Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Ien ’n huus - ’k weet nie woar en bij wie - spokten ’t. Toe hemme ze de kaploan gewoarschouwd. Mar die was er nie bekwoam genoeg vör um ’t spook te verdrieve. En ze hemmen er toe de pestoor mar bé’jgehold. Die was meer mans. Hij bidde zo lang tot ie ’t spook ien ’n lucifersdöske had. Toe mos ’t spook over ’t woater weggebroch worre.
nl.verhalenbank.50300
Ik het wel es het volgende verhoal gehörd. Vanwie en woar da weet ik nie mer. Ers ien ’n huus ien Gendt spoktenet. Toe hemme ze de pestoor gewoarschowd. En nie de keploan. Want die had nie zovul mach, dat ie ’n spook oan kos. De pestoor kwam en bidde zo lang, tot ie ’t spook ien ’n lucifersdöske had. ’t Spook mos toe ’t woater over gebroch worre. De...
nl.verhalenbank.50209
’t Mot vroeger bij ’t kruuspunt nor ’t Galgendoal gespok hemme. Sommige minse zage doar witte kenienekes. Ik heb ze nooit gezien.
nl.verhalenbank.50334
Opten Dries mot ’t vroeger ok gespok hemme. Wor vroeger Rut Milder wonde. De minse hörde ’s nachs hamere en sloan en kloppe, net of ze ’t huus af woue brèke. Gin mins dorset te kope. Ze liete ’n poater komme uut Huusse. Die bidde zo lang, totda ze ’t spook ien ’n schoenpoetsduske hadde. Da wier verzegeld en ze gienge er mee over ’t woater nor de Millingse...
nl.verhalenbank.49638
Grutmoeder zag soaves duk ’n lichje ien ’t keujeshok. Ze zag ’t wel, mar noom er ers nie veul notitie van. Mar toe ze da lichje al ’n poar keer gezien had opte zelfde plek, zèi ze tege d’r man: “Kom es meekieke”. Mar de man zag niks. “Goa d’r dan mar es nor toe, achter ien ’t hok, bé’j de muur. Kiek mar. Doar is ’t. Pak ’t mar”. De man gieng nor de plek,...
nl.verhalenbank.45727
Ik heb ’t van mien moeder gehörd en van wie die ’t wer gehörd het, weet ik nie. Ien Doornenburg lèfde ’n man, die van zien geloof af was. Hé’j had slech gelèfd. Zien vrouw was dood. En zien enige dochter was bé’j ’m ien huus. Toe wier die man es heel erg ziek. Zien dochter zèj: “Voader, bekeer ou toch, vörda ge doodgot”. Mar da woutie nie. Hé’j wier nog...
nl.verhalenbank.49712
Mien moeder het duk verteld, dat er ’n keer ’n spook achter hor on was gelope. Moeder en ’n zuster van hor, dus ’n tante van mien, mozze soaves es ’n keer van de Kommerdiek nor Gendt, wor grötmoeder op visite was. ’t Was heel donker. Ze waren nog mar ’n eindje weg, toe ze voetstappe achter ’r hörde. Ze keken um, mar zage niks. Mar toe ze wer dörliepe,...
nl.verhalenbank.50178
Minse, die gestolen hadde, kwame terug um te spoke.
nl.verhalenbank.50336
Tussen twoalf en één,
Zien de spoken opte been.
Da zèj mien voader duk. Hé’j vertelde ok van ’n spook in Huse. Meschien het ie ’t wel gehörd van grötvoader. Ien Huse het ’t vroeger ok wel gespokt. Ien ’n huus, ik wet nie mer woar, hörde de minse duk veul lève: geklop en gehamer, gekrijs en zo wa. Mar ze zage nooit iets. Wat ’t was en wie ’t...
nl.verhalenbank.44777
Mien man had ou dorover ok van alles kunnen vertelle. ’t Is gebeurd ien Aardt, woar mien man geboren is. On ’t pontvèr in Aardt wier van den aandre kant soaves duk hard geroepe: “Hol mien over”. Mar as ie dan mitte pont overvoarde, was er gin mins te zien. Op ’n keer bleef ’t geroep wer den helen oavend on de geng. De verman wier op ’t les ’t geroep muuj...
nl.verhalenbank.50158
Ik was med’n pluugske kameruij ien Providentia on ’t oefene gewes ien ’t schieten. Doar zat onwèr on de loch. ’t Was lot zat en we gienge nor huus. Toe ik bé’j de Gendtse brug was, opte kruusweg nor de Kommerdiek, doch ik: “D’r kum zwoar onwèr”.En ik kos nog tot de Hagevoortse loan komme. Mar toe mos ik wel schule. Zo gieng ’t er op! Ik gieng opte kromme...
nl.verhalenbank.50475
Tante en grötmoeder kwame van ’t Loo [gemeente Duiven] van de brullef. Tante, die nog mar zo’n djernje was, zag ’n kenieneke lope. Mar grötmoeder zag niks. Tante was nog jong en ze kroop tege grötmoeder on. Want ze was bang vör de kenien. Grötmoeder zèj: “Djern, lop toch goed”. “Ja mar, dan moj mar es kieke, wa mien vör de voete lup, ik kan hos nie...
nl.verhalenbank.50224
Voader was no Oarum gewes en gieng soaves loat no huus. Da gieng vroeger allemol te voet. Halfweg Huse ston ’r ’n groot gespens opte weg. ’t Was ’n gedoante es ’n pjerd mè gloeiende oge ien de kop. Voader dorster nie vörbé’j. Hé’j gieng ’n hele umweg make. Mar ’t pjerd liep medd’m mee over ’n aandre weg, dezelfde kant op. En toe voader op ’t eind van de...
nl.verhalenbank.50222
Voader was ’s ’n keer on ’t worspinne* zuke. Toen ie ien de struke was, gienge de struke van eiges uut mekoar. En toe stond ’r ’n gespens es ’n pjerd vör ’m. Voader liet de worspinne stoan en smèrden ’m no huus.
Worstpinnen zijn doorns van de sleedoorn. Ze zijn scherp, dun en taai en van verschillende lengten. Ze werden ontdaan van de bast en gedroogd en...
nl.verhalenbank.50223
Ien ’n schuur bé’j de wèrf* spoktenet vroeger. D’r wier lève gemak. De boel wier ten onderste bove gegooid. Da gebeurde ’s nachs. D’r was dan duk grote herrie. Ze vroegen de pestoor um de schuur te wijje. Die deej da. En toe was ’t vör altied afgelope.
*scheepswerf in de buurtschap Hulhuizen
nl.verhalenbank.49637
Opten Dries spokten’t vroeger. Bé’j Piet de Pruis. Hé’j hiette Piet Derksen. Ze hörde soaves lève: stompe, slèg. ’t Ging d’r op, bar! De minse kosse snachs nie sloape. Ze zèje, da lotter ’n priester dör bidde de spoke weggejaag het.
nl.verhalenbank.50306
Mien voader het wel es verteld, dat op Burkesdam vroeger soaves duk ’n kenieneke zat. Voader prebierde ’t wel es te vange. Mar da gieng nie. Hé’j trok zien jas dan uut en wou ’t kenien er dan onder gooie. Mar ielke keer, as ie d’r onder zat, floeptenie d’r gaauw wer under uut. Ze hemmen ’t nooit gekrege. Da kenieneke - sommige zèje, dat er meer ware - was...
nl.verhalenbank.49690
D’r was iemand gestörve. Hé’j kos gin rus viende, omdat ie iets belofd had en nie voldoan. Durrum kwam ie terug as ’n pjed. Da pjed liep ien ’n wei, woar aanders nooit pèrd liepe. Alleen vee, koewe en kalver. Minse uut de burt zage ’t pjed en zèje: “Kiek, dor lup ’n pjed. Dor lope aanders nooit gin pèrd ien die wei. Van wie zou da pjed zien?” ’t Gesprek...
nl.verhalenbank.50301
Toe ik nog zo’n kleine jonge was van ’n jaar of tien, liep ik soaves es ’n keer mee mien moeder van de Hagevoort nor Gendt. ’t Was ’n stille weg en ’t was bar donker. Opens zage we langs de weg, oan de kant van de weg, ’n meneer mie ’n hoge hoed op, helemol ien ’t zwart. Hé’j was niet te kenne en hé’j liep stil over ’t gras. We zèje: “Goeien oavend”. Mar...
nl.verhalenbank.49699
Van ’n dooie, die teruggekomme is, heb ik ok wel es gehörd. ’n Man ien Doornenburg was es erg ziek. De familie zèj, dat ie bediend mos worde. Mar dat wou de kjel nie. Ze hebbe toe toch de pestoor gehold. Mar die kos niks doen, want de kjel drèjde ’m de rug toe. Hé’j is toe doodgegoan zonder bediene. En hé’j wier zonder gebeden en plechtigheden begrave. Ze...
nl.verhalenbank.49780
