Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
No. 138. Wanneer 't misboek open blijft, kan geen heks de kerk verlaten. Een misdienaar uit Geldrop had vergeten, na de mis, het boek te sluiten en weg te dragen, zoodat 'n heks in de kerk moest blijven zitten. Die heks was razend en den volgenden dag nam ze wraak door in zijn huis, dien jongen herhaalde malen met de haren tegen de zoldering op te...
nl.verhalenbank.46853
Bij ons in de buurt hadde 'n vrouwtje, dat was de heks. Ik was er as jonge een keer met m'n oom in de buurt fruit weg weze brenge en een eindje voorbij dat huisje werd 't paard schichtig. M'n oom vertelde dat tege mense. "Geen wonder", zeiden ze, "want dat vrouwtje zat voor 't raam te kijke".
nl.verhalenbank.125704
Men meldt uit Smilde: Het negenjarige zoontje van een arbeider in deze gemeente was sedert eenige maanden lijdende en kwijnde ziender oogen weg. Er waren er die oordeelden, dat eene boosaardige heks niet vreemd zou zijn aan den treurigen toestand van den knaap. Op zekeren morgen zaten niet minder dan vijf zwarte katten op de deur der schuur, terwijl nog...
nl.verhalenbank.9345
Myn broer Wytse wie noch in jonge. Hy wie siik en waerd minder.
Op in kear kom der in wite kat by de trap op. Doe't se dy seagen ha se dy kat delskopt.
De oare moarns hie ús buorfrou de iene earm yn 'e doek. Se ha Wytse syn kessen iepenmakke. Dêr kamen twa hiele krânsen út tofoarskyn en noch in trêdden, dy't noch net klear wie. Dy krânsen ha se forbarnd....
nl.verhalenbank.29564
No. 164. Een jongen uit Heeze ontmoette op den weg naar Leende een zwart katje, dat hem volgde, snorrend langs hem liep en zelfs tegen hem opsprong. Hij nam 't mee naar huis en daar zagen ze bij het licht van de olielamp, dat het dier geen nagels had en zich ook niet, als een gewone kat, aan zijn kleeren kon vasthouden. Men sloot de kat op in een gesloten...
nl.verhalenbank.46913
Myn broer Ritske fortelde: Ik ha forkearing hawn mei in fanke, dêr wie 't net mei yn oarder.
As ik mei dat fanke fuort west hie en ik brocht har op 'e lette joun wer thús, dan kom der ûnderweis altyd in dikke houn by my, mei egen, sa great as thépantsjes.
Ik hie 't dolkje by my en dat hie 'k op in kear klear. Doe't er wer by my kom, wylst ik it fanke nei...
nl.verhalenbank.24312
Yn Twizelerheide hat in jonge wenne, dy woarde bitsjoend. 't Wie Oene Leegsma, hy wennet nou op 'e Hillema-State to Burgum.
De jonge wie sa siik as in houn. Hy hat it op 'e dea ôf helle. Doe ha se syn kessen iepenmakke en doe founen se dêr trije krânsen fan fearren yn. De trêdde krâns wie omtrint fol. As dy fol west hie wie de jonge dea west.
nl.verhalenbank.22682
Myn broer Wibe kaem ris in kear by de faem wei. 't Wie yn 'e neinacht. Doe kaem der him ûnderweis in grouwe, swarte houn op side, dy't mar net by him wei gean woe. Dy bleau by him oan hûs ta. Letter gebeurde dat alris wer. Doe smiet Wibe it mes op dy houn, mar hy koe him net reitsje.
Noch letter smiet er syn beide klompen nei de houn, mar it beest wie net...
nl.verhalenbank.29758
Us heit wie hynstekoopman hjir yn Grinzerpein. Sierd de Vries en syn frou Wytske wennen hjir ek. Hja kamen wolris by ús om in hynder to keapjen, dan kaem Wytske mei en dan bleauwen se by ús to jounpraten. Se hienen fjouwer bern: Jelle, Ielkje, Foppe en Evert.
As it hwat letter waerd, sei Wytske: "Wy matte wer nei hûs." Dat wie om Foppe, in lytse, bleke...
nl.verhalenbank.32010
In omke fan my wenne yn in kroech. Hy hie in jonge, dy rekke siik. Doe ha se syn kessen iepenskuord en dêr kaem fan alles út. Der siet in keizertou yn, dêr't se de muorre mei mjitte en in sinaesappelskyl, ja fan alles.
De duvelbander hienen se der by helle. Dy frege: "Komt hjir wolris ien, dy't net fortroud is?"
"Ja, stammerige Harm", sei omke.
"Dan is...
nl.verhalenbank.36529
Ik heb wel is gehoord, een jongen, die was bij z'n meissie geweest. Toen werd ie door zeven, acht zwarte katte thuisgebracht. Ze liepe gewoon mee. Zo'n jonge ging natuurlijk niet meer naar dat meissie toe. Ze kon iets, dat niet behoorlijk was.
nl.verhalenbank.70687
Alde Rikele Myt wie in tsjoenster. Hja wenne yn Grinzer Pein by de Skieding. Hja hie in great apelhôf. Op in kear doe siet har soan ta de apels yn 't hôf. Doe kom se by him op 'e biezem en sei: "Soestû my de apels der ôfhelje?"
De soan naeide út. Hja floddere him achternei op 'e biezem. Hy doarst de jouns net thús to kommen, sa bang wied er. De oare deis...
nl.verhalenbank.25507
Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul.
Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...
nl.verhalenbank.25181
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje. Pake en beppe wennen op 'e Noarder Dwarsfeart. In broer fan pake, dat wie Geart Schriemer, dy wie bitsjoend. Hy wie sa siik as in houn en trille fan 'e koarts. Der wie altyd in dikke swarte kat by harren yn 'e buurt en dy hie pake yn 'e rekken. Dat wie de tsjoenster. Pake hie al in pear kear in raem op dy kat...
nl.verhalenbank.19863
Heit en dy hienen in stik of fiif koeijen. Mar dy wienen noait goed. Se ha noait fleurich en glânzich west. Se tjirmen. Se seagen der út as geraemten en joegen hast gjin molke. En dochs krigen se genôch to fretten. Jouns kom de molke farsk út it kouwejaer. Dan sette mem fuort guon op 'e kachel, om dy molke to sieden. Mar dan bigoun dy molke altyd direkt...
nl.verhalenbank.29960
Mien moeder heddet duk verteld. ’t Geet over ’n djen en ’n jong, die verkering hadde. Die djen kos hekse. De jong wol graag trouwe mette djen. Mar die wol da nog nie. Ze was nie gerus, of ’t wel goed zou goan. Want ze kos hekse. Ze kos doar nie afkomme, al wol ze ’t nog zo graag. Mar ze wol da nie tege de jong zegge. Da zou toch wel motte gebeure, want de...
nl.verhalenbank.50482
Wy wennen yn 'e Sweagerbosk. Doe't myn suster Antsje in fanke oerwoan hie, kom Fokke Loonstra us in kear by ús. Hy wenne ek yn Sweagerbosk, oan 'e Swadde. Hy woe de poppe graech us sjen. Hy nom seis ierappeltsjes mei en in pear plakjes spek.
Ik slepte by ús mem. Doe't mem op bêd soe, taestte se nei in grouwe pod mei in doek om 'e kop. Dy pod siet by har...
nl.verhalenbank.18115
Ik wie in jonge, doe hat Gjets Jel my ris in pepermuntsje jown. Doe't ik thúskom, sei mem: "Hast it opiten?" "Ja", sei 'k.
"Dan bist bitsjoend", sei mem. "Dan sil 'k mei dy nei Frânse Hinke."
Doe rekke ik mei mem nei dat minske ta, dat yn 'e Rottefalle wenne.
"Ja," sei se tsjin my, "dû bist bitsjoend. In âld minske docht it. Dy foroaret har yn in swarte...
nl.verhalenbank.23573
Wy woenen as feinten ris in kear nei Tsjibbe Gratema to hôfkesjongen. It wie in greate lange keardel dy't wenne to Feanwâldsterwal. Hy wie oan 'e deune kant. Wylst wy noch by elkoar stienen kaem Jehannes tsyske der oan. Hy sei: "Hwat mat der gebeure?" "Wy sille hwat apels ophelje", seinen we.
"By Tsjibbe?" sei er.
"Dat wie 't doel", seinen wy.
Hy sei:...
nl.verhalenbank.36483
Hjir wennen twa jonges, de heit wie blyn en de mem wie dea. Doe kom âlde Griet dêr ris.
"Hjir jonge," sei se, "hast in lekker fiskje."
Alde Rolf sei: "Net opite." Hja krige in stopnuddel en stuts de fisk dêrmei oan 't sket.
Nei in pear dagen wie 't in hiele dikke fisk.
nl.verhalenbank.25312
