Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
2.
Mien moeke zee es teegn mie, ik was nog n kwoajong: “Goa es eevn noar boetn en tik teegn t roam.”
Ik vruig, woorom.
“Goa hen jong”, zee ze.
Ik klopde n poar moal aan t glas en kwam weer binnen.
“Het klopt”, zee t oal, “t zulfde geluud heb ik vannacht ook heurd, zel wel wat op handen weezn.” En zo was t.
Nait al te laank loater wur es s nachts op de...
nl.verhalenbank.46220
TM: "En klopgeesten, wat voor verhalen weet je daar dan van?"
RvW: "Ja, jij vertelde me toen een verhaal."
VG: "Ik heb haar een keer een verhaal verteld. Er was een meisje en haar moeder die hoorde de hele tijd gebonk enzo. Ze dacht dat er iemand aan de deur was. Ging ze kijken: was er niemand enzo. Toen leek het alsof er iemand wou komen, dat er iemand...
nl.verhalenbank.18605
Veurloop nuimen ze dat. Dai wat mensen binnen door staark in.
Mien mouder hef ook voak wat veuroet heurd.
Hail wat bin 'k netuurlijk vergeetn, as kind stoa je door nich zo slim bie stil.
'k Wait nog dat ze op 'n oavend in hoes kwam en zee: “Nou heb 'k toch weer wat mitmoakt; ik loop over de weg en heur op 't land van B. aal man tellers rappeln; 'k heur...
nl.verhalenbank.44145
Doe't ik noch yn 'e hûs wie - wy wennen oan 'e Grinslânse wei ûnder Surhústerfean - sei ús mem op in moarn: "Ik ha fannacht de hammers slaen heard op 'e spanten en houten. Hjir kin wol us in nij hûs komme." Dat is ek gebeurd.
nl.verhalenbank.20951
Myn skoanheit dat wie Hindrik Land. Syn âlde mem kom us by him en sei: "Hindrik mat gau komme, it giet hjir by ús achter yn 'e hûs sa bot op in timmerjen en smiten, dat ik bin bang dat se it hiele spul ôfbrekke." Mar doe't skoanheit kom, wie der neat to rêdden.
Mar in skoft letter setten se in nij hûs flak achter skoanheit sinen del. Dêr hie 't âld-minske...
nl.verhalenbank.21130
Us mem en dy wennen yn Feanwâlden op 'e Finnen, neist de helling fan Wageningen.
Op in nacht hearde mem timmerjen en slaen om 't leven op 'e helling. Mem wie widdou en tocht: hwat mei hjir gebeure. Hja gong der út om to sjen hwat der to rêdden wie. Mar der wie neat to rêdden.
Hja sei tsjin ús: Hwat dit hjir is, dat snap ik net. Dat slacht en hout hjir om...
nl.verhalenbank.36474
Wy ha in berntsje forlern. Yn 'e nacht moest ik Antsje der útklopje. In wike foartiid hie Antsje al sein: "Hja hâlde dat jonkje net. Ik ha 't klopjen al heard."
nl.verhalenbank.21082
Doe't ús heit en mem noch net sa lang troud wienen, leinen se us op in nacht op bêd en doe woarden se wekker fan in gewéklaech en in gekjirm by har yn 'e keamer. Sy slepten yn 't bêdsté. Dat gewéklaech gong hinne en wer. Dan wie 't hwat tichterby, dan wer hwat fierderôf. Sy gongen der ôf en dienen 't ljocht op, mar der wie neat to sjen.
Letter kom beppe...
nl.verhalenbank.23091
Der binne guon dy ha al fier fan tofoaren it lûd heard fan it lizzen fan 'e rails, doe't de tramwei fan Sumar oanlein woarde. Us mem hat de ljochtsjes fan 'e tram sjoen.
nl.verhalenbank.15708
Us mem wie tige min, mar sy leefde noch. Doe hearden wy in lûd, krekt as woarde der mei hout tsjin 'e muorre oan skaefd.
Doe't mem in skoftsje letter dea wie, leinen se har yn 'e kiste en doe brochten se dy kiste nei 't sliepkeammerke ta. En doe skaefde dy kiste dêr tsjin 'e muorre oan. Dat wie krekt itselde lûd dat wy tofoaren al heard hienen. Doe wie...
nl.verhalenbank.38159
DE HEKSENMOEDER EN HAAR DOCHTER
Er was eens een jongeman die danig verliefd was op een knappe boerendochter. De liefde was wederkerig, al stelde het meisje één voorwaarde: de jongen mocht alle dagen komen, behalve op vrijdagavond.
De jongen hield zich daaraan, maar op den duur begon hij toch verschrikkelijk nieuwsgierig te worden. En ja hoor! Op een...
nl.verhalenbank.49577
Veurloop: Mien voader hef meermoaln dingen van te veurn zain, en ikzulf leuf ook dat mensn of daiern wat veuroet waitn. Biegeleuf kennen ie zowat nich nuimen.
t Gebeurde ais n moal, dou hai op berre lag, dat e gestommel heurde. t Was net of dr achter in hoes wat ofbrookn wur. Hai van t berre of um te kiekn, wat of dat toch beduden mog. Hai is t hoes deur...
nl.verhalenbank.43338
Us mem hearde ris in kear in 'geruis' yn 'e hûs. Sy wie doe al âld. Sy sei: "As it de Heare Jezus is, nim my dan mar mei, mar de bern net." Al hiel gau dêrnei krige se in biroerte en doe is se stoarn.
nl.verhalenbank.27898
Myn mem kom fan Wâlterswâld. Yn 'e tiid doe't sy jong wie ried der noch gjin trein. Mar krekt fan tofoaren, doe't der sprake fan wie dat se 't spoar oanlizze soenen, hearden se, as se yn 'e hûs sieten, it lûd fan 'e ridende trein.
Dat wie foargedrûs.
nl.verhalenbank.38172
Us Trui-moai wenne yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema.
't Wie op in nacht. Trui-moai lei yn 't iene bêdsté en Jehannes (Jager) yn 't oare.
Truimoai sei: "Hwat is dat, Jehannes?"
Jehannes sei: "Ik wyt net."
Trui-moai en Jehannes hearden beide dúdlik tikjen op 'e souder. Jehannes woarde deabinaud en kroep by syn mem op bêd. It gong mar troch mei tikjen en dat...
nl.verhalenbank.23988
Ien fan ús dochters wennet op Koatstertille. Sy krige in poppe en myn wiif rekke der hinne op bisite. De baekster wie der ek noch. De poppe lei boven. Dy wie siik. Dy wie lang net goed. It bern joech hiele rare lûden, it doochde lang net.
Myn wiif sei: "Dêr skilt hwat oan. Ik mei net oer sokke lûden."
Doe hearden se ynienen in eigenaerdige slach, krekt in...
nl.verhalenbank.21547
Us mem gong noch wol gau us to praten nei de Burgumer Nijstêd, dêr't har âlden kwekerije hienen.
Foardat se wer thús wie, hearden wy ús mem har fuotten al yn 'e gong slepen, en op it matsje ôffeijen.
Dan seinen wy: "Dêr is mem ek wer." Mar dan wie 't sa net. In skoft letter kom se earst werom.
nl.verhalenbank.23609
It wie yn 1907. Wy wennen yn 'e Warmoldsstrjitte, hjir yn 'e Harkema. Mem en dy slepten yn 'e foarein fan 't hûs, mar sy hearde nachts timmerjen yn 'e achterein. Dat hearde se wol trije nachten achter elkoar.
Mar der wie neat. Der woarde net timmere. Doe't se ècht oan 't timmerjen rekken, wie 't wol tsien wiken letter. Mar doe timmeren se oerdeis, mar net...
nl.verhalenbank.21220
Alde Jeltsje woarde op in nacht wekker, doe wie 't krekt dat der in balke op 'e tafel tikte. 't Wie yn Ikkerwâld. Letter stoar der in dochterke. Doe tocht se dat it foartsjirmerij west hie.
nl.verhalenbank.24010
Wy ha in famke forlern, dêr ha ik nochal hwat mei to dwaen hawn. Ik bidde faek yn 'e dagen , dat se yn 'e kiste lei. De lêste joun foar de bigraffenis die 'k it lidtsje noch us wer fan 'e kiste. Ik sei: "Nou is 't de lêste joun, leave."
Doe pompte it sa bot bûten tsjin 'e muorre oan, dat ik fleach kjel oerein.
Doe sei myn man: "Sjochst nou wol, dat it...
nl.verhalenbank.19420
