Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
As men trije krúskes op 'e wei set, kin de tsjoenster jin net pakke.
Men mat noait trije kear achterelkoar 'ja' sizze op hwat in tsjoenster jin freget, hwant dan hat se jin yn 'e macht.
Hat men in koarste roggebrea yn 'e bûse, dan kin gjin tsjoenster fet op jin krije.
nl.verhalenbank.24062
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje. Pake en beppe wennen op 'e Noarder Dwarsfeart. In broer fan pake, dat wie Geart Schriemer, dy wie bitsjoend. Hy wie sa siik as in houn en trille fan 'e koarts. Der wie altyd in dikke swarte kat by harren yn 'e buurt en dy hie pake yn 'e rekken. Dat wie de tsjoenster. Pake hie al in pear kear in raem op dy kat...
nl.verhalenbank.19863
As ien de nachtmerje kriget mat men de blom fan seefde rogge oer de tekkens dwaen. Dan kin men rêstich sliepe.
Op idere rogkerl stiet in gesicht. Rogge is heilich.
Soms dogge se wol rogge ûnder 'e doar om 'e tsjoensters to kearen.
nl.verhalenbank.25816
Tsjoensters kinne sawol âlde as jonge minsken wêze.
Wy hienen in lyts jonkje, dat wie sa'n trije jier âld. Wy wennen doe yn Ikkerwâld. Dat bern bigoun persé jouns om njoggen ûre to gûlen. Dat gebeurde alle jounen. Men koe de klok der op lyk sette. En dat duorre oant alve ûre ta. Wy wennen doe noch by myn man syn âlden yn.
"It bern raest him dea", seinen...
nl.verhalenbank.29779
Vrouw Lammers = "Toone Weefke" was 'n heks. Ze heette eigenlijk Johanna Fransen en was getrouwd met 'n Astense mens. Ze kon de mensen luizen bezorgen en ieder hield de kinderen van haar terug want die kon ze beheksen.
nl.verhalenbank.46143
Mien moeder heddet duk verteld. ’t Geet over ’n djen en ’n jong, die verkering hadde. Die djen kos hekse. De jong wol graag trouwe mette djen. Mar die wol da nog nie. Ze was nie gerus, of ’t wel goed zou goan. Want ze kos hekse. Ze kos doar nie afkomme, al wol ze ’t nog zo graag. Mar ze wol da nie tege de jong zegge. Da zou toch wel motte gebeure, want de...
nl.verhalenbank.50482
M'n moeder heeft me ook nog eens verteld, dat er in een hofstee een heks was binnengekomen, door een kwast waar de prop uit was. Die heks was binnen. De paarden onrustig. Toen hebben ze weer een prop of een doekie in die kwast gedouwd. Ze hebben geen last meer gehad.
nl.verhalenbank.50861
De bern fan Sint en Liuwkje, dy't achter de Swâdde wennen yn Twizelerheide droegen in stik duveldrek yn in pûdtsje oan in eintsje tou om 'e hals. Dat wie tsjin 'e tsjoensters.
Der wienen ek wol guon yn Twizelerheide, dy hienen in stik duveldrek ûnder 'e drompel. Ek tsjin 'e tsjoensters.
Heit brûkte duveldrek as de bargen bigje moesten. Dan krigen se it yn...
nl.verhalenbank.33451
Ik ha wol lju kend, dy leinen duveldrek boppe op it kezyn fan 'e doar om feilich to wêzen foar tsjoensters. Oaren leinen it ûnder 'e drompel.
nl.verhalenbank.33795
Docht men duveldrek ûnder 'e drompel, dan kin de tsjoenster der net yn komme.
nl.verhalenbank.29320
21.29
[JvdB] Dus dat was het eerste verhaal, maar van zijn vader daar is een heel uhh daar zijn twee leuke verhalen van. Het eerste is in 1942 toen woonde dr in Kloosterhaar een familie Evers en die hadden een kind van 6 jaar. En dat kind dat werd ziek en toen hebben ze daar uhh, nou ja de oorlog ging ook voor heel veel mensen het leven gewoon door, daar...
nl.verhalenbank.46645
Ien dy't bitsjoend wie hie meastal in krâns yn 't kessen. Ik ha wolris sokke krânsen sjoen. De tsjoenster makke dy krânsen.
't Wie toverjen. De krânsen brânden se op en dan moest alles goed ticht wêze.
De lju gongen faek by tsjoenderij nei Wopke om in drankje. Der wie ek ien út 'e Westerein, dy gong foar syn bern nei Wopke ta. Wopke joech him in drankje...
nl.verhalenbank.30516
Yn Twizelerheide droegen de bern in pûdtsje mei duveldrek ûnder 'e klean om 'e hals, om feilich to wêzen tsjin tsjoensters.
As de kij net rjocht goed wienen, dan wienen se bitsjoend, dan krigen se by ús yn Jistrum duveldrek tusken de hoarnen.
Ek lei der altyd duveldrek yn 'e finsterkes fan 'e stâl. Ek yn 'e trôch fan 'e bargen. Dat wie dus om 'e duvel to...
nl.verhalenbank.31190
Se dienen hjir froeger op forskeidene plakken duveldrek ûnder 'e drompel. Dan kom de tsjoenster der net oer.
Ek yn 'e trôch fan 'e bargen dienen se duveldrek.
Guon hienen duveldrek yn 'e bûse. Dan wienen se feilich tsjin tsjoensters.
nl.verhalenbank.23559
Sibe-om, dat wie in âld-omke fan my. Hy en syn earste frou hienen togearre in bern. Dat wie har earste bern. Dat bern gûlde nachts altyd. Dat klonk sa eangstich, dat sy makken har ûngerust.
Doe gong Sibe-om nei Rottefalle ta, dêr wenne Frânse Hinke, dat wie in duvelbanster. Dat minske joech him in fleske mei drank mei. Sy sei: "Dêr matte jo tige...
nl.verhalenbank.22294
Yn 't West fan Bûtenpost wenne in âld frou, dat wie in tsjoenster. Dy bitsjoende de minsken. Dan krigen dy minsken in dikke klute fan fearren yn 't kessen. Dat wie 't wurk fan dat âlde minske. En hja waerden dan siik. Dan wienen se bitsjoend.
Dêr't dat minske kaem, waerden de bargen siik.
De minsken leinen duveldrek ûnder 'e drompel, dat biskerme har...
nl.verhalenbank.29698
In stikje roggebrea kin men by in tsjoenster feilich opite. Dat kin se net bitsjoene. Mar docht men der tsiis op, dan is 't mis.
nl.verhalenbank.19997
Se kearden de tsjoensters mei duveldrek.
Yn Grinslân dienen de boeren duveldrek yn 'e waeifetten fan 'e keallen en hjir dienen se it wol by de bargen yn 'e trôgen.
nl.verhalenbank.33615
Vroeger had je hier in Sliedrecht ouwe vrouwen die konden toveren, wanneer je de verhalen moest geloven. Wanneer wij als jongens naar school gingen, ik deed daar ook aan mee, dan gingen we ze plagen. Als we ze aan zagen komen, dan trokken we een krijtstreep over de dijk. D'r waren d'r die doorliepen, maar d'r waren d'r ok die teruggingen!
nl.verhalenbank.57782
Wy ha hjir froeger buorlju hawn dy hienen in kou. Se wienen deabinaud dat dy bitsjoend wurde soe. Dêrom hienen se altyd duveldrek yn it dek, dan koenen der gjin tsjoensters by komme.
nl.verhalenbank.36432
