Datasets - ISEBEL

In Flieren kwame vroeger de heksen snachs wel ré’je op te pèrd. En zo hard en zo lang, dat de pèrd doodmuij ware, vol schuum en nat as woater. Ze ware helemol afgereje, zoda ze overdag nie of hos nie mer kosse werke. Op ’n keer sproke de Flierense boere af, da ze snachs de wach zoue houe. Om twoalf uur hörde ze opens ’n gezoef dur de loch en dor kwame ze...

afmatten

nl.verhalenbank.49648

Antsje de Bruine wenne yn 'e Houtigehage. 't Minske hie 't o sa krap. Sy gong froeger in protte to naeijen. Op in nacht hie se thús sitten to naeijen by in ljochtsje. Doe hie der hwat by de doar west. De doar gong iepen en der kom ien yn. It wie in geest. 't Wie de geest fan har muoike, dy't al dea wie. Kingemoai, sei se tjin har. "Hwat is der oan,...

arm

nl.verhalenbank.24675

In IJsselstein had je vroeger een vrouwmens en dat heette Jannegie de Pollepel. Toen had bekant iedereen een bijnaam. Ze kwam wel is bij die boer, daar ik werkte, om dut dat, een droge takkenbos bevoorbeeld. Die kreeg ze altijd. Daar was ze erg en erg dankbaar voor. Weet je wat ze dan zee: "Janus, azzie is een koei heb", want die boer had een stuk of wat...

bijnaam

nl.verhalenbank.70663

Mien vader was dartien jaar en toen mos ie maar noar de boer. Dat was de mode in die tied; de kinder muzzen wat verdienen. Mien opa stuurde hom noar Duutsland; doar waarkte ie bie n boer op de Hengstekaamp; de kaamp ligt er nog. Toen mien va dr aankwam, zee de boer: Zo Herman, nou bist hier um te arbaiden; oaber veur ain ding woarschouw ik die. Et deugt...

aanhoren

nl.verhalenbank.44573

Hoewel ik het volgende verhaal reeds elders heb meegedeeld, wil ik het hier nog eens neerschrijven, omdat het eenigszins anders is dan de voorgaande en niet alle lezers in de gelegenheid zijn gemakkelijk het toen geschrevene te kunnen bekomen. Een boerenknecht verkeerde met een boerendochter. Hij moest voor den boer gaan werken op een afgelegen stuk land,...

aankomen

nl.verhalenbank.9418

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur