Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Yn Warffum wenne in arbeider, dy koe mear as in oar.
Op in kear krige er myn hân beet en hy seach der yn. Doe't hy him in skoftje bistudeard hie, sei er tsjin my: "Dy hân hâldt forbân mei IJe Wykstra. IJe Wykstra fan Greategast, dat wie de man dy't fjouwer plysjes formoarde hie.
Ik tocht nei, en doe wist ik it. De moarns, doe't dy fjouwer plysjes op 't...
nl.verhalenbank.33293
By Durk Mozes die er krekt allyk. Mar dêr wie it in geit. Hy striek de geit oer de hûd.
"Hwat in moaije geit", sei er.
Doe sei Durk: "Moarn is er dea." En hy wie dea.
nl.verhalenbank.21244
Imke en Durk fan Imke
Imke stie ek wol op 'e merke mei in iken balke. Dêr sloech er mei de hân in grutte ronge yn. Mei de hân—dat men mei de hammer net iens rêde kin!
Op Eastermarre merke kundige er oan, hy soe dwers troch in balke hinne krûpe. Dat die er ek, teminsten yn 'e eagen fan ús heit en wa't der mear by stienen. Mar hy wie noch net op 'e oare...
nl.verhalenbank.13023
Imke de Jong kaem stéfêst op Drachtstermerke.
Op in kear hied er kaerten yn 'e hân. Yn 'e foarm fan in koker hied er se yn 'e fûst.
Doe sei er: "Skoppenboer, kom der út!" De kaert stoude wit hoe fier fuort út syn hân wei.
Sa kommandearde hy de iene kaert nei de oare. Allegearre gehoarsamen en fleagen ien foar ien in ein fuort.
nl.verhalenbank.25591
Die boer dacht, dat z'n karn behekst was. De karn wou maar niet afkommen (1). Dat zat hem hierin, volgens die boer, dat er een heks over de onderdeur had staan kijken. Hij strooide een hand zout in de karn en de karn was weer goed (2).
(1) De melk wilde geen boter worden.
(2) in Benschop
nl.verhalenbank.50668
Spesiale gefallen fan al dy dingen wit ik net sa sear. Ik kin bygelyks net sizze: dat hat dy en dy doe en doe dêr en dêr bileefd. Mar ik wit wol hoe't it yn 't algemien tagong yn myn jonge tiid.
Wy wennen yn Twizelerheide, oan 'e Swâdde. It wie och sa'n earme streek en doe allegear noch heide.
De minsken wienen allegearre earm.
Foar stammerige Harm wienen...
nl.verhalenbank.29816
In verschillende “busselkes” (bosjes) huisden spoken en heksen. As ge met tuf (speeksel) ’n kruis in de hand tekent, kijkt de heks om.
nl.verhalenbank.47539
In tsjoenster koe har yn in kat foroarje. Dat die Alle Tet ek.
Op in kear doe hie se dat ek wer dien. Doe joegen se dy kat in klets. Dat koenen se de oare moarns oan har hân sjen.
Tet hat forskate bern bitsjoend. Dan hienen se krânsen yn 'e kessens. Dy krânsen moesten se opbrânne.
De lju dienen duveldrek ûnder 'e drompels en sy makken krusen foar de doar,...
nl.verhalenbank.25753
Dy en dy moat net nei 't fé ta, hwant dan komt it net goed, seinen se froeger. Dêr bidoelden se guon mei, dy hienen de kweade hân. Sokken makken it fé siik.
nl.verhalenbank.29343
Rikele Myt koe samar in geit bitsjoene. Sy struts it dier allinne mar even mei de hân oer de rêch. Dan bigoun de geit to razen en gong dea.
Rikele Myt hie de kweade hân.
nl.verhalenbank.29140
En d'r was ne man, die ha zo veul praots en een andere man zee: "We ,zulle is een slot op oewen mond zette!" En toen hij dee z'n hand naar de mond van die man. En toen kon die niks meer zegge.
nl.verhalenbank.72742
Us heit en dy ha trije Hindrikken hawn. Dêr bin ik allinne fan oerbleaun. De oare beiden binne stoarn doe't se noch lyts wienen. Se seinen altyd Binne kastelein (= Binne Kloosterman) hie se deatsjoend.
Greate Wopke hat in kear by my west. Doe wie 'k noch mar in pear wike âld. Ik wie siik en sy tochten dat ik deselde wei gean soe as de beide oare...
nl.verhalenbank.38075
Azzie vroeger met de hooivurk in je hand gestoke had, dan moezzie de hooivurk in de beerput zette. Dan wier de wond vanzelf beter. Met de punt in een stuk spek of in een arepel was ok goed. Zukke dinge heb ik 'zelf nog wel gezien.
nl.verhalenbank.57883
Op in kear kom Hindrik Pyl by Willem Stienstra. Willem sels moest fuort. Mar hy sei tsjin 't wiif: "Pas op, dat âlde Hindrik net by de bargen komt."
Mar hy kom àl by de bargen en sei: "Hwat binne dat in pear moaije bargen." En hy striek der mei de hân oerhinne. De oare deis wienen de bargen dea.
nl.verhalenbank.21243
Kwade hand:
Vaders broer, oom Lenaard, moest op de handel om een koe te kopen. In Maasbree-Rooth kwam hij bij een bezoek op een boerderij dik onder de luizen te zitten. Zijn huid en zijn kleren, zelfs zijn zakken zaten zo vol luizen, dat hij ze kon zien lopen. Hij ging direct naar huis, omdat hij zich niet meer op kon houden. Thuis kleedde hij zich...
nl.verhalenbank.69371
In oar staeltsje fan syn kinnen: Op in kâlde hjerstdei leine der in trijetal strjitmakkers yn Makkum to fluorjen.
Lantinga makke in praetsje mei harren oer it kâlde waer en sa en tocht, se soene wol sin oan hwat waerms ha. Meiiens treau er elk fan harren in gouden tsientsje yn 'e hân en gyng fjirder. Dat wie trewis! De mannen sa út it wurk wei nei de...
nl.verhalenbank.50532
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele.
Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel.
Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
Myn âld buorman Ate roan mei Imke de Jong troch Twizel. Doe frege er Ate om in kwartsje.
"Ha 'k net", sei Ate.
Even fierder sei Imke: "Dû seist niis, datst gjin sinten hiest. Hwat is dit dan?" Doe hied er Ate syn jildponkje yn 'e hân.
"Nou soest tinke," forfette er, "Imke de Jong is samar ryk. Mar sa sit it net. Ik kin se net hâlde."
nl.verhalenbank.21650
Alde Koen Hoekstra fan Eastemar mocht graech in buorrel en hy wie wol us dronken. Op in kear doe kom er de Swarte Wei lâne. Doe woarde er op in momint samar opnom en yn 'e dykswâl smiten, sûnder dat er oait hwat sjoen hat.
nl.verhalenbank.19784
Der wenne njonken ús in frommes, dat hie in pear beesten op stâl. Heit kom us in kear by har. Doe sei se tsjin heit: Sjoch ris, is dat gjin moai hea? En sy liet heit in topke hea sjen.
It kin net moaijer, sei heit, it rûkt as krûd.
Doe smiet se hwat fan dat hea foar de beesten del, mar net ien fan 'e kij dy't der in bek op sette woe. Heit stie forsteld....
nl.verhalenbank.16105
