Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
25 datasets found
Dutch Keywords: geluid vader
Us heit kom op in nacht thús, doe hearde er skoan dat se allegear oan it braekjen wienen. Teake syn slach koe hy der skoan út. En dochs leinen wy allegearre op bêd.
nl.verhalenbank.15526
Op ‘Eeskwerd’ wie wol nachts geklop en fremde lûden, foaral yn 'e foarkeamer. Op in kear wie Idske Sysling by ús útfanhûs. Wy soene de oare deis nei it ‘festival’ yn Oranjewâld. Om tolve ure hinne, grypte se my by de linkerearm en rôp: “Hwat is dat?” Ik sei heit nei:“Dat binne de mosken yn 'e klimop en de wyn, dy gûlt troch de sinneblinen.” Mar it kloppe...
nl.verhalenbank.50523
Ik heb mien voader wel es heure vertelle over werwolve. Hé’j had da wer gehörd van grötvoader. Op ’n keer mos grötvoader vör grötmoeder popkes gon hoale bé’j iemand achteraf ien Huse. Want grötmoeder was bang, da ze kanker had. Popkes of kankerpoppe ware dinge, die te kriege ware bé’j inkele manne of vrouwe die ze eiges mieke. Worvan wet ik nie. Ik het ze...
nl.verhalenbank.44783
Doe't ik sahwat tsien jier âld wie, hearden ús heit en ik op in plak by in barte yn Broek minsken praten. Dy wienen dêr oan it wurk. Mar doe't wy omseagen wie der neat. Letter kaem dêr in hûs to stean.
nl.verhalenbank.20065
Doe't ús heit al min wie, hearden wy by ús op in nacht timmerjen en weibrekken fan planken. Mar der wie neat to sjen. Wy wennen yn in foech krot, dat doe't ús heit der ôf rekke, sa'n fjirtsjin dagen letter, koenen se de kiste net yn 'e hûs krije. Doe moesten der planken útbrutsen wurde. Dat wie itselde lûd dat wy in fjirtsjin dagen fan tofoaren dy nachts...
nl.verhalenbank.19586
Mien va verteln mie et volgende verhaal. Was es n keer iene die geluud op et kerkhof heurd had bie een graf, of liever: in et graf. Hie zee dat gauw in hoes en toen gungen de mensn er op of. Sie maakten et graf open en de kiste en wat zagen ze toe? De dode had zich umkeerd. Hie was dus schiendood west en had in de kiste nog eevn leefd. En vanof die tied...
nl.verhalenbank.43662
Mien voar kun verschaiden lu dei kwaod zain konnen. Dat wazzen nait altied olle mensn heur. Zo was dr n vent dei teegn zien oal heer zee: Ik zai ain grafgroaver op t kerkhof mit n rode hemdrok aan. Zien voader zee: Bist gek jong, moakst die zulf wat wies. Moar t kwam wel uut heur. Op n oavend heurt deizulfde jong – zai zitn biemekoar in huus – ain woagn...
nl.verhalenbank.43700
Jierren lyn gebeurde it dat ús heit en dy, as se jouns op bêd leinen, altyd hwat hearden dat se net thús bringe koenen. It hie in soad fan motorgeronk, mar sy koenen har net bigripe dat it dat wêze koe, hwant der wienen dêr gjin moters. Alle jounen wie dat lûd der wer. Doe kochten myn broer en ik elk in frachtauto. Wy kommen der op in joun mei delsetten....
nl.verhalenbank.33032
Op 'e Feanster Heide lei in man yn 'e nacht op bêd, doe hearde hy ynienen dat der bûtendoar hwat tsjin it kezyn oan skaefde. Hy fan it bêd ôf en nei bûten, mar der wie neat to sjen. Hy joech him wer del. In skoftsje letter waerd der bûtendoar hwat del set dat fan hout wie en der waerd ek hwat boven op goaid. Wer gong de man der op ôf om to sjen, mar ek...
nl.verhalenbank.17635
Myn broer Eibert Veenstra hat hjir foaroer wenne. Hy hat in jonkje forlern fan fjouwer jier. 't Is yn in greate sleat forsûpt. Dagen fan tofoaren ha se syn lûd út 'e sleat heard.
nl.verhalenbank.19427
Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge. Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra. Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek. Mar...
nl.verhalenbank.30113
Us hûs stie op 'e rûmte froeger. Der wennen gjin minsken njonken ús. Op in snein-to-joun hie ik nei de froulju ta west. Ik kaem de moarns om in ûre of trije, fjouwer thús. 't Wie yn 'e winter. Ik tochte: "Och heden, soenen ús heit en dy der nou al ôf wêze?" Hwant sa gong it dêr op in timmerjen. Ik sei dy deis: "Hjir komt in nij hûs." Doe sei heit:...
nl.verhalenbank.17551
Douwe was ook us in kear met syn seun Fokke in 't heidefjild oan 't sodesteken. Ynienen hoorde hij in klap. Hij sei teugen Fokke: "God, Fokke, wat is dat?" "Wat bedoelt heit?" sei Fokke. "Hestou die klap niet hoard?" "Ik hè niks hoard", sei Fokke. Die seun Fokke kwam in skoftsje letter te sterven. De broer fan olle Douwe kwam op 'e begraffenis. Hy wou...
nl.verhalenbank.25897
Mem en dy wennen flak by de Liuwepoel. Mar as it winter wie mochten se noait op 'e Liuwepoel ride. Dat fortroude pake net. Hwant hy wie ris in kear op in joun by de Liuwepoel lâns kom, doe hearde hy roppen: help. En even letter wer, en doe nochris wer. Trije kear. "Dêr forsûpt nochris ien," sei pake, "dat màt gebeure." Mar ik leau net dat der oant diz...
nl.verhalenbank.33417
Ja jong, dr gebeurden vrouger meer gekke dingen, hoast nait te leuven. Doar hadden wie zo'n Derk Gap, dei bekend ston dat e heksn kon. Wilm Snieders har vreselk last van dei keerl. Wilm was lutje knecht bie de boer en sluip mit grode knecht in de snikke (slaaphokje op de deel, F.W.). s Nachts kwam Derk en gung Wilm op de haals zitn. Den kreeg d jong...
nl.verhalenbank.43243
Ik het ’t meegemak ien mien trouwdag [tijd dat verteller getrouwd was]. Voader was èrg ziek. We** mosten um de beurt snachs wake. Ik was wezze kieke. Mar ze zèje: “Wé’j zulle vannach wel wake. Go gé’j mar nor huus. Gé’j het gisternach ok al gewaakt”. Ze bleve mee z’n drieë wake. Dan duurde de nach nie zo lang. Toen ik thuus kwam, had de vrouw de koffie...
nl.verhalenbank.50377
Doe't wy to Himrik wennen beamsagen wy winterdeis faek. Heit kocht beammen en der sagen wy skroaten fan. Dêr woarden hekken fan makke. Doe't ik sa'n seis en twintich jier âld wie, lei 'k op in nacht op bêd en doe goaiden se mei de beammen dat it klonk der oer. Ik wie klear wekker. Ik sei de oare moarns: wy kinne wol bigjinne to beamsaegjen. Mar der wie...
nl.verhalenbank.21014
Myn man wie in great jonge, syn heit en mem leefden noch. Doe sei er op in kear: "Hearre jim Baeije wol roppen en razen?" De oaren seinen: "Wy matte der gau us hinne to sjen." Mar doe't se der hinne gongen wie der neat to rêdden mei Baeije. Mar in skoft letter raesde se krekt sa as dy kear. Doe wie har bern forstoarn.
nl.verhalenbank.23415
AA: "Ze zeggen wel dat bij ons in Taroudant dat er een begraafplaats was. En er was een meneer, die deugde gewoon helemaal niet in zijn leven. En toen hij dood ging, gingen zijn zoons omstebeurt bij zijn graf liggen. Waarom weet ik niet, maar... l'mektub [voorbestemming] zoals ze dat noemen. En op een dag, toen één van die zoons daar kwam, kwam er een...
nl.verhalenbank.18483
Us heit hat yn Goaijingahuzen yn 'e ûngetiid west. Op in kear gong it der op 'e stâl hiel bot oan wei. Mar der wie neat. Letter, doe't de kij op stâl kommen, wie 't selde lûd der wer. Dat hat foartsjirmerij west.
nl.verhalenbank.12297
35