Datasets - ISEBEL

In de Weebosch, vlak bij Bergeijk, lag een huismoeder zwaar ziek in bed. Ze werd door haar familieleden zo slecht verpleegd, dat ze niet alleen door haar ziekte, maar ook van de honger stierf. Na haar dood spookte zij als geest door het gehele huis. Zo erg zelfs, dat er niemand naar binnen durfde. Vooral ’s nachts niet. Toen eens, op verzoek van de...

angst

nl.verhalenbank.49816

Aardstralen. 'Als er teveel aardstralen zijn in een gebied kun je daar niet bouwen. Dat zou doorwerken in het huis en zorgen voor onrust in de woning. Laatst sprak ik met een vrouw die was helemaal ziek geworden van de aardstralen.' Geesten oproepen. 'Ik hoorde van meisjes die geesten gingen oproepen. Ze zagen toen een witte vrouw in de spiegel met een...

aardstralen

nl.verhalenbank.42037

Us mem fortelde, dêr yn 'e buert fan Garyp ha minsken wenne, dy hienen in jonkje. Dat jonkje hie skuon oan mei sulveren gaspen. Dat jonkje rekke siik en doe hat er sein: "Dy gaspen mat mem noait forkeapje." En doe kaem dat jonkje to forstjerren. Mar dat minske kaem yn 'e earmoed to sitten en hja forkocht de gaspen. Letter kaem dat jonkje hyltyd by de...

aanspreken

nl.verhalenbank.30891

1.26. Heksen en de kwade hand Uit de troebele bron van onkunde opgeweld, leeft het geloof aan heksen en spoken in deze streken nog steeds voort, ofschoon slechts in 't verborgene en meest onder de lagere volksklasse. Godsdienst en beschaving hebben veel, zeer veel, doch nog niet alles kunnen uitroeien. Ds. Hanewinkel, die op zijne 'Reize door de Majory'...

aantonen

nl.verhalenbank.50020

Spookdieren Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...

aanvallen

nl.verhalenbank.13433

Het witte en het zwarte paard. In Middelstum woonde een jonge, naar geluk strevende vrouw, en 't leven lag voor haar als van een muur bezien een bloeiende tuin: wat behoefde zij aan den dood te denken? Iedere dag was haar een verassing des levens, en ze genoot iederen druppel van den tijd, gelijk een kind een zoeten drank. Ze dacht het niet, maar zij...

been

nl.verhalenbank.42067

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur