Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Hy hat ek ris in petroaljekarre stil stean litten. Doe woenen de hounen net mear lûke. Sokke dingen die er altyd.
nl.verhalenbank.38098
Die zelfde vent kon ook weerwolven. Het was een wonderbaarlijke kerel. Hij kon toveren. Geregeld kwam daar* een zwarte hond over de brug. Dat was die boer zeiden ze dan. Die kwam weerwolven!
*in Meerkerk
nl.verhalenbank.50866
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje.
Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet.
It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite.
Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
Yn Marum (= Marrum) op 'e Auke-pleats wenne myn pake Auke Greydanus. Yn dy tiid dat pake dêr wenne hat de boel dêr bitsjoend west. De kij stienen altyd to razen op 'e stâl. De doarren klapperen de hiele nacht troch, by blêdstil waer. Elke kou wie in kealforlizzer. De hiemhoun lei op in moarn kroandea yn 'e jister.
It wie wol sa'n slimme tastân, it koe sa...
nl.verhalenbank.33118
Úlke wie in duvelbander, dy wenne oan 't Wyldpaed.
Wopke wie in duvelbanner, dy wenne yn Kûkherne.
Se gongen meast nei dy mannen ta as de bern bitsjoend wienen.
Dan krigen se medesinen mei, meastal yn in fleske. Wopke sei dan: "Pas der goed op, hwant ûnderweis komt der in houn of kat of oars hwat, dy hat it op 'e drank gemunt.
't Fleske mat oan 'e...
nl.verhalenbank.25430
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden.
Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
Myn skoanheit Hindrik Schievink hie in bern, dat raesde nachts altyd om deselde tiid hinne. 't Wie in jonkje. Op in nacht gong hy der ôf nei 't bêd fan 't jonkje ta. Doe sei er: "Dêr wei, duvel!" Doe wie der hwat fan 't bêd flein.
Doe gong heit nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. Wopke joech him in drankje mei en sei: "Dû mast goed de hân...
nl.verhalenbank.25347
In Benschop is een keer een kind van de duvel betoverd. "Kind, spuug uit, je hebt de duvel in!" riepen ze. Het kind was behekst. Toen gingen ze er mee naar een toverdokter in Vianen. Die ging zelf mee in een hondekar door de lucht. Toen moesten ze het kind kokend water te drinken geven. Nadien was de beheksing over.
nl.verhalenbank.50900
Duveldrek hienen se froeger yn 'e stok, om in lulke houn ôf to wearen. Se dienen 't ek ûnder 'e bargetrôch, dan woarden de bargen net bitsjoend.
nl.verhalenbank.27695
Der wienen hjir froeger wol lju, dy hienen duveldrek ûnder 'e drompel fanwege tsjoenderij. Sy droegen 't ek wol by har foar in lulke houn. Dan hienen se de duveldrek op in stokje mei in kerfke der yn.
Liuwefet holp ek tsjin lulke hounen.
nl.verhalenbank.25685
Wat ik nou vertel, dat speelde op de grens van Sliedrecht en Giessendam. Een beruchte buurt! Ik heb 't van een kennis van me. D'r was daar een juffrouw en die had verkering met een vent. Ze gingen een eindje wandelen over de dijk. Die jongen moest even naar beneden een kleine boodschap doen. Toen die beneden was, komt er een zwarte hond tegen de dijk op...
nl.verhalenbank.57777
Herinneringen over spoken in Middelharnis.
Dan nog het verhaal van Hansje Lampe, algemeen bekend. Hansje was een lorrejood (algemene beroepsaanduiding van voddenkoopman) en hij lustte graag een borreltje, maar deze eigenschap heeft met het verhaal niets uitstaande. Toen Hansje op een keer in de nacht in zijn hondenkar de reis van stad aan het Haringvliet...
nl.verhalenbank.13282
Gjert van der Wyk syn mem hat bitsjoend west. Sy wie doe al in âld minske fan sa'n sauntich jier. Har man gong mei it wetter nei de duvelbander ta.
Underweis kom er de tsjoenster foarby. Dy sei: "Hwer sil dit hinne?"
Hy sei: "Dêr't ik noch net bin."
De duvelbander joech him in drank mei foar 't âld-minske. Dy drank hied er yn 'e bûse. Underweis kom der in...
nl.verhalenbank.16890
Dyselde omke wie in bern fan acht jier, doe rekke er bitsjoend. Alde Klare wie in heks, dy die dat. Omke syn mem hiet fan Wike. De âlde heks kom faek by harren. Dan sei se: "Och Wike, doe de planke even over. Ik wil even de kleine jongen zien." Hwant omke en dy hienen in draei oer de feart.
Klare wenne yn 'e buert. Hja kom der dan yn en krige kofje. Faek...
nl.verhalenbank.19619
Der wennen trije tsjoensters yn Haulerwyk.
Boppe Haulerwyk wenne Jan Betten. Dat wie de iene.
Op in kear wienen wy oan 't stobberoaijen op Koudenburg by Anne Vondeling. Wy sieten to kofjedrinken. Jan v.d. Heide wie der ek by. It praet gong oer tsjoenen.
Jan v.d. Heide fortelde: "Jan Betten hat in bern fan Koene Gerritsen bitsjoend. 't Bern groeide net en...
nl.verhalenbank.20715
Der wie in jonge boer, dy wenne oan 'e Achterwei yn Sumar, op 'e plaets, dêr't nou Bonne Algra wennet. Syn mem en syn suster wennen yn it hûske dêrnjonken. De boer hie in famke, dat wie altyd siik. Mar de dokters koenen it bern net geneze. It bern tsjirme. De boer hâldde in bulte fan jeijen. Hy siet wol gau us achter in grouwe hazze oan, mar dy koed er...
nl.verhalenbank.12228
103.
Langs 't ollde kerkhof liep een pad. Een olde man kwam daor een kier een hond ientege. Hi'j aaien 'm oater de rug hen. De hond wier hoe langer boe groter. Ten lange leste mos e reiken um bi'j de rug te könne komme. En toe was e ienens weg.
nl.verhalenbank.22462
Myn jongere suster Kobe werkte by Jehannes en Tryn. Hja hienen in jonkje en dat waerd siik. It bern bigong to tjirmjen. Hja wennen yn 'e Falom.
Tsjin bêdgongerstiid bigong it bern altyd fan pine to razen.
Mem sei tsjin Kobe: "Dû mast tsjin Jehannes sizze: 'It bern is bitsjoend.' Jehannes mat duveldrek yn 't widzke dwaen en ek yn 'e naden fan 't bêdsket....
nl.verhalenbank.21989
Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge.
Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra.
Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek.
Mar...
nl.verhalenbank.30113
