Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
jongedame: Hier is ok wa eerder nen man west noar Witbreuk vroagn.
E: n Grootn Kristen, nen grootn keerl.
J: met nen board.
E: dan is t nen aandern west.
J: Dat is a n paar joar, n paar joar, no ja, twee joar of zoa.
Wit: en dee hoondn begonn te bietn en dat means keann .. t was natuurlik, ik keann t wa, mer ik nich zegn, derstek dat is t, zoavöl kon zik...
nl.verhalenbank.128606
Wil: Dat verteln grootvader owwer n Hofmeier, ja dee waarn eargns henwest en ophaaln met de waag en doe n Hofmeier. Grootvader zear, het was net of ze rong tusschen de waag in de raar wördn stokn en de peer kondn nich meer vedan.
Wit: Warn goan stoan.
E: Mer gelöaw ie ok wa, dat n peerd meer zöt as n meanske?
Wit: n Peerd, joa dat wet ik ok. n Peerd zöt...
nl.verhalenbank.128613
Kl.H.: D’r was es nen keerl en den was dreeneegntig joar, dreeneegntig, ik zeg: hes doe d’r nooit was van heurd. Ja, zeg he, ik heb t wa es heurd. Den har vrower venground van ouns en dee zoln d’r aajt moal hen op de visite, mer ouns Hanna, den löap zoa hard nog nich, met gungn d’r toch moal hen en doe kwamn wie dan doar en doe hadn ze doar koffie kregn,...
nl.verhalenbank.128496
Hond is bang voor zwarte kat
Wij hadden vroeger bij ons een hond die tegen alle katten uitvloog en met alle katten begon te vechten. Op een keer kwam er een zwarte kat op het erf en toen bleef onze hond als aan de grond genageld staan. Toen die kat dichterbij kwam, ging onze hond zelf lopen. Ik kon er niet aan uit. Later heb ik die kat gezien bij Nel...
nl.verhalenbank.35755
Oome Frans had de jacht gepacht van de baron (van Hóvel tot Westerflier, kasteel Asten). Op jacht kwamen die ook in de omgeving van Mijn Punders. Mijn had veel honden en katten en Ome Frans stelde voor ‘ns zo’n hond onder z’n kont te schieten. ’t Jachtgezelschap verhinderde het, uit vrees, dat de hond ook een heks was.
nl.verhalenbank.47472
Op het Loon in Liessel stond ’n spookhuis. Als ze er vrijdags boter in de pan deden, veranderde die boter in vet. Soms lag de sloot voor het huis vol eieren. Eens vond men er in de stal ’n graf gegraven, met de touwen erin. De koeien stonden er rondom. Men is toen naar de paters gegaan in Venray. Die wisten: er is een grote zwarte hond. Men moest die dood...
nl.verhalenbank.47467
Wit: ... Ik keann dat wal a, dat gedonder, mer ik wol doar nich op bietn, dat dat no nog was ... en dat biej miej kwam. En zoo is dat doar met goan, mer doe wus, doe ha'k a iets wantrouwn. Later op n oavnd, oons Lida wol nooit geern noar ber en doe wo'w nog efkes noar Hermenken hen, Hermenken was benauwd, he was zoo krom en dat wol 's oavnds boetn zitn en...
nl.verhalenbank.128605
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje.
Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet.
It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite.
Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
Yn Boarnburgum wenne in tsjoenster, dat wie Teake-Minke. Dy koe fleane. Ek in kear doe fangde se samar mei har hannen in levende murd. Mar doe hie se har earst gau yn in houn foroare.
nl.verhalenbank.36713
Ik haw ris nei Wopke Minke fan Kûkherne ta west om medsinen. Ik krige in drankje fan har mei. Hja sei, ik moest fral tige op dat drankje passe ûnderweis, hwant der koe wolris in houn by my opspringe dy't it drankje stikken ha woe.
Mar der is my neat oerkaem mei dat drankje.
It wie sa, myn wiif wie siik. Hja koe net gean fan 'e pine. Doe seinen de buorlju...
nl.verhalenbank.38529
In tsjoenster mat om 'e sawn jier ien deatsjoene, oars giet hja sels dea.
