Datasets - ISEBEL

Da zak oe vertelle. M'n vader vertelde 't mijn. Dat hij een vriend had, die van 't goede spoor was geraakt. Deze vriend vertelde naderhand, dat ie elke nacht uit 't bed geklopt wier. En as die dan buite kwam, dan kreeg die zoveel slaog en later is tie weer naar den goeien kant toegegaon. Ging naar de geestelijke en daordoor is die weer verlost. Das...

bed

nl.verhalenbank.72794

’t Auwdste breurke va mich waor drie jaor dae ‘r sjtorf. Dat kaom omtat ‘r geraak waor door de kwaaj hand. Hae sjpeelde dèk bie de luu hie teengeeuver. Oppenen daag kaom ’t menneke tōēs mèt ‘nen dikken rònnen appel in zien heng. Daen appel waor houw ’n erg greun kleur, daoveur pakde mien mooder ‘m derek aaf en sjmeet ‘m in de göt. Mèh doe begos mien...

appel

nl.verhalenbank.49515

Ik heb ’t van mien moeder gehörd en van wie die ’t wer gehörd het, weet ik nie. Ien Doornenburg lèfde ’n man, die van zien geloof af was. Hé’j had slech gelèfd. Zien vrouw was dood. En zien enige dochter was bé’j ’m ien huus. Toe wier die man es heel erg ziek. Zien dochter zèj: “Voader, bekeer ou toch, vörda ge doodgot”. Mar da woutie nie. Hé’j wier nog...

bidden

nl.verhalenbank.49712

Pater staat heks bij, bij het sterven Truike Opsomer stond overal bekend als heks, maar toch heeft ze bij mijn weten de mensen nooit leed aangedaan. Toen ze dan ook op sterven lag, ben ik er iedere dag heen gegaan, ofschoon mijn vader het me verboden had. Toen het naar zijn einde ging, riep ze om een geestelijke. Ik ben toen snel naar een pater in de...

aandoen

nl.verhalenbank.35619

Voader had es ’n mooie kopere soldoateknoop gevonde. As ie ’m verloor, kwam ie toch ielke keer wer terug. Voader wou er wel vanaf zien. Hé’j vertrouwde ’t nie. En hé’j gooiden ’m ien de put. Mar de knoop kwam terug ien de tes. Hé’j had ’m ok al es ien ’t vuur gegooid. Mar hé’j kwam toch terug. Voader is er toe es ’n keer mee nor de pestoor gegoan. Die...

behekst

nl.verhalenbank.50408

Yn desimber silstu stierre Mynhear Koelstra, de evangelist fan Twizelerheide hat my al ris in ferhaal ferteld, dat hat him ôfspile dy kant nei Lúnbert ta. Dêr wie ris in frou, dy sei tsjin har famke: 'Dû moatst even nei de winkel — dát ophelje!' It fanke wie ûnderweis nei de winkel en doe kaam har ien temjitte, dy sei: 'Yn desimber silstû stjerre'. It...

bekeren

nl.verhalenbank.11468

Mensen, zoals gezegd, een troubadour vertelt verhalen, legendes. En om om toch deze avond toch een bietje een cultureel karakter te geven zodat u zegt: 'Nou, ik goa toch met wat bagage noar huus hinne,' [publiek grinnikt] een legende over het ontstaan van Gelderland. De Veluwe hoorde bij Gelderland [...] Het is een heel oud verhaal. Het dateert uut...

aanvallen

nl.verhalenbank.41670

Dat heb ik als heel klein kind zelf nog meegemaakt. D'r was brand midden in 't dorp, een felle brand. We woonden d'r vlakbij, we keke zo in de vlamrne. De brandspuit was toen niet veel, een tonnespuit. Toen hebbe ze pastoor Lejeu erbij geroepen. Die heeft de wind omgeblazen. Daardoor bleef de brand beperkt. Anders was het hele dorp afgebrand.

