Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Dit is mie ook verteld deur n man en ik wil aannemen, dat et gain leugn is.
Dai man dan lag mit zien vrouw op bedde en inains heurn ze wat in de keukn. Vrouger harn de mensn wol n rikje mit tellertjes aan de mure hangen. Dat haile geval rappelt op n nacht noar doale en de diggels lign op de grond. Zo denkn ze tenminste. De man mout in de underbuksm hen...
nl.verhalenbank.45700
Op 'e Bearne-wyk - dêr is ús mem geboaren -, dêr wie 't yndertiid allegearre bosk. Us Sake-omme wie dêr alris mei noch ien. Hy hat it my sels forteld en 't wie gjin man om to ligen. Sy hearden der ynienen in lawaei op 'e Bearnewyk, it wie ôfgryslik. Troch de hiele bosk, njonken har wienen oer in stripe fan twa, trije meter distânsje de beammen oan 'e...
nl.verhalenbank.26065
Yn Surhústerfean hearden guon ris in great lawaei, krekt as kom der fan alles fan boppen. Mar der wie neat to sjen. Letter kom der op dat plak in hûs to stean, dêr bigounen se mei to bouwen. Mar doe't it noch lang net klear wie, sakke it yn elkoar. Dat wie it lawaei dat se doe heard hienen. Se ha dêr letter net wer boud, hwant, seinen se, de duvel sit dêr...
nl.verhalenbank.31050
Op 'e Bovenwei, dy't giet fan 'e Westereinder brêge nei de tramlyn Feanwâlden-Dokkum, spoeke in âlde hear.
Dêr stienen froeger trije ikebeammen en dêr wie dy âlde hear altyd. De minsken doarsten dêr by nacht net lâns.
Dêr hat in slot stien, dêr hat dy hear yn wenne.
Deis kaem de hear net foar 't ljocht, allinne yn 'e nacht.
Dêr siet in protte jild yn 'e...
nl.verhalenbank.38399
Zee hebt ok a 'n moal ne klok heurn sloan, dee hadn natuurlik ne klok in de waag had, zee hadn ne klok heurn sloan, doe bint ze noar 'n Huunnboarg deur de gracht ôp 't hoes an, mer van schrik, he hef ok jôngs oet de groond zeen kiekn, dat warn dee ôpgravings, den man zag van alns.
Ik: Wel was dat dan?
nl.verhalenbank.128463
Hindrik Veenstra fan Stateheide (ûnder Burgumerheide) fortelde, dat hy wie ris by Stiennendaem by jountiid, doe hearde hy hege hakjes fan frouljusskuon. Hy seach op en doe stie dêr in frommeske by him. Dy frege hwer't se lâns moest nei Ljouwert ta. Hindrik tocht, dy is èk noch let op in paed en dan alhiel nei Ljouwert ta to foet. Hy sei, dêr en dêr moest...
nl.verhalenbank.37736
Mijn vader liep eens te Mussel met een vriend. ’t Was bij avond. Dan zegt de kameraad: “Kom hier, je valt zo meteen.” Vader liep echter door en zie, ineens ligt hij op de grond. “Je bent over die en die heen gekomen,” zegt dan de ander. En niet lang daarna is de man begraven, die mijn vader had laten strompelen.
De oude heer ging op een avond even uit...
nl.verhalenbank.45389
Us heit wie skuonmakker, hy hat in ûngelok hawn en roun sûnt op krukken. Wy wennen yn Boelensloane. Hy kocht in stik groun mei in hûs, dêr't in greate skuorre oan fêst siet. Der wie doe yn dy tiid noch gjin tsjerke yn 'e Boelensloane. Mar doe wienen der lju, die woenen dêr in doomny preekje litte. Dêr wie heit ek in great foarstander fan. En doe waerd der...
nl.verhalenbank.37909
Yn Grinslân wienen plaetsen, dêr spokke it. De wein rattele dêr soms yn 'e nacht op 'e telle om. Dat wie de foarboade fan 'e drokte fan 'e kommende deis.
nl.verhalenbank.24223
Yn 'e tiid dat der ympost bitelle wurde moest op it slachtsjen woarde der wol gauris slûke.
Der wennen yn in doarp twa man, dy slachten wolris in skiep op it tsjerkhôf. 't Wie altyd yn in donkere nacht as se dat dienen.
Guon hearden wolris hwat op it tsjerkhôf, mar sy wisten net hwat it wie en net ien dy't it doarst to ûndersykjen.
Sadwaende koenen dy...
nl.verhalenbank.24021
Ik lei ûnder tsjinst yn Brabân yn 'e jierren 1914-18, flak by de Belgyske grins. Goorle hiet it doarpke dêr. Ik moest mei noch ien patrouilleare yn 'e nacht. Der gong noch in trêdden frywillich mei. Yn 'e nacht metten wy noch trije.
Wy roannen mei ús seizen fierder. Doe hearden wy ynienen achter ús in hiel sterk lûd as fan in keppel hynders, dat der oan...
nl.verhalenbank.28194
In Borkel woonde vroeger iemand die zei van geen mens bang te zijn. ‘Zelfs niet van de duivel!’ moet hij eens gezegd hebben.
Op een avond werd hij door een aantal vrienden uitgedaagd eens naar de zolder te gaan, daar twee vingers in de hoogte te steken en te roepen: ‘Duivel, trek eens aan mijn vinger!’
Hoewel de man nu begon te twijfelen aan zijn moed,...
nl.verhalenbank.49783
NIET PRATEN IN DE KERK
Het was Kerstmis. In de kerk werd de nachtmis gehouden. De kerk zat stampvol en iedereen luisterde vol aandacht naar de kerstliederen die het kerkkoor zong en naar de tonen van het orgel dat de zangers begeleidde. En ook de handelingen van de priester aan het altaar werden aandachtig gevolgd.
Maar omdat het gebruikelijk was dat de...
nl.verhalenbank.49608
Yn dyselde buert, ek oan 'e wei by 't spoar sit noch in klokje yn 'e groun. Dat hearre se wol tikjen, mar se kinne it noait fine. Se ha dêr wakker oan 't graven west, mar 't wie altyd forgees. Wol twa meters djip ha se groeven, wylst se almar it tikjen hearden.
nl.verhalenbank.30137
Op een plaats in de Tempel* zitten allemaal muren in de grond. Rond heel de hooiberg vind je muren. Daar moet een groot gebouw gestaan hebben. Maar wat voor een gebouw, dat weet ik niet. Ze zeggen wel, dat er een klooster heeft gestaan. Ze hebben d'r ge- raamtes gevonden. Nou staat d'r een hofstee. Toen de ouwe De B. nog leefde, heb die me wel eens...
nl.verhalenbank.50931
Jan Hepkes sette by 't simmer de marse wolris oan kant. Op in kear soed er oan 't meanen.
Doe't er op it biwuste stik lân kom, tocht er: "hwat is my dàt dêr ûnder it gjers. Krekt as wurdt dêr praet."
Doe wienen dat de wjirms, dy't tsjin elkoar seinen: "Jonges, yn 'e groun, hwant Jan Hepkes sil dit stik lân meane!" sa djip meande er!
Jan bigong to meanen....
nl.verhalenbank.26097
Blauwe Gerrit
In een bos woonde een plaaggeest. Hij heette Blauwe Gerrit en men wist niet, waaruit hij bestond. De ene keer was hij lucht, de andere keer zou je zweren, dat hij van vlees en bloed was. Hij kon zich licht als een veertje op je neerlaten, maar hij kon ook met zo'n gewicht op je drukken, dat je je niet meer kon verroeren. Hij was overal en...
nl.verhalenbank.9506
Door bemiddeling van mijn eersten Uitdammer wist ik aan een anderen ouden bewoner dier plaats schoone verhalen te ontlokken; niet vele weliswaar, maar mijns inziens twee mooie. Ik zal u mijn gesprek mededeelen?
[C. Bakker:] "Heb je wel ers gehoord, dat er bij Pietje Bruin klaboutertjes uit den grond kwamen?"
[Oude zegsman uit Uitdam:] "Ja, daar heb ik wel...
nl.verhalenbank.9181
3.142.
Voor ruim 60 jaren bestond aan de Bosschepoort een Bierhuis - thans nog het Breda's Bierhuis - dáár woonde toen een familie bestaande uit drie personen: de vader Jan Bouvet, de moeder en dochter Koos, de vader erg scheel, de moeder had een parel op 't oog, en de dochter niet minder scheel, overigens een flinke meid, dus het scheele huishouden...
nl.verhalenbank.50412
2.64. Een spokende hond te Bergeik
Geen spook te Bergeik schijnt in de eerste helft dezer eeuw zoo menigmaal ontmoet te zijn dan dat hetwelk tusschen het dorp en de Broekstraat, ofwel noordwaarts dit gehucht aan het binnenpad, des nachts de voorbijgangers verschrikte. Moeste ik al de gevallen hiervan meedeelen, dan zou ik gewis al te lang zijn. Daarom...
nl.verhalenbank.50105
