Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kl.H.: D’r was es nen keerl en den was dreeneegntig joar, dreeneegntig, ik zeg: hes doe d’r nooit was van heurd. Ja, zeg he, ik heb t wa es heurd. Den har vrower venground van ouns en dee zoln d’r aajt moal hen op de visite, mer ouns Hanna, den löap zoa hard nog nich, met gungn d’r toch moal hen en doe kwamn wie dan doar en doe hadn ze doar koffie kregn,...
nl.verhalenbank.128496
Lammert Wijma fan Eastemar hie faek lêst fan in nachtmerje. 't Wie in ding as in houn, sei er, en 't lei boven op him.
nl.verhalenbank.19724
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje.
Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet.
It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite.
Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
70.
Ik was nog mao zon jong. Een buurman scharrele toe ien Bèèk. Op de Diemse hei was 't ien die tied allemaol bos. Nor 't huus van de dean ging toe vanaf de Diemse hei alleen mor een pad hen. Dat kwam bi'j de Bèèkse kerk uut. Den eersten aovend had ter zon groten hond gelège. Dén had 'm aangekeke, mao was gin voet uut te weg gegaon. De jong had gedoch at...
nl.verhalenbank.22429
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden.
Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
Attestatie
Van seekere spokerijen van katten, enz., door den Clapwaeker, ten
overstaan van 't Gerecht van Catwijck gegeeven, sijnde aldaar
voorgevallen op den 2den November, als ook omtrent
St. Jacob. a. 1655.
Compareerden voor ons Cornelis van Rhijn Schout, Maerten Maertenszoon
Peeck, ende Isack Junius Schepenen der heerlijkheden van beyde de...
nl.verhalenbank.21493
Myn broer Ritske fortelde: Ik ha forkearing hawn mei in fanke, dêr wie 't net mei yn oarder.
As ik mei dat fanke fuort west hie en ik brocht har op 'e lette joun wer thús, dan kom der ûnderweis altyd in dikke houn by my, mei egen, sa great as thépantsjes.
Ik hie 't dolkje by my en dat hie 'k op in kear klear. Doe't er wer by my kom, wylst ik it fanke nei...
nl.verhalenbank.24312
In Benschop is een keer een kind van de duvel betoverd. "Kind, spuug uit, je hebt de duvel in!" riepen ze. Het kind was behekst. Toen gingen ze er mee naar een toverdokter in Vianen. Die ging zelf mee in een hondekar door de lucht. Toen moesten ze het kind kokend water te drinken geven. Nadien was de beheksing over.
nl.verhalenbank.50900
By de Hoantsjetún (yn 'e buert fan 'e Lauwers, tusken Surhústerfean en Grinzer Pein) dêr wenne myn omke, dy't klompmakker wie. 't Wie dêr altyd fleurich. Hja kaertspilen dêr elke joun en as der gjin stuollen genôch wienen, dan gongen se op 'e turfbak sitten.
Op in joun kom der in dikke siperske kat yn. Heit kriget de kat en seit: "Dû der út!"
Even letter,...
nl.verhalenbank.20162
Jehannes Wyts koe har foroarje yn in wite kat. Ritske, myn broer, hat us in wite kat om 'e dobbe hinne rinnen sjoen. Ut dy dobbe helle Jehannes Wyts it wetter. Op in joun kom Ritske thús fan 't stropen.
Doe siet dy wite kat dêr by de dobbe.
Ritske hie syn hountsje losmakke en sei: "Pak dy kat!"
Mar 't hountsje doarst net nei de kat ta. Hy wie deabinaud....
nl.verhalenbank.25297
Gjert van der Wyk syn mem hat bitsjoend west. Sy wie doe al in âld minske fan sa'n sauntich jier. Har man gong mei it wetter nei de duvelbander ta.
Underweis kom er de tsjoenster foarby. Dy sei: "Hwer sil dit hinne?"
Hy sei: "Dêr't ik noch net bin."
De duvelbander joech him in drank mei foar 't âld-minske. Dy drank hied er yn 'e bûse. Underweis kom der in...
nl.verhalenbank.16890
Dyselde omke wie in bern fan acht jier, doe rekke er bitsjoend. Alde Klare wie in heks, dy die dat. Omke syn mem hiet fan Wike. De âlde heks kom faek by harren. Dan sei se: "Och Wike, doe de planke even over. Ik wil even de kleine jongen zien." Hwant omke en dy hienen in draei oer de feart.
Klare wenne yn 'e buert. Hja kom der dan yn en krige kofje. Faek...
nl.verhalenbank.19619
Der wie in jonge boer, dy wenne oan 'e Achterwei yn Sumar, op 'e plaets, dêr't nou Bonne Algra wennet. Syn mem en syn suster wennen yn it hûske dêrnjonken. De boer hie in famke, dat wie altyd siik. Mar de dokters koenen it bern net geneze. It bern tsjirme. De boer hâldde in bulte fan jeijen. Hy siet wol gau us achter in grouwe hazze oan, mar dy koed er...
nl.verhalenbank.12228
Myn jongere suster Kobe werkte by Jehannes en Tryn. Hja hienen in jonkje en dat waerd siik. It bern bigong to tjirmjen. Hja wennen yn 'e Falom.
Tsjin bêdgongerstiid bigong it bern altyd fan pine to razen.
Mem sei tsjin Kobe: "Dû mast tsjin Jehannes sizze: 'It bern is bitsjoend.' Jehannes mat duveldrek yn 't widzke dwaen en ek yn 'e naden fan 't bêdsket....
nl.verhalenbank.21989
Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge.
Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra.
Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek.
Mar...
nl.verhalenbank.30113
Ik wie al tiden siik. Ik iet net en ik woarde by de dei megerder. Dokter koe my net helpe. Ik gong sjenderegen achterút. Doe sei dokter op in kear: "Jo matte der us út."
Mar ik hie nergens sin oan. Ik bleau thús.
Moar op in peaskemendei wie Piter (myn man) thús fan 't wurk. Doe sei Piter: "Nou mastû der us út. Ik hûswarje wol. Fyts dû mar us nei Eastemar...
nl.verhalenbank.20704
By myn skoanheit wie ien fan 'e bern siik. It wie bitsjoend. Doe gong skoanheit nei de duvelbanner Wopke ta. Wopke joech him in drankje mei. Doe sei Wopke: "Mast goed op it drankje passe. Der komt dy aenst ûnderweis in grouwe houn tsjin, dy hat it op it drankje forsjoen. Tink derom en lit dy houn net passeare oan 'e kant dêrstû it drankje hast."
Mar de...
nl.verhalenbank.30067
’n Meisje wandelde met ’n jongen, die ook geheime kunsten kon. ’n Eind in de bossen “moest hij ns uit de boks “. ’t Meisje zou terwijl doorwandelen. Direkt werd ze gevolgd door ’n grote zwarte hond. Hij beet haar en toen de jongen terugkwam, klaagde ze, dat ze zo bang was geweest. Tegelijk zag ze, dat de jongen de rafels van haar kleed nog tussen z’n...
nl.verhalenbank.47574
La we is zegge, dat d'r mense ware ... , as ze 's aves erges ... dat was meer 't idee van een zwarte hond. D'r gaat hier een verhaal, d'r liep een man over de dijk. Ineens zag die wat. "Weg Carlo, weg Carlo, weg, Carlo!" Die man was de nek gebroke door de duvel!
nl.verhalenbank.72887
Heks van Kivitsblek
Op de Kievitsblek zou 't vruuger ok gespokt hebbe. Op de Kievitsblek bij Beljouw hadde ze 'n moeder en die wier ziek. De moeder van de schaopsherder en de vrouw, die hier toen wonde, zouwe de zieke 'us op gaon zoeke. Ze ginge saome aan 't kuiere. Bij Keunings hadde ze unne hond. Nou moes Kees de Keuning z'n moeder afhaole, en hij ha...
nl.verhalenbank.41685
