Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
E: Leida, he'j wa es heurd van de witte wiefkes?
Wit: Nee, witte wiew, wet ik nich zoavöl.
E: Nooit verhaaln van heurd?
Wit: Der is wa proatn van, dat dee der eeit west hebt.
E: Is der nooit wat in Geester gebuurd, want doar bi'j geboorn, he?
Wit: He?
E: Ie bint in Geester geboorn, he? Nooit wat gebuurd met witte wiefkes? Warn dee der wa, woar warn dee...
nl.verhalenbank.128609
In famyljelid fan heit hat us mei in pleachbeest to meitsjen hawn. Dy moest nei Kûkherne ta. Dat wie in hiel ein rinnen. Hy siet by minsken en dêr hienen se 't oer in pleachbeest. Hy sei: "'t Bistiet net, dat der pleachbeesten binne." Mar de oaren hâldden fol fan wòl. Hy sei: "As se der dan binne, hoop ik jounich ien to sjen."
Sa rekke er fuort. Hy hie...
nl.verhalenbank.19321
Piter Alma wie op in nacht mei Albert to murdejeijen. Ynienen bigong de houn to spoekgûlen. Hja gongen der op ôf. Hja tochten net oars as dikke wite Castor fan Nikolaes Postma hie har hountsje to pakken. Mar dat wie 't gefal net. Hja seagen in berntsje yn in wite doek, dat sweefde.
It berntsje seach har oan. It gong oerside foar harren lâns, skean de...
nl.verhalenbank.21296
Tenslotte nog enkele voorbeelden van het spel van spoken en geesten in Oost-Brabant:
In Hees, een gehucht tussen Eersel en Steensel, werd menige nacht een spook waargenomen.
In Riethoven stond vroeger een kasteel waar het iedere nacht spookte. Er verscheen dan, zo tussen twaalf en een, een witte slotjuffer.
Tussen Veldhoven en Oerle verscheen vroeger een...
nl.verhalenbank.49819
Duivel
We moeten wel honderd jaar teruggaan.
Veel verhalen heb ik van mijn vader en van mijn schoonvader te Bellingwolde gehoord.
De duivel werd indertijd vaak gezien. In verschillende gedaante.
Daar was b.v. de zwarte verschijning. Die was gevaarlijk. Wat zwart was, deugde niet.
Een drie-kleur kat, die jongen kreeg met zwarte kleur, was door de duivel...
nl.verhalenbank.45373
Jehannes Wyts koe har foroarje yn in wite kat. Ritske, myn broer, hat us in wite kat om 'e dobbe hinne rinnen sjoen. Ut dy dobbe helle Jehannes Wyts it wetter. Op in joun kom Ritske thús fan 't stropen.
Doe siet dy wite kat dêr by de dobbe.
Ritske hie syn hountsje losmakke en sei: "Pak dy kat!"
Mar 't hountsje doarst net nei de kat ta. Hy wie deabinaud....
nl.verhalenbank.25297
De Witte Dame
Men spreekt hier nog over "De Witte Dame", langs de Schelde, bij het Hellegat. Die Hellegat was voor enige jaren bijna geheel ingepolderd. Op de witte dame rust een vloek. Ze is in tooverbanden geslagen. Elke eeuw komt ze in donkere nacht, te klokke twaalf uur, meest wanneer de storm raast, wandelend over de Scheldedijk. Ze schrijdt zwijgend...
nl.verhalenbank.13481
E., een vrouw uit IJmuiden, werkte in het vroegere psychiatrisch ziekenhuis op de grens Bloemendaal Santpoort. Het zit tegenover de Ruïne van Brederode.
“Ik heb 2 jaar op dat terrein moeten werken, omdat onze afdeling met dementerende ouderen uit het ziekenhuis in IJmuiden moest. Ik kan je 1 ding zeggen als je in geesten gelooft. Daar is het echt eng!!...
nl.verhalenbank.49179
By de grouwe beam yn 'e Harkema spoeket it. Sy ha dêr fan alles sjoen:
in wite juffer, dy't ek samar wer wei woarde, en dêr't de minsken allerheislikste kjel fan woarden; in lyts katsje, dat ek samar wer wei woarde; in greate, swarte houn.
nl.verhalenbank.22094
Dêr't nou de fabryk fan Spinder is yn 'e Harkema, dêr wenne froeger dikke Fokke. De Fûgelkamp hiet it dêr. Fan 'e hurde wei ôf nei Fokke syn hûs ta roan in dyk (in hege wâl). Op in nacht wienen heit en Albert-om dêr togearre oan 't murdejeijen. Beide hienen se in goeije houn. Albert-om syn buorman Nicolai hie in dikke wite hiemhoun.
Doe gebeurde it, dat...
nl.verhalenbank.21210
In man wie op it Bûtlan to Eastemar oan 't murdejeijen. Doe seach er hwat. It wie noait liker as wienen it bulten hea. Tichterby like it in wyt hynder. It forweegde. Hy hie in goeije houn by him, dy't bigong to spûkgûlen. It forskynsel kom oer de dyk hinne. De man makke doe hastich, dat er dêr wei kom.
nl.verhalenbank.20085
De schat van Velderen
Er werd gezegd, dat er in de Kremershoek op Velderen, vlakbij d'n Vêrkensbult, een ijzeren kist diep in de grond zat. Een grote kist, vol met gouden munten, oorhangers, kettingen en zilveren sieraden.
'Nen kremer (winkelier) uit Oirschot, die lopen kon als 'nen haan, die op visite ging, wist waar de kist in de grond zat. Op 'n avond...
nl.verhalenbank.26437
It biwiis
Earne op in klaeidoarp yn Fryslân wenne in ålde dokter. Konkurinsje wie der net, dat de baes wie baes.
Dokter hie in greaten grouwen houn, wyt spikkele. Dy lei yn in almachtich greaten koer yn ‘e aptheekwachtkeamer. Hwannear wy as jonges it gelok of ûngelok hienen om dêr wachtsje to moatten, dan doarsten wy hast net to forskeuken op ‘e stoel,...
nl.verhalenbank.11855
Bij het kruispunt van de Stedumer weg naar Westeremden en de weg naar Loppersum gaat even voor die kruising een weg naar Winneweer die de 'Delleweg' wordt genoemd. Hier moet vroeger de Stedumer 'Richtploats' aan gelegen hebben. Er wordt verteld, dat mensen die vanuit Stedum die weg langskwamen en dicht bij het vroegere Kaakheem kwamen, het gevoel kregen...
nl.verhalenbank.42715
Over Spookdieren
Ook de oudste thans levende personen hebben geen ervaring meer gehad met spookdieren. Wat hiervan bekend is berust op overlevering. De verhalen spelen zich haast altijd af bij drie hofsteden. Vermoedelijk, omdat ze groot waren, en er altijd veel knechten en meiden waren. De hofsteden "Papegaaienburg" en "Noordbeek" liggen dicht bij...
nl.verhalenbank.13389
262.
Ik het ien den oorlog ien diens gelège aan de grens bi'j Suderwiek, das aan de Duitse grens bi'j Dinxperlo. En daor kreeg ik van tuus van de vrouw een brief: ak is kon mos ik nao huus toe komme, want ik had twee kinder ziek aan de griep ligge. Ik had wel een fiets taor, mor ik wis de weg niet van Dinxperlo, want ik had de fiets met de trein...
nl.verhalenbank.22623
Us heit wie noch frijgesel. Hy wenne yn Feanwâldsterwâl en syn faem wenne yn Burgumerheide.
Elke kear as er fan 'e faem werom kom, kom der in pleachbeest njonken him. Dat beest wie sa great, dat rikke him oan 'e skouders ta. En 't wie pûrswart. Mar heit wie der net bang foar. En 't die heit èk neat.
It kom by him op 'e draei tusken Burgumerheide en...
nl.verhalenbank.28481
Nu zal ik je vertellen, dat er vroeger ook veel verteld werd om anderen bang te maken. De verteller zelf was dan niet bijgelovig, maar de hoorder wel.
Luister maar eens.
Zelf ben ik als kwajongen echt benauwd geweest. In Sellingerbeetse woonde Harm Hinnerk. Hij vertelde me:
“Ik gung lestdoags hail vrou in ’t veen in de Valterblokken. Op de dreve kwam ‘k...
nl.verhalenbank.45644
Dat heb ik nog wel eens horen vertellen, er was hier vroeger zo'n plek, als je daar kwam, daar liepen zes honden in de rondte. Zes wit-zwarte honden, die steeds maar in de rondte liepen. Maar als je daar dichtbij kwam, dan zag je niks meer.
nl.verhalenbank.127486
In den buurt van het Schermerhorner bruggetje liepen vroeger 's nachts en reeds in den avondstond beesten rond. Volgens sommigen waren het groote zwarte honden met of zonder kettingen aan de pooten; volgens anderen waren het witte beesten. Menige boer durfde er niet voorbij te rijden, en de stoutmoedige die het wagen durfde, kreeg heel vaak een ongeluk,...
nl.verhalenbank.9189