afbranden

nl.verhalenbank.72863

GELRE! GELRE! Jonker Wichard van Pont rijdt op zijn brieschende klepper door het malsche land van Limburg op weg naar het slot van Hameland, waar de schoone Margaretha woont, wier vader hij om haar hand wil vragen. Hij heeft zijn mooiste wapenrok aan, zacht sinopel met gouden tressen; zijn voeten steken in tootschoenen van Corduaansch leder, in de holte...

aanzoek

nl.verhalenbank.41901

AB: "In Marokko, daar hebben ze nog steeds dat... van voodoo, wat mensen in Suriname ook hebben. Wij noemen dat swer. Dan kunnen ze een aantal rotzooi in je drinken gooien zo, en dan kunnen ze heel gewoon dat ze thee... Je weet niet wat er allemaal inzit, je drinkt het op, en je wordt gewoon gek. Dat ze gewoon hersenen van uh, hoe noem je dat? Ouart?" AA:...

afvallige

nl.verhalenbank.18508

Vroeger vertelde ze wel, dat “die en die”, inkele vrollie, hekse ware. ’t Ware altied lilleke ouwe vrouwe. En ze kosse iemes behekse. Mien moeder het mien wel es verteld, da ik as klein kiend ok beheks was gewes. Dör ’n burvrouw. Toe ik nog zon heel klein kienje was, ik loai nog ien de wieg, was ’k es èrg ziek. Ik ha helemol gin mach mer. Ik kos mien eige...

baby

nl.verhalenbank.49643

Op it Blauhûs wenne froeger in boerefaem. Dy faem krige twa berntsjes, dy wienen fan 'e boer. It wienen twillinkjes. Dy berntsjes hat se weimakke yn 'e kolk. Letter kom der in oare boer op it spul to wenjen. As dy oan it melken wie, kommen der altyd twa twillinkjes op 'e mjilling achter de kij. Dat wienen twa neakene berntsjes. It wienen deselden dy't de...

begrafenis

nl.verhalenbank.19528

Mien voader was stenescherper bé’j ’n mölder. En grutvoader ok. En die, zèi voader, het duk zat wa verteld. De mölder had ’n jong, die Manus hiette. Net as zien voader. Dus ze hadden ’t over de grote en de kleine Manus. Of ok wel over den ouwe en de jonge Manus. Op ’n keer rolde de jonge Manus met mien grutvoader de zeile van de meuleroeje uut. Want ze...

bidden

nl.verhalenbank.50464

Duif en Doffer Reynout van Valkenburg ... u heeft uw vrouw meer liefgehad dan haar kind. Hij was uitgereden, de trotsche held. "Vaarwel! vaarwel! Nog geen jaar en ik keer weder. Mijn plaats is, waar mijn mannen en vrienden zijn. Als ik terug kom van den langen weg, luister dan naar het lied van den zanger, want mijn naam zal hij zingen ...: Reynout van...

angst

nl.verhalenbank.41766

Spokerijen. Pa zijn vader, die brocht den paster van Den Bos (Boschkapelle) naar 'uis mee 't gerai, en dan waren ze voorbij de Sint-Annapolder voor De Kraag (onder Zaamslag) en daar ging 'et pjaerd tot aan zijnen buik deur 't water, en 'at da' water weg was, begost het 'eel 'ard te waaien, en dan slogen 1) de bôômen voor 'et pjaerd. zwaaiden.

bomen

nl.verhalenbank.39014

De pastoor kon de wind laten draaien. Dat was zo. Hij kon op de plaats waar de brand was, de trek van de wind verplaatsen. De wind ging niet om, als je op twintig, dertig meter afstand stond, dan was de wind gewoon 't zelfde. Maar 't vuur trok van de huizen naast de brand weg. Als er vroeger brand was, dan zeiden vader en moeder altijd: "Als de pastoor er...

afstand

nl.verhalenbank.127783

Het begijntje Een vader had twee dochters, die in den kant werkten. Reeds tweemaal hadden zij hem geld gegeven, om wat vleesch naar den slachter te halen, en telkens had hij het geld in drank verteerd. Hij kreeg knaging aan zijn geweten, en besloot vast, het nu de derde maal niet weder te doen. Maar, niets gekort! De stem van zijn geweten moest voor de...

achterwerk

nl.verhalenbank.10728

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur