Datasets - ISEBEL

In Hellouw woonde ok tevens een heks. Die liet paard en wage van de dijk rije. Zwarte katte ware ook hekse. D'r war mense, die dorste geen geld an zulke mense aan te neme.

aannemen

nl.verhalenbank.125637

No. 172. In 1595 woedde de heksenziekte in Mierloo. Het begon met de maerte van den pastoor, die den heer van het dorp had betooverd, door hem peren te geven, en een kind ziek had gemaakt, door het te liefkozen. De ongelukkige bekende. - Vijf en twintig jaar geleden had zij een leugen bevestigd met de woorden "dat zij den duivel lijf een ziel overgaf";...

betoverd

nl.verhalenbank.46923

Jehannes koe krekt sizze hwat jo yn 'e bûse hienen. As er gjin jild mear hie, dan hong er jouns it lege ponkje oan 'e bêdsdoar. Dan wie 't de oare moarns wer fol. Dêr soarge de duvel foar. Hy koe de minsken stean litte. De froulju liet er de rokken ôfsakje. Mar hy die gjin minske kwea.

afzakken

nl.verhalenbank.36500

Vroeger liep hier in Polsbroek en contreie een ouwe bedelares en daarvan wier gezegd, as ze niks kreeg, dan veroorzaakte ze bevoorbeeld dat de karn betoverd was.

arm

nl.verhalenbank.70460

Jehannes Meerstra wenne op Feanwâldsterwâl. Se neamden him ek wol Jehannes tsyske. Dy koe 't tige nuver dwaen. Hy liet de famkes samar de rokken ôffalle. Hy hat boerefeint west by Ate Kooistra. Op in kear kocht in minske tsjin ús oer tsiis fan Jehannes. It minske joech him tsien goune. Hja krige jild werom. Doe sei se: "Der is in dûbeltsje to min!" "Ik...

afzakken

nl.verhalenbank.36482

Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele. Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel. Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...

afmaken

nl.verhalenbank.29542

Stina was ook helderziend. Eens was Stina in een winkel en vroeg een half pond koffiebonen. Ze liet ze in ’n bus schudden, die ze “in de slip” hield. Ze ontdekte dat ze geen geld bij zich had, deponeerde de bus op de toonbank en zou straks terugkomen. ’t Werd avond maar Stina kwam niet. De bus op de toonbank bleek leeg, ze had geen bodem dus Stina had...

achterlaten

nl.verhalenbank.47596

Op 'e Sawnbulten wenne in âld bryk wyfke, dat kwealik roan. Mar likegoed, troch har swarte kunst wie se samar in ein út 'e reek. Har eigen man wie bang foar har.

angst

nl.verhalenbank.15747

Piters Willemke wie in tsjoenster. As dy forlet hie fan jild, dan hong se jouns in lege ponge oan 'e doar en de oare deis siet dy fol jild.

avond

nl.verhalenbank.30089

Stammerige Harm koe ek tsjoene, mar dy hie 't meast op it fé forsjoen. Dy moest men noait by it fé litte. Hy hie in wikseldaelder fan 'e duvel. Dy hied er altyd by him yn 'e bûs. Hy wie frijmetseler. Frijmetselers ha altyd in wikseldaelder. Dy ha ek altyd jild. Mar ien kear draeit de duvel har de nekke om. Om de sawn jier mat der ien dea, krekt as by de...

achterlaten

nl.verhalenbank.30505

Piter hie in wiif, dat wie in tsjoenster. Nachts wie se der op út, dan lei de pânse allinne op bêd. Piter sels hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan jild hie, dan hong er in lege jildponge bûten oan 'e kruk fan 'e doar. Dat die er jouns. De oare moarns siet der jild yn.

avond

nl.verhalenbank.25431

Op 'e Koatstertille wenne alear in man, dy koe tsjoene. Tsjin in jonge sei er: "Sjoch, dêr hast in dûbeltsje." En hy lei it foar him del. Mar de jonge koe it mei gjin mooglikheit fan 'e tafel krije. Ut ien en deselde flesse tape dizze persoan brandewyn of jenever, hwat men mar leafst hie. Hied er forlet fan drank, dan stjûrde hy in spylkaert út,...

afbeelding

nl.verhalenbank.15750

Stammerige Harm syn mem hie in winkeltsje. Op in joun sieten se dêr meielkoar oan 'e kofje. Doe sei 't minske ynienen: "Nou is 't aanst myn tiid." "Hoe dat sa?" sei ien fan 'e oaren. Guon makken der in grapke fan. Ien sei: "Ast it liichste, mast de stok oer de bealch ha." Klokslach tolwe ûre yn 'e nacht die 't minske noch ien snok en doe wie se dea. Sy...

adem

nl.verhalenbank.19889

Alde Auk wie in tsjoenster. Hja wenne yn 'e Leijen en stookte yn 'e winter altyd skjûden yn 'e fjûrpot. (skjûden = afval van vlas; brandstof voor behoeftige lieden) Mei't pake en dy in protte braekten, hienen dy skjûden to keap. Wy wennen yn Broek. 't Wie yn 'e winter en beppe wie nei Bonte Houn ta, dêr leinen har âlders mei 't skipke. Mem en Minkmoai...

nl.verhalenbank.25647

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur