Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Oan 'e Tillewei spoeke froeger altyd in greate houn mei swart, krold hier. Lefort neamden se him. It doogde net mei dy houn. Alle minsken wienen der bang foar.
nl.verhalenbank.20043
Op it Langpaed (dat wie froeger it tsjerkepaed fan Harkema nei Surhuzum) binne us guon lâns gong op in joun, doe woarden se keard. Der stie in grouwe, swarte keardel. Dat wie de duvel. Hy stie op in houtsje.
nl.verhalenbank.22314
Tusken Rinsumageast en Ikkerwâld dêr spûke it ek. Der waerd sein dat dêr in pleachbeest omroun. Us omke wie net bang en woe it ris ûndersykje, mei noch in pear oaren. 't Wie yn 'e nacht. Omke roun foarop, de oaren der achteroan. Doe sei de achterste man: "It is hjir achter my."
Doe sei omke: "Dan matte jimme my stadich foarby gean, dat ik achter kom."
Doe...
nl.verhalenbank.31996
Der spûke op dat plak ek in grouwe, swarte houn. Doe't myn man syn broer noch forkearing hie, kom er dêr us in kear lâns mei Frouk. Dat wie syn faem. Hy roan in eintsje achter Frouk oan. Frouk bigong ynienen to razen. Sy seach hwat.
Doe't myn swager by har wie, hie der neat mear west. 't Hie hwat west, sei Frouk, dat great wie en swart en 't hie greate...
nl.verhalenbank.19874
Greate Evert wie in spoek fan 'e Sumarreheide. Hy kaem jouns let achter de minsken oanslûpen en dan bûgde er fan achteren syn holle oer 't skouder fan 'e minske hinne. Hy wie ôfgryslike lang.
nl.verhalenbank.31631
Yn Terwispel spoeke nachts ek in grouwe swarte houn. Hy die neat mar makke de minsken altyd bang.
nl.verhalenbank.21035
Oan 'e Tillewei spoeke nachts altyd in grouwe houn. Dêr doarsten forskeidene lju nachts net lâns.
nl.verhalenbank.21359
Op 'e Gariper dyk spoeke in grouwe, swarte houn.
Wybren en Rinse Jonker wienen murdejeijers. Dy ha 't wol hawn dat har murdehountsje achter har weikrûpte, sa bang wie 't, as se dêr lâns kamen yn 'e nacht.
nl.verhalenbank.20806
Myn broer kaem us op in nacht by de faem wei út Burgum. Doe't er by 't Wyldpaed wie by Arentsfeart seach er yn 'e berm in houn sitten. Earst koed er net sjen hwat it wie. It wie in beest noch greater as in keal. En 't wie rûch en swart. 't Hie hiele greate egen yn 'e kop. En de kop wie sa great as dy fan in bolle. En 't hie greate tosken. Myn broer stapte...
nl.verhalenbank.22128
It Blaufallaet telt sa'n trettsjin huzen. It lêste hûs stiet hwat achterút. Dat is in âld plaets.
Se hienen dêr in soan yn 'e hûs, dêr't ik wol kammeraed mei wie. Op in kear kom ik der lâns yn 'e nacht. 't Wie fiif minuten foar tolven. Doe't ik oan 't plaetske ta wie, wie dêr in houn, dy wie wol sa great as in koekeal. En dy woardde ek samar ynienen wei....
nl.verhalenbank.17742
Ymke de Vries fortelde faek oer in grouwe swarte houn mei in lange sturt, dy't sleepte. Dat wie in pleachbeest. Ienkear hied er him sjoen. Doe roan er neist him op in nacht by Kûkherne op in sânwei. Hy hie dêr nei de bosk ta west to wylgekappen. Dat wylgehout waerd brûkt foar 't skrobber-meitsjen.
Syn broer Auke wie by him. Auke hie sa bang west, doe't er...
nl.verhalenbank.36566
Wibe Paulusma (lytse Wibe) wenne yn Sumar. Hy hie forkearing mei Frouk, dy't op Sumarreheide wenne. Ik wie doe by Frouk en dy's folk yn 'e kost. Op in nacht, doe hie Wibe wer nei Frouk ta west to frijen. Doe't er werom gong, stie der ynienen in hiele greate swarte houn dwars foar him. 't Wie in houn as in great keal mei hiele greate, gleone egen.
Wibe...
nl.verhalenbank.30314
Gerke Veenstra fan 'e Spekloane (Boelensloane) seach klear dat der elke nacht tusken tolve en ien ûre hwat by him op bêd kom. 't Gong op 't fuottenein sitten. De egen wienen earst sa great as thékopkes, dy woarden hyltyd greater, op 't lêst wienen se sa great as in pantsje. Elke joun kom dat ding. Dan wie Gerke fjûrbinaud.
Syn frou lei by him. Dan sei er...
nl.verhalenbank.22926
Myn man en syn neef ha ris op in joun ta de ierdbeijen sitten by 'de laatste Stuver'. Doe stienen se op 'e brêge.
Doe kom der in dier oer de wei, dat wie roetswart en sa great as in heale kou. In keal wie der neat by en 't hie de gedaente fan in houn. Wylst hja der nei stienen to sjen seach it beest ynienen myn man en syn neef oan. Doe woarden se sa...
nl.verhalenbank.36136
Mar ien kear yn myn leven haw ik hwat meimakke dat net doogde. Doe hie 'k mei Sytse nei Grinzer Pein ta west, nei Albert Gjaltema, in fékoopman. Sytse kocht twa skiep fan him en yn 'e nacht gongen wy dêr wer wei. Wy hienen twa hounen by ús en op 'e weromreis woenen wy murdejeije. Sytse hie de beide skiep oan 't tou.
Ik hie in dikke, swarte houn, in...
nl.verhalenbank.34530
As ien min bihandele wurdt troch in oaren ien en hy komt to forstjerren dan moat dy oare de forstoarne wer sjen.
Nou krekt fiif en fyftich jier lyn wenne der yn Surhuzum in boerke. Hy wenne njonken in smidterij, in eintsje achterút. Hy wenne by syn mem yn. Dat minske wie widdou. 't Wie âlde Piere Mat en sy hie o sa min mei har man kind.
Yn Surhuzum seinen...
nl.verhalenbank.19970
No. 99. In de eerste helft van de vorige eeuw heeft geen spook zooveel van zich doen spreken, als de spookhond van Bergeik. Meestal vertoonde het dier zich 's nachts tusschen het dorp en de Broekstraat, waar het den voorbijgangers den schrik op het lijf joeg.
Op zekeren nacht kwam iemand langs de Zandkuilen, waar sinds jaren een eikenbosch staat. Daar...
nl.verhalenbank.46749
Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie.
Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...
nl.verhalenbank.19916
To Surhuzum is in âlde sânreed mei in fytspaedtsje der njonken: de Rysloane. Dat paed giet nei de Stroboskerfeart ta. Sahwat in heale kilometer fan Surhuzum ôf roan op dy sânreed midden yn 'e nacht altyd in dikke swarte houn. Dy spoeke dêr om.
Ûnderskate minsken ha him dêr sjoen. De lju wienen bang foar dy houn en stapten ôf as er op it fytspaed wie....
nl.verhalenbank.17752
Gabe Kuperus hat us in pleachbeest by him hawn.
Hy wenne yn Grinzer Pein en hie op in snein-to-joun nei Lúkswâld (Lukaswolde) nei de froulju west. Op 'e weromreis roun er troch Koarnsherne (= Kornhorn). Doe kaem der him in greate swarte houn op side, dy wie sa heech, dat hy rikke him oan 'e heupen ta. Hy hie greate earen en greate egen en hy roun stiif...
nl.verhalenbank.18155
