Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Honden, eeksters en [kerk]klokken
Jankende honden betaikende altied ain dode. Dat was hierzo bie ons, moar ook op andere ploatsen. Mien schoonmouder (deze was er bij tegenwoordig en bevestigde het dat het bij haar gebeurd was, F.W.) zag de hond veur et roam umhoog springen toun eevn noa tied n staarfgeval in de familie veurkwam. Mit eeksters har zai t...
nl.verhalenbank.43417
Spookdieren
Mijn oom hield ervan clandestien, hetgeen nog veel in Dungen gebeurt, op jacht te gaan op bunzings (stropen). Men doet dat 's nachts met een bunzinghond en bij voorkeur bij slecht weer, dan heeft men de meeste kans deze beesten te vangen. Op een keer hoorde hij duidelijk een hond met rammelende ketting door een heg gaan. Hij schrok er geweldig...
nl.verhalenbank.13432
Nou heurn ie niet veul meer van doodjoelers; die honden, die weetn, dat er n dode komp. Ik heb er zelf zo n hond had; maar ik heb hum wegdaan; altied was e bie t pad te hoeln en ie kunnen dr op aan, dat er wat veurvaln zol in de naaste tied.
Er woonde ook n grafdelver bie ons. Hie had ook zo n hond.
En daarom wus ie ongeveer, wanneer er wark veur hom...
nl.verhalenbank.44385
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
Us heit hat it faek hawn oer foartjirmerije. Dan seinen de lju: dêr en dêr komt skielk in hûs to stean. Se ha it timmerjen al heard. Ek seinen se wol: dat hûs mat nochris in kear opbrânne. 't Brânnen is al sjoen woarn. Dat mei it bouwen en timmerjen kaem altyd nei, mar ik kin sa net sizze hokker huzen dat wienen. Yn Garyp gongen dy forhalen.
Heit fortelde...
nl.verhalenbank.31284
Ik hie in houn, dêr gong ik nachts faek mei it fjild yn. Ik gong faek to stropen en ek wol gauris to murdzjen. Op in kear hie 'k der op út west mei in famyljelid fan my. It hountsje dat wy hienen wie tige waeks. Dat blafte altyd fuortdaelks as der ien oan kom.
Yn 'e nacht gong ik wer mei myn hountsje nei hûs ta.
Myn famyljelid socht ergens oars ûnderdak....
nl.verhalenbank.24661
Heit en Janom woarn op 'n oavend in huus. Doe begon de hond buiten te blaffen. Heit en Janom gingen der uut en doe sagen se dat der in ding door de lucht ging, een ding as in kalf.
Sy fliegen beide noar 't huuske fan Jelle Tryntsje. 't Was toen elf uur. Jelle Tryntsje sat op 't húske.
"Och heden Jan, bin jo dêr noch?" sei se teugen Janom.
"Ik bin suver...
nl.verhalenbank.26006
Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge.
Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra.
Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek.
Mar...
nl.verhalenbank.30113
To Sweagerbosk wie in húshâlding, dêr wie de mem allinne thús mei 't jonkje. Doe bigong har houn bûtendoar to spûkgûlen. Hy roan hyltyd mar achterút, al gûlendewei en sa ta 't hûs yn oan 'e fjûrpot ta. Dêr bleau er stean mei 't gesicht nei de muorre ta.
Fjirtsjin dagen letter kom 't jonkje to forstjerren. Syn kiste kom to stean tsjin 'e muorre oan op it...
nl.verhalenbank.19998
Van mien voader heb ‘k wat heurd over ’n jankende hond. ’t Gebeurde ook in de Muzzel.
Vader vertelde dan:
“Op ’t stee van Tuun woonde vrouger’n S. Hai was kemies en vertrok loater wieder ’t land in. Joaren loater zat d’r zo nôu en dan ’n hond te janken veur ’t hoes.
’t Het wol ’n hoalf joar duurd. ’t Ding kwam nich alle doagen, man wol ’n half joar laonk...
nl.verhalenbank.45404
Ik wyt noch wol, doe't ik in bern wie hearde ik us in houn spûkgûlen. Ik sei tsjin heit: "Hwat is dat?"
Heit sei: "Dy houn sjocht in lyk oankommen. Dêrom gult er."
"O heit, as dat mar net ien fan ús is", sei ik doe.
nl.verhalenbank.26178
Heks van Kivitsblek
Op de Kievitsblek zou 't vruuger ok gespokt hebbe. Op de Kievitsblek bij Beljouw hadde ze 'n moeder en die wier ziek. De moeder van de schaopsherder en de vrouw, die hier toen wonde, zouwe de zieke 'us op gaon zoeke. Ze ginge saome aan 't kuiere. Bij Keunings hadde ze unne hond. Nou moes Kees de Keuning z'n moeder afhaole, en hij ha...
nl.verhalenbank.41685
Ik lei ûnder tsjinst yn Brabân yn 'e jierren 1914-18, flak by de Belgyske grins. Goorle hiet it doarpke dêr. Ik moest mei noch ien patrouilleare yn 'e nacht. Der gong noch in trêdden frywillich mei. Yn 'e nacht metten wy noch trije.
Wy roannen mei ús seizen fierder. Doe hearden wy ynienen achter ús in hiel sterk lûd as fan in keppel hynders, dat der oan...
nl.verhalenbank.28194
Verzonken kasteel:
In Haelen op het landgoed de Grote Bedelaar bevindt zich een grondeloos diepe poel. Hierin is in vroeger tijd een mooi kasteel met inwoners en al verzonken. Er woonde een rijke, doch vrekkige familie, die niets voor arme mensen overhad. Op een Kerstnacht kwam een arme haveloze bedelaar aan de deur, en vroeg om een onderkomen. Men joeg...
nl.verhalenbank.69268
Alde Ljibbe' Wemel wie fan 'e duvel biseten. Har man gong tiisdeis nei Grins ta, nei de merk. Dan moest har broer by har komme hwant sy doarst net allinne to wêzen. De katten sieten by har yn 't finsterbank to miauwen en fleagen by de glêzen op, as se der net ynkommen. Ienkear wie der in stik lawaei by har op 'e souder. It wie krekt as woarde der in...
nl.verhalenbank.21361
In de kerstnacht om 12 uur ging de Wilde Jager door de lucht. Je hoorde hem als 'n gedruis. Hij had 7 hondjes bij zich, die je dan hoorde keffen. Als 't daarop ging waaien, hoorde je niets meer, dan waren ze weg.
nl.verhalenbank.45181
Tamme Wobbes wenne to Eastemar, yn 'e buorren. Nachts gong er faek to pûren. Op in nacht wie dat wer it gefal. 't Wie oer tolven. Hy gong achter de feart nei de Lits ta. Doe bigoun dêr in houn to spûkgûlen. Der waerd er kjel fan. Hy stiet noch even to pûren en fangt noch in pear ielen.
Dan heart er ynienen in fremd lûd. Ut 'e Mar wei sjocht er in soarte...
nl.verhalenbank.31399
Ik het ’t meegemak ien mien trouwdag [tijd dat verteller getrouwd was]. Voader was èrg ziek. We** mosten um de beurt snachs wake. Ik was wezze kieke. Mar ze zèje: “Wé’j zulle vannach wel wake. Go gé’j mar nor huus. Gé’j het gisternach ok al gewaakt”. Ze bleve mee z’n drieë wake. Dan duurde de nach nie zo lang. Toen ik thuus kwam, had de vrouw de koffie...
nl.verhalenbank.50377
In Braambosch, een klein gehuchtje onder Riethoven, moet vroeger ook eens een weerwolf hebben rondgezworven. Dat moet een eigenaardig wezen geweest zijn: men hoorde hem lopen, men hoorde hem hijgen, men kon zelfs zijn gewicht op zijn rug voelen, maar men zag hem nooit. Soms had hij een belletje om zijn nek. Dan hoorde men dat belletje rinkelen en dan wist...
nl.verhalenbank.49790
