Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
De Heksentour
Lang geleden, in het jaar 1669, verschenen in het Masterveld de Grauwe Heksen. Niemand wist waar ze zo plotseling vandaan kwamen, maar naar het schijnt zijn ze verwant aan de Swarte Heksen en de Witte Wieve. Eeuwenlang domineerden ze het Masterveld en waren alle andere wezens de baas. Zelfs de mens was niet veilig voor de toverkunsten van de...
nl.verhalenbank.47853
DE ROZENKRANS
In Tongelre was eens een soldaat ingekwartierd bij een vrouwtje dat een heks was. Hij was daar al enige weken, maar had nog niets van hekserij gemerkt. Tot hij overgeplaatst werd naar een andere stad.
Toen de soldaat afscheid nam van de heks en haar bedankte voor al het goede, kreeg hij van de heks een rozenkrans en een medaille. ‘Hang de...
nl.verhalenbank.49579
Voader was met ’n poar kameruij on ’t grasmèje opte Koewei. Toen ze ’n hortje gemèjd hadde, vonne ze ’n groot lère zeef. Ze zèje tege mekoar: “Hoe zow da hier gekomme zien?” Da wis niemand. “We zullen ’t mar achter ’n hooiopper zette”, zèje ze. En ze ginge wer on ’t wèrk. ’n Hortje dornoa kwam er een heks on. ’n Heel vremde heks. Ze hadde ze heel nie...
nl.verhalenbank.50310
Iemand had 'n bos gekocht. Twee voerlui zouden er hout uithalen. Maar dat was tegen de zin van 'n heks; de paarden gingen rechtop staan en wilden niet over de weg. Men nam toen een andere weg en zag de heks door de lucht over de akkers verdwijnen.
nl.verhalenbank.46368
Der wie in feint, dy siet op in snein-to-joun by syn faem. Doe't se in skoft byelkoar sitten hienen, moest dy feint der even út. Doe't hy der wer ynkaem, wie de faem fuort. Der lei in pânse op 'e stoel, dêr't hja op sitten hie. Doe wist er dat syn faem in tsjoenster wie. Dit gebeurde yn 'e Westerein.
nl.verhalenbank.36548
De tsjoensters binne froulju mei reade egen.
Ik haw ris mei ien praet, dy sei: Ik haw ris in nachtmerje fangd. Ik pakte 'm. 't Wie tsjuster. Doe kommen de lampen op. Doe hie 'k de swarte kat yn 'e hân. En dy wie samar ynienen fuort, sûnder dat se sjen koenen hoe't er fuortrekke.
nl.verhalenbank.25539
Ik en myn neef Bareld wienen us togearre op in joun to murdzjen. Wy soenen wer nei hûs ta. Ik brocht him de Houtigehage in ein út. Doe't wy oan Wytse Hiddema syn lân ta wienen seagen wy dêr yn 'e nacht twa froulju, dy dânsen omelkoar hinne. En dat floddere mar en dat floddere mar. Wy koenen se wol, 't wienen susters en dikke tsjoensters beide. Even letter...
nl.verhalenbank.17660
Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul.
Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...
nl.verhalenbank.25181
In Helden-Dorp woonde even vóór mijn tijd een smid, wiens naam ik wel ken, doch niet wil noemen. Diens vrouw was in het dorp verdacht van hekserij. De smid kwam dit ter ore, en stelde een onderzoek in. Het bleek, dat zijn vrouw, als hij zelf gerust sliep, omstreeks middernacht uit het echtelijk bed verdween. Hij, had alleen kunnen constateren, dat ze weg...
nl.verhalenbank.57981
Hindrik Ophús syn suster Ot - de mem fan âlde Ale - wie ek in tsjoenster. Mem en Jannemuoi wienen us in kear nei beppe ta. De bern wienen mei en dy wienen wylst oan 't toarnbeisykjen. Doe kom der in dikke kat oan, dy woarde wei ûnder 'e boskjes.
Doe stie der ynienen in frommes foar de bern. 't Wie Ot. "Berntsjes," sei se, "binne jim oan 't...
nl.verhalenbank.23531
As in tsjoenster jin in apel jout mat men dy net opite, mar opbergje. In dei of hwat letter sit der in greate rûp yn 'e kast en de apel is fuort.
As jo kofje drinke by in tsjoenster dan is 't de dea.
Wy ha in naeister hawn froeger, dy sei us in kear tsjin ús mem: "Ik leef net lang mear, ik ha dêr en dêr by in tsjoenster kofje hawn. Nou bin 'k gau dea."...
nl.verhalenbank.25134
Beppe hat njonken in âld-minske wenne, dat wie in tsjoenster. Op in kear kom beppe har broer by dat âld minske yn 'e hûs. Doe hie dêr in boek op 'e tafel lein. Dat wie in toverboek, mar dat wist hy net. Doe bigoun er dêr yn to lêzen. Mar doe gong it raer. Doe wienen der allegear katten ta de hurddobbe út kaem.
Even letter kaem 't âld-minske der yn....
nl.verhalenbank.19637
It is gebeurd, dat ik alle dagen mei myn jonkje nei de molkboer ta gong om sûpe. Alle kearen kaem der ek in frommes by de wein, dat wie Minne Brecht, in tsjoenster. Doe woarde myn jonkje net goed.
Doe seinen se tsjin my, ik moest duveldrek ûnder 'e drompel dwaen. Dat haw ik dien. It jonkje wie gau wer better en Minne Brecht kaem net wer.
nl.verhalenbank.30064
Wé’j, mien bruur en ik, moste boorde gon hoale bij Betje de striekster. Die wonde onder ’t gemeintehuus. We liepe terug dör de Nimwegse stroat. Onzen Hend zèj ienens: “Kiek, ’n zwarte kat, die vör ons uutlup”. Da leek nie bes. Zwarte katte ware nie te vertrouwe. Ik schupte durrum de kat van de weg af. En we hemmen ze nie mer gezien.
nl.verhalenbank.50415
Brante Willemke wie ek in tsjoenster. Op in kear, doe wie der in famke, dat krige in hiele moaije grouwe apel fan Willemke. It wie sa'n moaije apel, hja poetste him glêd, dat it bigreate har om him fuort op to iten. Hja lei him yn 'e kast del.
In pear dagen letter soe se de apel krije en him skile.
Mar doe wie de apel fuort en der siet in grouwe pod yn 'e...
nl.verhalenbank.29749
Us beppe yn Twizelerheide koe soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte. In stik of sawn tagelyk stapten moai oer de flier hinne. Sy lêsde dêrby yn in boek. Dat wie in toverboek. As se dan even letter in pear wurden achterút lêsde, dan gongen dy soldaetsjes wer moai ta de hurddobbe yn. Ik ha 't in pear kear sjoen.
Sy sei tsjin my: "As ik deagean, Marten,...
nl.verhalenbank.28064
Mien grötvoader en mien voader gienge duk same slachte langs de huze. Op ’n keer zoue ze nor de Kommerdiek. Ze liepen over den diek. Dor kwam ’n zwart ketje on en da liep vör hun uut. Grötvoader zej: “Vort kat”. Mar ’t ketje bleef vör ’m uutlope. Toe wier voader kwoad en zèj: “Toe, verrekte kat!” En hé’j noom ’t hakmes uutten doek en sloeg nor de kat. En...
nl.verhalenbank.49760
De nachtmerje, dat wie de duvel.
Se seinen, as se de nachtmerje hawn hienen: "De duvel siet my op 't boarst. De duvel smoarde my hast." Se ha wol probearre de nachtmerje mei de hannen to pakken, mar sy koenen him noait krije. As se der nei taestten wied er al wer fuort. De nacht-merje kom ek wol yn 'e gedaente fan in frommes. Sy wie sacht oer de hûd en sa...
nl.verhalenbank.19974