Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
22 results
Dutch Keywords: hekserij lichaam
Heksenvergaderingen In een klein weitje op Nieuw Namen stond een spookhuis. Daar kwamen elken nacht de heksen, als muizen, hun sabbath vieren. D.w.z. terwijl de heks rustig sliep, verliet haar ziel, in muizengedaante, het lichaam.
nl.verhalenbank.39025
23b. Hoe kan (kon) men heksen herkennen en tegenhouden (buiten de deur houden)? Aan 't "duivelsteken" dat ergens op het lichaam zit. e. Welke andere methoden gebruikte men om een heks te onderkennen? Prikken, laten drijven etc.
nl.verhalenbank.45552
Heksen aan het werk Algemeen gelooft men in het land van Terneuzen, dat je de heksenkatten met zilver kan raak schieten. Den dag daarop dragen ze de lidteekens op d'r lichaam.
nl.verhalenbank.39052
BETOVERDEN Vaak lagen er te Loosduinen kleine rode sterappels, die verleidelijk glommen, langs de berm van de weg. Zij waren daar neergelegd door een van die kwaje, ouwe vrouwen, die heksen konden. Die appels mogen niet worden gegeten, maar moeten eerst zorgvuldig een dag en een nacht in een pul of een pot worden bewaard, bovenop een kast of in een...
nl.verhalenbank.32557
No. 172. In 1595 woedde de heksenziekte in Mierloo. Het begon met de maerte van den pastoor, die den heer van het dorp had betooverd, door hem peren te geven, en een kind ziek had gemaakt, door het te liefkozen. De ongelukkige bekende. - Vijf en twintig jaar geleden had zij een leugen bevestigd met de woorden "dat zij den duivel lijf een ziel overgaf";...
nl.verhalenbank.46923
Vroeger had je hier een oude vrouw, een oud jodenvrouwtje. Een best mens, maar die haar niet kende, noemde haar de heks. Nou was 't een oud gebruik bij de joden om in gewijde grond begraven te worden. En om zich los te maken van de wereld, werd het lichaam van dat vrouwtje, toen ze gestorven was van de trap af gegooid.
nl.verhalenbank.70502
Heksen aan het werk Op de hoeve "Blijendaal", onder St. Annaland woonde voor een goeie honderd jaar een boer met zijn twee dochters. Zulke erg mooie meisjes waren het niet. Een boerenjongen uit Brabant, Jan Marinusse, had met een van die meisjes verkeering aangeknoopt. Op een zaterdagavond, tegen acht uur, ging hij naar de hoeve om het meisje te gaan...
nl.verhalenbank.39058
Us beppe wenne yn Hantumer Utbuorren. Sy hat froeger bitsjoend west. Hja wie doe noch jong. Hja hie pankoeken iten by in âld-wiif. Hja wie krekt troud mei ús pake Pier Soepboer. Sy woarde siik. Pake gong nei Wopke to Kûkherne. It wetter fan beppe nom er mei. Doe't Wopke dat bisjoen hie, sei er: "Hjir is in drank en nou matte jo gau meitsje dat jo thús...
nl.verhalenbank.23145
Op in kear siet der in reabonte kat by my oer 't hûs. Hy siet achter op syn kont, midden oer de keamer. De beide poaten die er krúst foar de kop lâns, hyltyd mar hinne en wer. Ik tocht: "Dû bist in tsjoenster." Krekt as waerd it my ynjown. Ik die de doar ticht en krige de tange. Doe ik achter dy kat oan. De kat fleach fjouwer kear by de gerdinen op en...
nl.verhalenbank.22009
To Wierum wenne in wiif, dat tsjoende. Har man fortelde: Hja leit nachts njonken my op bêd krekt as in deaden. Dan is de geast der út. It minske bitsjoende har eigen bern.
nl.verhalenbank.32414
Alde Tsjerke Bet har mem Marij (Douwe' Marij) wie in tsjoenster. Doe't se in lyk wie, bleau se slap. krekt sa slop as in spouns. Sy hat noait stiif west lyk as in gewoan minske. Dat is mei alle tsjoensters it gefal.
nl.verhalenbank.21334
Wy mochten fan Rikele Myt noait in apel opite, hwant dy apels wienen bitsjoend. Dan krigen wy in pod of in kikkert yn 't liif.
nl.verhalenbank.26041
Hwat ik nou fortel is al lang lyn. Myn suster hie in jonkje, en dat wie net goed. Har buorfrou wie in âld minske, dat hiet fan Gjertsje. Dy kom noait fierder as de drompel, en dan frege se nei 't jonkje. Sy kom noait yn 'e hûs. Op in kear, doe hie se der ek wer west. Sy wie noch mar krekt fuort of doe kom der in fremde kat by myn suster en dy yn 'e hûs....
nl.verhalenbank.21572
Froeger waerd der altyd sein: Traepje net op in pod, hwant dan komt der tonger. Hjir wenne in minske, dat hie altyd lêst fan racheljen. Doe joegen se har to rieden, hja moest in levende pod op it boarst ha. As bern hwat fan in tsjoenster opite, krije se in pod yn 't liif.
nl.verhalenbank.30402
Doe't Tet stoar wie se blau en slop. 't Wie in echte tsjoenster. Hja hie in dochter Joukje, dy hie har forstân net goed. Wy ha Joukje in kear bot op 'e hûd jown doe't wy fan 't wjudsterlân werom kommen. Omdat Tet ús bern bitsjoend hie. Mar doe kom Tet der oanfleanen. Sy wie razend en rôp: "'k Sil nei de plysje ta!"
nl.verhalenbank.23431
Myn kammeraetske har broer wenne flakby Minne Brecht. 't Earste jonkje dat se krigen, woarde siik en it stoar. Doe't it dea wie, bleau it slop, it waerd net stiif. Dat wie 't biwiis dat it bitsjoend wie.
nl.verhalenbank.30076
Alde Fogel wie ek in tsjoenster. Frearke Fogel woarde se neamd. Doe't se dea wie en biklaeid woarde wie se hielendal slop. Hja forkocht baelders. Wy trillen der oer as wy nei har ta moesten. Mem warskôge ús en sei: "Tink der om, nim noait in suertsje of sa fan har oan!"
nl.verhalenbank.23943
Ik hie in jonkje, in lytse Gerrit, dy wie troch Alle Tet bitsjoend. It bern wie doe fiif jier âld. Wy wennen yn dy tiid op 'e Bulten, by Tet yn 'e buert. Elke dei kom se by ús. Dan nom se it bern út it bedtsje en dan sei se: "Hwat bistû in leaf jonkje." Sy sloech net in dei oer of sy kom. Dan roan se der samar yn. Sa dryst wie se, en dan it bern mar op 'e...
nl.verhalenbank.23429
Frânse Hinke fan 'e Rottefalle kom altyd by myn beppe Antsje Snipel. It wie mem har mem. Mem wie in suster fan Thomas Clare. Frânse Hinke wie in tsjoenster. As Hinke kom, sei heit tsjin mem: "Ik wol Frânse Hinke hjir net wer binnen doarren ha. Hja strykt de baerch oer de bealch hinne en dan giet er wer dea." Hwant hja hie by ús beppe ek al in baerch...
nl.verhalenbank.25172
Der wie ien bitsjoend, dy wenne tusken Twizelerheide en de Westerein yn. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne ta, de duvelbander. Dy joech dy lju in drankje mei en sei: "As der jim nou aenst ien tomjitte komt, tink der dan om, dat dyselde net by de flesse komme kin. Hwant hy docht trije kear in raem op 'e flesse. Dy wol er kapot ha." Doe kaem der in kat,...
nl.verhalenbank.10687
23