan Boelensloane nei it Blauhûs wie op it lêste ein in hulzen hage. As ik en myn broer dêr lâns gongen wienen wy altyd deabinaud. Hwant dêr spoeke altyd in grouwe, swarte houn, seinen se. Dat wie in pleachbeest. Ik ha gelokkich noait hwat sjoen.
nl.verhalenbank.27718
Toun vrouw P. hier n eindje van ons of n poar joar leden slim zaik was, gungen wie elke dag eevn kiekn, hou of t er mit gung. Op n dag kwam mien vrouw dr ook weer en toun zee t oal: “Wat is dat aal veur n gehoel op stroade?” “Och, doar zit n hond te jankn; k wait nait wat dei wil”, zee de vrouw. Moar zai dochde wel wat. En toun zee vrouw P.: “Dat is gain...
nl.verhalenbank.43655
Hy hiet Inke Postema en hy was een getroud man en 't is ook gebeurd. Doe hij pas troud was, wou hij hem niet recht delgeven eerst. Hij was aan de zuip en zo. Een keer was hij hartstikke dronken en alheel slop. Hij kom maar krekt loopn. 't Was oavend en een beetje licht maan. 't Was niet so duuster. Doe Inke aan 't floeken en sweren van ik bin hier niet...
nl.verhalenbank.25857
Kaatje, de dochter van Van Holthe tot Echten raakte verloofd met een niet zo rijke jongeman. Als Kaatjes vader met zijn rijtuig met een palfrenier achterop over de oude Postweg reed, moest elk voertuig voor hem wijken, hoe moeilijk dit ook ging. De Heer van Echten, zoals hij genoemd werd, had voorrang in alles. Vóór de bruiloft zei de moeder van Kaatje...
nl.verhalenbank.49237
Wibe Alma siet yn 'e kroech op it Jachtfjild. Doe sei er: "Al hwat my aenst yn 'e mjitte komt, dat meitsje ik dea, al wie 't de duvel ek." Doe't er út 'e herberch kom, kom der in lyts swart hountsje by him. Dat smiet him op 'e harsens yn 'e toarnen. Mear dea as levend is er thúskom. Doe't er thús wie skodde it hiele hûs.
nl.verhalenbank.20958
Doe kommen se mei it reid by de boer op 'e klaei. Doe stie dêr in buordtsje op it hiem, dêr stie op: Tink om 'e houn. Heit seach wol dat it in forskuorrend beest wie, dat hy sei: "Dêr kom ik net." Jehannes seach ris nei de houn en sei: "Ik doch it wol." Hy stapte út 'e pream wei it hiem op. De houn kaem by him, mar hy die Jehannes neat. Jehannes roan nei...
nl.verhalenbank.38255
Tsjoensters foroarje har yn katten, is 't sizzen altyd. As in houn spoekgûlt komt der in sterfgefal. Dat leauwe gâns lju. Frijmitselders ha har oan 'e duvel forkocht.
nl.verhalenbank.20976
Zi zèje vroeger wel ’s, as ’n uul ruup, ’n hond jank en ’n ekster over de weg lup, ista ’n slech teike. Teminste, as de ekster rechs van ou trippel. Da’s nie goed. Want ze zegge: “Hoe rechter, hoe slechter”. Vgl. Bandopname III, verhaal 3.
nl.verhalenbank.50182
2.48. Een weerwolf en zijne vrijster Te Zeelst had zeker jonkman reeds eenen geruimen tijd kennis met eene jongedochter en was voornemens er eerlang mee te trouwen. Eens vergezelde de vrijer zijne beminde, na een gedanen uitstap, tot in hare ouderlijke woning. Onderwege moest de jonkman aan eene natuurlijke behoefte voldoen en ging in een bosch. Hij zeide...
nl.verhalenbank.50089
35