In tsjoenster kin har yn in kat of in houn foroarje. Soms forgaderje dy katten; ien hat dan de lieding. Jowt men sa'n kat in pak op 'e bealch, dan bliuwt de tsjoenster de oare deis op bêd lizzen. Dêr kin men oan wite dat men mei in tsjoenster to dwaen hat. Hja bitsjoene meastal...
nl.verhalenbank.36712
Yn Marum (= Marrum) op 'e Auke-pleats wenne myn pake Auke Greydanus. Yn dy tiid dat pake dêr wenne hat de boel dêr bitsjoend west. De kij stienen altyd to razen op 'e stâl. De doarren klapperen de hiele nacht troch, by blêdstil waer. Elke kou wie in kealforlizzer. De hiemhoun lei op in moarn kroandea yn 'e jister.
It wie wol sa'n slimme tastân, it koe sa...
nl.verhalenbank.33118
Kiek en um dat no te onderscheidn, dat is heel moeilik, mer ja ik har hoast zegd, ik gleuw, a'j, hoe mö'k dat no zegn, der was ok es keer ne, bie Intomar doar was ik an t weark ne zigeunerin en doe mos ik ne vrouw wat vroagn en doe was he bang, a'k dan nich dee en doe leup he mie nog noa en n voot drekt tusschen de duur en doe vernam ik dat drekt, ik har...
nl.verhalenbank.128616
Yn Sweagerbosk by 't Wyldpaed by de Swadde lâns, dêr giet de kweade yn 'e nacht lâns. Hy foroaret him dan yn in grouwe, swarte houn.
Oan diz' kant it brechje yn 'e Westerein is er faek sjoen woarn. Hy gong dan de Swadde lâns op Kûkherne yn. Dêr wie froeger in paed.
Nachts kom de houn by Karste Lamke en Sjoerde Ael op 't hiem. Dat wienen tsjoensters.
De...
nl.verhalenbank.16767
Myn broer Ritske fortelde: Ik ha forkearing hawn mei in fanke, dêr wie 't net mei yn oarder.
As ik mei dat fanke fuort west hie en ik brocht har op 'e lette joun wer thús, dan kom der ûnderweis altyd in dikke houn by my, mei egen, sa great as thépantsjes.
Ik hie 't dolkje by my en dat hie 'k op in kear klear. Doe't er wer by my kom, wylst ik it fanke nei...
nl.verhalenbank.24312
In nicht fan my, dy't muoike tsjin my sizze moest, wie op in kear mei de houn by in buorfrou. Dat wie in tsjoenster. Doe sei dy buorfrou: "Wolst in pepermuntsje ha?" Hja iet it op. Mar sy woarde deasiik.
"Soe de houn ek wol in pepermuntsje meije?" frege de buorfrou. "Ja, dat tink ik wol", sei myn nicht. Doe krige de houn ek ien. Beide woarden se al sa...
nl.verhalenbank.35960
Toen m’n vader nog jonk was, diende hij bij boer De Gein op de Graauw, hij was d’r eerste knecht, en as hj ’s morgensvroeg na het land ree, was de tweede knecht geregeld bij hem. Ze moesten dan langs een grote waterput op de wei en d’r sprongen grote vissen, dikken ‘en end boven water uit, ‘we mosten een keer gaan vissen in de vroegte’, zei de tweede...
nl.verhalenbank.72223
In Benschop is een keer een kind van de duvel betoverd. "Kind, spuug uit, je hebt de duvel in!" riepen ze. Het kind was behekst. Toen gingen ze er mee naar een toverdokter in Vianen. Die ging zelf mee in een hondekar door de lucht. Toen moesten ze het kind kokend water te drinken geven. Nadien was de beheksing over.
nl.verhalenbank.50900
Ridzert van der Veen syn wiif lei yn 'e kream. Baeije wie dêr kreamwarster en dy hie har bitsjoend. Doe gongen se nei Piter Poes ta fan 'e Sumarreheide. Dat wie in duvelbanner.
Piter Poes kom mei de hounekarre. Hy wipte om mei de karre doe't er op 'e hoek wie fan Feanwâldsterwâl. Dat wie 't wurk fan 'e tsjoenster; dy woe him dêr net ha.
Doe ha se him wer...
nl.verhalenbank.38077
Atse Spoor fan Burgum kom mei de hounekarre mei stienguod nei de Tike ta. Twa hounen roannen foar de karre en syn jonge loek oan it tou.
Se kommen by âlde Reinders Wytske op 'e Deltike. Dat wie in tsjoenster. Sy sei tsjin 'e jonge: "Hy mat in pear woarteltsjes ha, leave."
De jonge woe se graech ha en soe der yn bite, mar Atse die se gau yn 'e pot en die...
nl.verhalenbank.12259
