Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
30 datasets found
Dutch Keywords: geest terugkeren
Minse, die oneerlijk zien gewes, die d’aander minse nie genoeg betoalde, of op ’n aand’re manier afzette of bedroge, kossenet ien ’t graf nied uuthouwe. No den dood en de begraffenis zage de minse ze dan soms buten op de bank zitten, of over ’n hekkepos leune of zoiets. En ge kos ze dan goed terugkenne. Zo kwam Dos M. ok terug. Hé’j was duk oneerlijk...
nl.verhalenbank.49661
Der wie in koopman, dat wie in joad. Dy handele yn linnen. Hy sei tsjin syn neibisteanden: "As ik kom to forstjerren, dan wol ik in bihoarlike rolle linnen mei yn 'e kiste ha." Der woed er mei bigroeven wurde. Doe't er dan stoar tocht de famylje, it wie eins bigreatlik, sa'n greate rolle linnen mei yn 'e kiste. Dat sy dienen it net, hy rekke sûnder linnen...
nl.verhalenbank.18158
Weerwolf Beter bekend bij ons betrekkelijk de "weerwolf" is wel "de hond van de Mote" of "de hond van 't kerkhof". Voor veel jaren leefde op zijn burgt 't enden de Mote te Roeselare een kasteelheer, bekend om zijn wreedheden, zijn wanordelijk leven van ontucht en donkere daden. Hij leefde van dieftsal en plundering. Hij mishandelde weduwen en wezen, en om...
nl.verhalenbank.13226
Uut de verhoale doarover bliekt, da vroeger de eerlijkheid diep ien de minse zat. Zij, die nie eerlijk ware, bijvoorbeeld minse, die hun schuld nie betoald hadde of geleend geld nie teruggegeve, krege gen rus ien ’t graf. En dan kwame ze er uut en wiere dör de minse gezien.
nl.verhalenbank.50243
Er was iemand, die waren met z'n tweeën aan 't werk. Die ene kon wat. Hij ging liggen slapen. Hij was dood, hij lag koud. Maar die paarden daarnaast briesten. Dat was een soort nachtmerrie, een soort duivel. Als je een zakdoek over die man z'n mond legde, kon die niet meer levend worden. Dan kon z'n geest niet meer in z'n lichaam terugkeren.
nl.verhalenbank.127622
Mijn grootvader die vertelde een verhaal, eh, uit Oirschot, hij kwam zelf uit Oirschot. En eh, daar was een vrouw, eh, gestorven in het kraambed maar het kleintje dat bleef leven. En nog weken nadat eh, ze gestorven was, zagen de buren in het hengstespoor een eh, ’s avonds een vrouw lopen. En eh, die liep dan steeds dezelfde weg op en neer. Eh,...
nl.verhalenbank.69699
Vele jaren geleden woonde op een hoeve in oud Sittard Heldewe, rijk en aanzienlijk. Hij reed steeds op een wagen, voortgetrokken door vier struische paarden en zijn woning straalde van rijkdom en pracht. Maar meer van zijn schatten hield hij van zijn wonderschoone dochter, zijn enigste en grootste geluk. Moest hij voor zaken van huis, dan was het hem...
nl.verhalenbank.13526
D’r was ’s ’n vrouw doodgegoan en die kwam terug. En ze verscheen on ’n andere vrouw, die femilie van ’r was. Die vrouw gieng nor de pestoor en vertelde alles. En ze vroeg was ze mos doen, astie vrouw wer terugkwam. De pestoor zèj: “As ze wer terugkum, moj ’r uutvroage, wurrum ze wer teruggekomme is”. En de vrouw, of ’r gees, kwam terug. En ze zèj: “Ik...
nl.verhalenbank.50219
As ien min bihandele wurdt troch in oaren ien en hy komt to forstjerren dan moat dy oare de forstoarne wer sjen. Nou krekt fiif en fyftich jier lyn wenne der yn Surhuzum in boerke. Hy wenne njonken in smidterij, in eintsje achterút. Hy wenne by syn mem yn. Dat minske wie widdou. 't Wie âlde Piere Mat en sy hie o sa min mei har man kind. Yn Surhuzum seinen...
nl.verhalenbank.19970
It spoek en de silerij 'De Man naam soms de wyn wei, of de gyk siet fêst' (D.S.) 'Beppe hat ek wol ferteld, dat it spoek de wyn út it seil wei naam. Hy liet de wyn stillizze. De skipper foer earst tige en dan ynienen lei er stil, dan wie de wyn út it seil. Dat die dat spoek. En soms koenen se de gyk net hinne en wer krije, dy bleau stiif, en dat die it...
nl.verhalenbank.13707
Zo volk, nou ga ik een stukje vertellen over de zwarte soldaat. Er was een keer prinses doodgaen. En dan moest ze begraven worden in een kerke. Dat is ja de gewoonte met prinsen en prinsessen, he. Maar de köning zei, d’r vader, nou mot er elke nacht bie de kiste, d’r mot een soldaat staan op wacht. Dat was nog in ‘t begin. Ze was nog niet begraven, maar...
nl.verhalenbank.69678
Weerkomen. Er bint wel mensen, en doar zegt ze van dat ze weer komen. En dat, dat is wel zo. Net zo as ze west bint, zo komt ze weer; in de geest. Ik heb in Uelsen (Duitsland) ewaarkt en doar is dat gebeurd. Vlak bie de kerke woonde Bonnink. Die Bonnink wur ziek en sturf. Toen ie begraavn was, kwam ie ieder moal weer; ie gung dan naar de kamer, waar ie...
nl.verhalenbank.43914
In Stiphout spookt het bij de oude toren. Dwaallichtjes zijn zieltjes van ongeboren kinderen en van mensen, die in het moeras zijn omgekomen.
nl.verhalenbank.47527
Ome Hend van moeder was zoveul as meisterknech bé’j ’n parlevinker, die ok ’n winkel on de wal had. Doar zörgde ome Hend vur. Hé’j was altied bar ien de mode. Den boas kwam te stèrve. De vrouw bleef mette kiender zitte. De kiender ware langzamerhand uutgetrouwd. En ze wonde nou alleen ien ’t huus. Op ’n keer gieng ome Hend nor ’t woater. “Verdimme, wie...
nl.verhalenbank.50461
Spokerijen in Schiedam Else vertelde mij in december 2009 dat zij drie jaar eerder een keer geesten had opgeroepen in haar huis te Schiedam; "We hadden op een stuk papier twee diagonale lijnen naar een middelpunt getrokken en voor de diagonale lijnen hadden we 'ja' en 'nee' geschreven. En wij moesten het potloodje raar in onze handen houden dat je hem...
nl.verhalenbank.49871
Grutmoeder zag soaves duk ’n lichje ien ’t keujeshok. Ze zag ’t wel, mar noom er ers nie veul notitie van. Mar toe ze da lichje al ’n poar keer gezien had opte zelfde plek, zèi ze tege d’r man: “Kom es meekieke”. Mar de man zag niks. “Goa d’r dan mar es nor toe, achter ien ’t hok, bé’j de muur. Kiek mar. Doar is ’t. Pak ’t mar”. De man gieng nor de plek,...
nl.verhalenbank.45727
Minse, die gestolen hadde, kwame terug um te spoke.
nl.verhalenbank.50336
2.69. Het onbevreesde spook Jan-Michiel Betz (Bits genoemd), kleermaker te Bergeik, een geboren Duitscher en een braaf man, was ten jare 1827 op het Loo aan het werk en bleef in dit huis tot omtrent middernacht al pratende den tijd doorbrengen. Met het oog op het late uur bood men hem aan, dààr te overnachten, maar hij besloot evenwel naar zijne...
nl.verhalenbank.50110
Aan de bewoners van de Westkaap van Walcheren (Westkappel) was door de goden opgedragen de geesten van de doden naar Engeland te voeren. Alle nachten, als het ganse dorpje sliep, werden de vissers door een geheimzinnig kloppen op hun wit-zwarte deurtjes gewekt. Dan daalden ze af naar het strand en aan de voet van de dijk vonden zij de boten liggen, slanke...
nl.verhalenbank.48810
De spookmis De meid van de pastoor der Sint-Matthiasparochie te Maastricht zag alle nachten de ramen van de kerk verlicht. Zij durfde er niets over zeggen aan mijnheer pastoor, maar toen zij op zekere keer bij hem ging biechten, vertelde zij het hem. De pastoor besloot zich de volgende nacht in de kerk te verbergen. Hij nam plaats in de biechtstoel, van...
nl.verhalenbank.43455
35