Datasets - ISEBEL

Zijn er spookhuizen bekend of plekken waar men meende dat het er spookte? Ging het om een specifiek soort spook, klopgeest, Poltergeist? Eh ja, Allersmaborg, zegt je dat wat? De Allersmaborg? Nee. Vlakbij Ezinge. En een van de vroegere bewoners zou daar nog rondspoken. Dat is een soort versterkt herenhuis, versterkte boerderij. Ik zag laatst op televisie,...

alumni

nl.verhalenbank.42531

2.62. Het spinnende spook te Bergeik Van het voorste Loo placht, nog kort geleden, een voetpad naar den lagen Berkt te geleiden, waar het, bij een weiland, eenen eikenwal of eene hegge doorsneed. Op dit punt moet het vreeselijk gespookt hebben, want zeer velen konden deze plek niet voorbij, zonder beweging of vreemdsoortig geluid van heksen en geesten te...

avond

nl.verhalenbank.50103

Mijn zegsman uit de Beets heeft bij een beschaafde vrouw thuisgelegen. In diens huis had het vroeger ook gespookt. Zij geloofde er niet aan, maar toch moest zij erkennen dat 's nachts om twaalf uur toch nog altijd de pot de chambre op het bedsbordje in de bedstee in de spookkamer rammelde. Zij heeft hierop mijn zegsman wel attent gemaakt. In dat huis...

afgestorvene

nl.verhalenbank.8831

Diuwke by Nacht spûke nei har dea yn Garyp fan 'e buorren nei Sumar. Der binne genôch dy't har sjoen ha. Dit is wrachtich wier.

dood

nl.verhalenbank.32481

Spookdieren Een boer vertelde mij dat zijn vader (nu 100 jaar geleden) als hij op handel uitging (bijna altijd 's avonds) naar Heere of Leende van vee te kopen of van vee van de hand te doen, natuurlijk te voet, over zandwegen en paden (er waren toen nog geen harde wegen), door heide en bomen meermalen opgeschrikt werd door gekrijs van vermoedelijk wilde...

boer

nl.verhalenbank.13455

Ik haw in kammeraedtske hawn, dat wie Sjoeke. Dy wenne yn 'e Westerein. Har âlde mem kom by har yn to wenjen. Dy hie aerdich hwat sinten, mar dy rekken op. Doe wie Sjoeke hounsk tsjin 't âld-minske. Op in kear gong se mei de feint to reedriden. Hja lei har mem achter de bêdsdoarkes del. Doe't se werom kommen fan it riden wie har mem dea. Letter wie 't dêr...

achterlaten

nl.verhalenbank.21669

Yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema wie in frou stoarn. Dy hie in bierkleed omkrige yn 'e kiste, dat hie to lang west. Doe koe dat minske de rêst net fine. En doe kom se elke joun by de famylje en dan rôp se: "To lang! To lang!" Doe ha dy lju doomny ophelle en dy hat har oansprutsen. Doe sei se, har bierkleed wie to lang, dêr moest in stik ôf. Doe is dêr in...

aanspreken

nl.verhalenbank.22968

Yn Burgumerheide wenne in omke fan my, dy wie oantroud. Hy hie twa susters. De iene suster krige in poppe. Mar dy poppe is deagong. Hwer't se 't bern brocht hat is noait ien to witen kom. Mar it bern is sûnder kleantsjes oan yn 't graef rekke. Mar alle jounen kom der in lyts neaken bern yn 't slopke, (dat wie in gonkje yn 't achterhûs, tusken twa bêdden...

begraven

nl.verhalenbank.22832

Hjir tichteby op Mûntsjetille wenne in frou, dat wie Feikje Postma. Dy wie troud mei Albert Alma. Hja is in pear wiken lyn stoarn. Op in joun sei se: "Ik haw in spoek sjoen. 't Is in frommes. Hja rint altyd oan myn hûs ta, fan 'e feart ôf. Ik sei tsjin Albert: - Ik wol har hjir net langer ha - Doe is Albert der út gong, achter it spoek oan. Wy ha 't...

dood

nl.verhalenbank.22309

Wy gongen froeger wol nei Grinslân ta to wjûden en to flaechsteppen. Op in kear wienen wy by in boer yn Uthuzermeden. Us mem wie der ek by. Wy moesten sliepe yn in skuorre, dêr doochde it net. Dêr wie ris ien formoarde woarn yn dy skuorre. Der wie in bipaeld plak, dêr koe net in minske lizze. Mem wist dat net, dy soe dêr lizzen gean, doe sei Karste Lamke...

arbeiders

nl.verhalenbank.30391

Doe't ús mem net mear op har sels wêze koe kom se by Schoppert op Wilhelmina-hoeve yn in keammerke ûnder Grinzer Pein. Dêr wie in minske yn dat keammerke forstoarn. Op in kear fortelde mem my: "Dat minske dat hjir yn dit keammerke forstoarn is, hat by my west. Ik seach har stean en ik hâldde it gesicht op har. Hja hie sokke moaije klean oan." "Wie mem net...

bewonen

nl.verhalenbank.32825

Antsje de Bruine wenne yn 'e Houtigehage. 't Minske hie 't o sa krap. Sy gong froeger in protte to naeijen. Op in nacht hie se thús sitten to naeijen by in ljochtsje. Doe hie der hwat by de doar west. De doar gong iepen en der kom ien yn. It wie in geest. 't Wie de geest fan har muoike, dy't al dea wie. Kingemoai, sei se tjin har. "Hwat is der oan,...

arm

nl.verhalenbank.24675

It gebeurde yn Strobos dat dêr in frou forstoar. Hja hie har man bilove litten, net ien mocht nei har dea de klean drage, dy't hja droegen hie. Mar dy man tocht dêr letter net mear om en hy troude wer. Hy joech dat minske de klean fan syn earste frou en dat minske die dy klean oan. Mar sûnt dy tiid kom syn earste frou alle jounen by harren yn 'e hûs. Doe...

aanspreken

nl.verhalenbank.32714

Te Oosthem in de provincie Groningen aan 't Reitdiep stond een café. Ik ben der wel eens met vader heen weest. We moesten over het kerkhof. Daar liep een loop-pad overheen. Vader kocht een borreltje. Ik kreeg kwast, ik was nog maar een jongen. Op een keer zaten er twee vrouwen - de vrouw van de kastelein en nog een andere - achter 't café. Er werd die...

nl.verhalenbank.24205

Yn Burgum wenne in rike heareboer, dy forlear syn frou. Foar har forstjerren hied er har biloofd, hy soe net wer trouwe, omt hja dat graech sa ha woe. Mar der wie noch net in healjier om of doe stied er al wer ûnder 'e geboadens mei in nicht fan syn eardere frou. Doe't er fan 't gemeentehûs weromkaem en it rydtúch yn 't koetshús bringe soe, stie syn eigen...

aanstaande

nl.verhalenbank.19772

Heel lang geleden woonde in Woensel een zeer rijke vrouw, die de armen onbarmhartig van haar deur wegjoeg als ze om een aalmoes kwamen smeken. De vrouw was trouwens voor iedereen gierig, behalve voor haar varkens. Ze kreeg het zelfs klaar om ze wittebrood te voeren. Haar straf was dan ook niet mals. Zij stierf zonder geestelijke bijstand en moest na haar...

aalmoes

nl.verhalenbank.49817

2.25. De witte juffrouw te Hoogeloon Een kwartier noordwaarts de kerk van Hoogeloon ligt het Koebosch met den Kabouterberg, waar het tusschen twaalf en één uur des nachts spookt. Zeer vele menschen, die er op het spookuur voorbijgaan, worden door eene in 't wit gekleede juffrouw achtervolgd en eenige minuten ver sprakeloos vergezeld. Plotseling is zij dan...

achtervolgen

nl.verhalenbank.50065

Tenslotte nog enkele voorbeelden van het spel van spoken en geesten in Oost-Brabant: In Hees, een gehucht tussen Eersel en Steensel, werd menige nacht een spook waargenomen. In Riethoven stond vroeger een kasteel waar het iedere nacht spookte. Er verscheen dan, zo tussen twaalf en een, een witte slotjuffer. Tussen Veldhoven en Oerle verscheen vroeger een...

aankijken

nl.verhalenbank.49819

Witte Juffers Een kleine honderd jaar geleden was een boerenzoon uit Koewacht naar de kermis in Overslag geweest, en keerde eerst in den nacht naar huis terug. Ongeveer 'n half uur van de hoeve, bij een bocht van den weg, spookte het. Toen hij daar zoo langs liep, werd hij eensklaps op den schouder getikt. Achter hem stond een in 't wit gekleede dame....

angst

nl.verhalenbank.38979

Op 'e Singel yn Jobbegea roannen nachts twa froulju om mei in wyt kleed om.

geest

nl.verhalenbank.21023

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur