Datasets - ISEBEL

Der wie in faem, dy wenne yn 'e Twizelermieden, fuort by de Hamsterfeart. Dy moest bifalle fan in bern, mar dat bern hat noait ien sjoen. Letter wienen se oan 't hakjen yn 'e groun, en doe ha se 't bern opgroeven. By 't opdollen rekke de hân der ôf. Men hat de faem der fan biskuldige, dat hja 't bern fan kant makke hie, mar sy koenen 't net biwize, dat sy...

afhakken

nl.verhalenbank.22759

"Er werd verteld over het boven je graf uitsteken van je hand. Dan was je onrustig en had je gelogen."

begraafplaats

nl.verhalenbank.44184

As ien dy't stoarn wie, in to lyts bierkleed oankrige, koe er de rêst net krije. Dan dwaelde er yn 'e nacht om en koe men him rounom tsjinkomme. As er jin de hân tastuts moest men dy fral net oannimme, net beet krije. Hwant dan rekke men jins hân kwyt. Men koe him wol hwat tarikke, in bûsdoek of sa. Dit fortelden lju fan 'e Westerein elkoar as se op...

begraven

nl.verhalenbank.29959

Der wie us in jonkje, dat sloech syn mem altyd. It kom to forstjerren en it woarde nei 't tsjerkhôf brocht. Mar in wike of hwat letter kom de deagraver by de mem fan dat jonkje. Hy sei, sy moest by it graef komme. Sy gong der hinne en doe seach se dat it rjochterhantsje fan it bern ta it graef út groeide. Sy gong nei de dûmny ta en sy frege him hwat se...

advies

nl.verhalenbank.19654

Olle geneesmiddels. Ik heb joaren laank schoapen had. Nou komp d‘r n zaikte veur bie schoapen, dei ze kold vuur nuimen. Nou moz ik niks van kunsten hebben en dee nait wat ik van andere schaipers zag. Dei stopten zo‘n dood schoap in de grond bie ’t schoaphok, woor de daier aal doagen over loopn mozzen. Dat zol den ’n middel weezn, dat ze gain kold vuur...

afweer

nl.verhalenbank.44286

Op 'e Boppewei by de Westerein reizge in hear. Dy spoeke dêr. Hy roan nachts oer 't flakke lân mei in lantearne yn 'e hân. In soad minsken doarsten by nacht de Boppewei net del. Dêr siet ek in skat yn 'e groun, dat wie in kiste mei jild. Dy koenen se noait opdolle, hwant hy sakke altyd djipper. Allinne hwannear't se der in geit mei trije poaten boppe...

begraven

nl.verhalenbank.28201

Toen ik nog in de Vlist woonde, had ik een ouwe buurman, die kwam uit Reeuwijk. Die vertelde me weleens over een vrouw in Reeuwijk die met de helm geboren was.. Die vrouw kwam soms 's morgens naar hem toe en dan zei ze: "Ik ben d'r vannacht weer eentje wezen brengen". Vroeger had je daar in Reeuwijk allemaal kaden zonder wegdek met hekken erop. Die hekken...

's nachts

nl.verhalenbank.70572

Hoe't de stjonkswam der kommen is Der wie ris in fanke. dat waard grutbrocht by har beppe. Beppe wenne yn in hûske yn 'e bosk. Se wie tige earm en waard fan 'e tsjerke ûnderhâlden. Dat sadree't it fanke âld genôch wie, moast se der út en waard boerefaam. Beppe woe graach, dat se har ta deugd oanstelle soe en dêrom fertelde se har allerhanne ferhalen,...

arm

nl.verhalenbank.14634

Overbrengen van ziekten: Mijn vrouw had een keer veel wratten aan de handen. Iemand raadde haar aan, ze te tellen, met een spekzwaard aan te strijken, en deze zwoerd te begraven onder den drup van het dak (“den euzendreup”). Een erg aanbevolen methode, om wratten kwijt te raken, was, ze stiekem aan een “boven aerd” staand mensenlijk aan te strijken. Ook...

aanbevelen

nl.verhalenbank.69422

Een jongetje, dat zijn moeder geslagen had, werd begraven in de Groote Kerk te Haarlem, maar zijn hand groeide boven het graf uit, ook zelfs nadat er [een] koperen plaat overheen was geslagen.

begraven

nl.verhalenbank.39572

Een man leefde te Hoorn in groote oneenigheid met zijn vrouw. Hij stierf en werd op De Keeren, een kerkhof buiten Hoorn, begraven. Na een poosje ging zijn zoon, een soldaat die met verlof over was, 's avonds buiten de stad wandelen. In de buurt van het kerkhof zaten menschen. Hij groette ze. Even daarna hoorde hij zijn naam roepen. Hij keerde terug en...

aanspreken

nl.verhalenbank.8626

No. 147. Adriaan Kr. uit Rijsbergen vertelde: Bij onzen Jan, eigenlijk was hij maar een neef, maar hij was bij ons groot gebracht, gingen de kalveren altijd dood. Hij had er al een stuk of vijf, zes moeten begraven, en dat was erg, want hij was nog maar een jonge boer, en die kunnen er 't slechtste tegen. 'n Paar keer had ik al tegen hem gezegd: "Jan,...

avond

nl.verhalenbank.46877

MARIE-OIRSBEEK. Deze uitroep van verwondering, die langen tijd in gebruik is geweest bij de boeren van de streek, zou zijn oorsprong hebben gehad in de onvergelijkelijke schoonheid van Marie, de eenige dochter van een heer te Oirsbeek. Vele ridders vroegen haar hand; daar niet één van hen haar in schoonheid gelijk kwam, werd zij ontroostbaar en stierf van...

afkomst

nl.verhalenbank.42714

Van een man op het kerkhof. Er leefde te Hoorn een man in groote oneenigheid met zijn vrouw. Hij stierf en werd op de Keeren (een kerkhof buiten Hoorn) begraven. Een poos daarna ging zijn zoon, een soldaat die met verlof over was, 's avonds buiten de stad wandelen. In de buurt van het kerkhof zaten menschen. Hij groette ze en ging verder. Even daarna...

afdruk

nl.verhalenbank.35024

EVENVEEL KINDEREN ALS ER DAGEN IN HET JAAR ZIJN Floris III, graaf van Holland, had een dochter, Machteld geheten, die hij ten huwelijk gaf aan graaf Herman van Henneberg. Eens kwam er bij gravin Machteld een arme vrouw, wier man was gestorven, om een aalmoes bedelen met op iedere arm een kind en die kinderen waren tweelingen. Toen zei de gravin, die...

aalmoes

nl.verhalenbank.32581

VERMOORDEN KEREN WEER Het gebeurde in Rotterdam dat een late reiziger bij een herberg aanklopte en om logies vroeg. "Alle kamers zijn al bezet", zei de waard, "tenzij u durft te overnachten in de spookkamer, waar niemand de slaap kan vinden, omdat daar zulke vreemde dingen gebeuren." "Ik zal het er toch op wagen", zei de gast en nadat hij had gegeten en...

aarde

nl.verhalenbank.32561

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur