Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Op 'e Godloas Singel, dêr spuke it. Dêr spuke Japik Eibert syn geast om. Dêr wienen de lju bang foar.
Der wienen op 'e Godloas Singel ek faek wylde lantearnen.
nl.verhalenbank.30522
Wy wienen us op 'e Grinzer klaei oan 't wjudden. Wy slepten nachts yn in boereskuorre. Froeger wie der in lûk by de boereplaetsen boven yn 'e souder. Doe foel der us ien troch 't lûk hinne. Dy wie opslach dea.
Sûnt woarden dêr nachts de skuorredoarren altyd iepen dien sûnder dat der ien to sjen wie. Dat gebeurde om sa'n tolve ûre hinne. Dat mat dyselde...
nl.verhalenbank.24595
Diuwke by Nacht spûke nei har dea yn Garyp fan 'e buorren nei Sumar. Der binne genôch dy't har sjoen ha. Dit is wrachtich wier.
nl.verhalenbank.32481
Op Bennema-state to Hurdegaryp stie de hekke altyd iepen. In kloftsje fan tolve man, dy kommen hjir út 'e omkriten wei, dy woenen dêr mear fan wite. Dy gongen dêr yn 'e nacht hinne en hâldden in weddenskip.
Ien foar ien dienen se de hekke ticht. Mar net sadra hie ien de hekke ticht dien of hy sprong direkt wer iepen. Deselde dy't it ús heit forteld hat...
nl.verhalenbank.31213
Hjir tichteby op Mûntsjetille wenne in frou, dat wie Feikje Postma. Dy wie troud mei Albert Alma. Hja is in pear wiken lyn stoarn.
Op in joun sei se: "Ik haw in spoek sjoen. 't Is in frommes. Hja rint altyd oan myn hûs ta, fan 'e feart ôf. Ik sei tsjin Albert: - Ik wol har hjir net langer ha - Doe is Albert der út gong, achter it spoek oan. Wy ha 't...
nl.verhalenbank.22309
Doe't ús mem net mear op har sels wêze koe kom se by Schoppert op Wilhelmina-hoeve yn in keammerke ûnder Grinzer Pein. Dêr wie in minske yn dat keammerke forstoarn.
Op in kear fortelde mem my: "Dat minske dat hjir yn dit keammerke forstoarn is, hat by my west. Ik seach har stean en ik hâldde it gesicht op har. Hja hie sokke moaije klean oan."
"Wie mem net...
nl.verhalenbank.32825
Tenslotte nog enkele voorbeelden van het spel van spoken en geesten in Oost-Brabant:
In Hees, een gehucht tussen Eersel en Steensel, werd menige nacht een spook waargenomen.
In Riethoven stond vroeger een kasteel waar het iedere nacht spookte. Er verscheen dan, zo tussen twaalf en een, een witte slotjuffer.
Tussen Veldhoven en Oerle verscheen vroeger een...
nl.verhalenbank.49819
Anke Anne roan op 'e Lange Loane. Doe hat er dêr allegear minsken sjoen dy't al lang forstoarn wienen. Anne hat it dêr bot mei to krijen hawn. Hy is der hielendal fan foroare, sa'n yndruk hat dat op him makke.
nl.verhalenbank.21084
Heit wie ek in raren ien. Op in kear doe siet er yn 'e parrebeam. Doe seach er syn mem oankommen, hoewol dy al jierren dea wie. Hy sei: "Hwat dogge jimme hjir. Jimme matte dêr wer hinne gean, dêr't jimme weikom binne."
Doe wie syn mem wer fuort gong.
nl.verhalenbank.21537
As der yn 'e Feansterheide froeger ien stoar, dan seagen se dyselde letter altyd wer.
nl.verhalenbank.23597
Likele Kuipers, dy't op 'e Skieding wenne hat, seach alle nachten in keardel oer de Janke-dobbe sweven mei in wyt festje oan.
nl.verhalenbank.26025
Op 'e Lange loane yn 'e Westerein hat Anne Elzinga (in man) in hiele protte folk sjoen, dat lang al dea wie.
nl.verhalenbank.20914
Jehannes van Minnen wenne yn Droegeham. Hy hie lân yn 't Leech by 't Bouwekleaster. Doe't er al in moai skoft dea wie ha guon him dêr forskillende kearen yn 't Leech sjoen.
nl.verhalenbank.21648
Willem Lap dy wenne tusken de Skieding en de Oerterper feart yn. Hy seach mear as in oar. Op in kear wie der ien stoarn. Dat wie Jan Pool. Syn dochter Mart wie al in pear jier wei. Doe sei Willem Lap sa: "Mart hat fêst net sa bêst mei har heit kind, hwant dy spoeke hjir niis noch om."
nl.verhalenbank.33666
Ik wie in kear yn Harkema op 'e wei, dat nou de betonwei is. 't Wie doe noch in sânpaed. Doe seach ik Japik Stoarm, dy't al in skoft wei wie, troch 't hôf gean. Hy harke hwat by de syddoar. Ik naeide hurd út.
nl.verhalenbank.19965
Tussen twoalf en één,
Zien de spoken opte been.
Da zèj mien voader duk. Hé’j vertelde ok van ’n spook in Huse. Meschien het ie ’t wel gehörd van grötvoader. Ien Huse het ’t vroeger ok wel gespokt. Ien ’n huus, ik wet nie mer woar, hörde de minse duk veul lève: geklop en gehamer, gekrijs en zo wa. Mar ze zage nooit iets. Wat ’t was en wie ’t...
nl.verhalenbank.44777
Een vriendin van mij woonde vroeger in "Gouden Handen" wat eerst een klooster was, daarna een museum en nu een krakerspand totdat de verbouwing klaar is.
Ze willen daar appartementen in "Gouden Handen" bouwen. Dus ze mocht van de gemeente daar een kamer bezitten. De buurman van haar heeft een neefje en nichtje en ze bleven daar logeren. Midden in de...
nl.verhalenbank.49873
Ik kaem wol to naeijen by in sekere Grytsje. Har man skuonmakke wol. Hja hienen twillinkjes hawn en dy wienen stoarn.
Mar doe hie se dy twillinkjes wer bigeard.
Op in nacht kommen se beide by har bêd. Mar doe woarde se sa aeklich, dat sy sei: "O God, dit bigear ik noait wer. Dit kin 'k noait wer sjen."
nl.verhalenbank.19450
Hindrik Meijer fortelde: Ik kom by Meine At wei yn 'e Grinzerpein. 'k Wie rinnende. Underweis hearde 'k allegear stappen njonken my. As ik stean bleau, hearde ik noch ien, twa, trije stappen. Dan roan ik wer fierder. Wer hearde ik de stappen njonken my. Bleau ik stean, dan wer ien, twa, trije stappen. Mar ik seach neat.
Ik kom op 't lêst op 'e wei, dy't...
nl.verhalenbank.26062
Der hat ris in kear in brân west yn 'e Harkema. Der binne doe trije berntsjes yn 'e hûs forbrând. Jan van Zalen hat der noch in liet op makke. Wy wennen dêr tichteby. Tusken ús hûs en it sté dêr't dy brân wie lei in stikje heide. Dêr roannen sûnt dy brân nachts altyd dy trije lykjes om.
Dy berntsjes hienen gjin deahimdsjes oankrige, dêrtroch hienen se...
nl.verhalenbank.33309
