Datasets - ISEBEL

Dat heb ik zelf indertijd nog meegemaakt. D'r was bij ons in Reeuwijk een jonge, die ging naar z'n meissie. Toen die terugging weer op huis an en toen die over de brug ging, zag die spoke lope. Hij weer terug naar 't huis van z'n meissie. Dat is echt gebeurd, een spook met wit over z'n hoofd.

angst

nl.verhalenbank.70553

Ik heb hier nog iemand gekend met een wit laken om, die zat altijd binnen. Maar ze gingen d'r voor op de loop.

angst

nl.verhalenbank.125558

Bij 't Slot had je de witte juffrouw. Veel mensen waren d'r bang van. Maar m'n vader, dat was vroeger een stroper, ok van de armoei, werken van donker tot donker en dan 's avonds weer op stropen uit, maar die was niet bang van de witte juffrouw!

's avonds

nl.verhalenbank.50995

Vlak bij Gouda was wel een spookplaats. Vlak bij waar nou de kaarsefabriek is, net an deze kant van 't Bosweggie. Op die hoek stond een groot wit huis met kelders. 't Was zelfs een soort gevangenis. Toen ik soldaat was in Gouda bin ik d'r wel is in weze kijke. Dat huis dee geheimzinnig an en d'r beurde allerlei rare dinge. D'r werd gezegd, de haan begon...

aardappelen

nl.verhalenbank.125730

Je had hier vroeger een zeker persoon, die kwam bij z'n meissie vandaan. Hij moes bij een boer over z'n erf en toen zag die een witte gedaante. 't Was net of die gedaante d'm nakwam. Een ander persoon kwam ok bij z'n meissie vandaan. Die was niet zo bang uitgevalIe, die ging kijke. Toen was 't een wit hemd, dat over een draad hing.

angst

nl.verhalenbank.70729

Yn Furdgum wenne in boer, dy hie in greatfeint en in lytsfeint. Dy lytsfeint wie tige dryst en nergens bang foar. Op in kear waerd de lytsfeint nei 't doarp ta stjûrd om sjerp to heljen. Hja woenen him nou en dan wolris slite. 't Wie joun en it paed gyng oer 't tsjerkhôf. Op 'e weromreis, noch foardat er oan 't tsjerkhôf ta wie sloech de lytsfeint de...

angst

nl.verhalenbank.20632

H.E.: En met t peard dan, Eduard, t is oe misschien zölf a wa passeerd of a’j dat hebt heurd van oe vader of grootvader, dat dee ok wa es mangs ineens stil kon stoan en dan dachn ie, hoo kan dat toch, en woarum trekt ze no nich an en dan zol der ok op een of andere manier ne geest bie wezn west, De pear hebt mangs n apart zintuug, wat wie zölf nich könt...

angst

nl.verhalenbank.128533

Dàt weet ik wel, als je vroeger Langerak inkwam, dan had je daar een boerenhofstee, een eindjie van de dijk. Die hofstee stong op de plaats waar vroeger het kasteel van Langerak heeft gestaan. Je hebt daar een fruitbogaard tot aan de dijk. Als je daar in 't hollegie van de nacht, zo tusse twaalf en één, inging, dan kon je daar de witte juffrouw op een...

aankomst

nl.verhalenbank.50937

Een zoet gezelschap in een Limburgse herberg In de winter zat op een avond een zoet gezelschap vergaderd in de keuken van een herberg in een onzer Limburgse dorpen. Het was de burgemeester, een wethouder, de koster-onderwijzer-organist, nog een paar boeren en achteraf zat een jongen van een zestien jaar. Deze laatste wist blijkbaar geen andere, hem meer...

andermans

nl.verhalenbank.35885

Kaspar Pierre Heijboer De kleine Jo was vijftien geworden en dat betekende dat hij ‘onderin ging’. En geloof maar dat hij daar trots op was. Hij was nu geen jochie meer; hij was een mijnwerker. Eentje van de Emma, de mijn van Hoensbroek. In het portiershuisje aan de Akerstraat hing nu zijn penning, zijn heel eigen penning. Er was maar één ding dat Jokes...

aalmoezenier

nl.verhalenbank.41067

Leppink: Joa de wievenkoele, doar bunne wie wa duur ewest, doar heb wie veerder, doar kan ik niks van zegn. Joa heel oald, heel oald. Hier in Hoksbarge he'j de Bommelas, dat is op Buurscherzaand opan. Mer doar wordt dan ezegd: De bommelas, doar hef 'n keerlke, dat hef Keizer heetn, a'k nich better weet en den hef n naam ekrêagn en dat hef dan n betke...

angst

nl.verhalenbank.128594

Mooi-Ann van Velp Velen hebben de geschiedenis al verteld, die smartelijk is van het begin tot het einde, van Mooi-Ann van Velp en den jonker bij Biljoen. In den zomer, als de boschbessen vol en zwart zijn, trekken de vrouwen en meisjes erop uit, om deze te plukken, en ze vergaren de rijpe vrucht in karren, waarmede ze naar de steden rijden. Dan roepen ze...

adel

nl.verhalenbank.41778

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur