Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
16 results
Dutch Keywords: geest spokerij deur
Het spookhuis van Monster is inmiddels in november 2010 gesloopt, maar op het Fok!-forum wordt er in de topic "Sp00kvergalen #4" nog het volgende over verteld; "Het spookhuis is alweer een tijdje weg. Niemand weet wat het verhaal erachter precies was, maar de wc scheen soms doorgetrokken te worden, iemand schijnt van de trap te zijn geduwd, rare geluiden...
nl.verhalenbank.49893
Ann wist mij over een aantal spooklocaties in Groningen te vertellen. "De meest vreemde plek die ik ken hier in Groningen is het Sterrebos bij nacht. De kou is direct voelbaar als je in de buurt komt van de muziekkapel. Ook heb ik daar ooit eens een geest gezien van een klein wit hondje. Later las ik dat er in die vijver daar een hondje was verdronken,...
nl.verhalenbank.49234
SPOKERIJEN OP DE STILLE VEERKADE In 1859 werd de Haagse binnenstad opgeschrikt door eigenaardige spookverschijningen in een huis aan de Stille Veerkade. Zes jaar nadat daar iemand was gestorven, begon het daar te spoken. Van gesloten koffers sprong het deksel omhoog en bij stevig aan de muur bevestigde en sinds lang niet meer gebruikte kastjes, die met...
nl.verhalenbank.32540
Hjir op 'e Wâl op 'e hoek stiet in hûs, dêr gong de doar altyd fansels fan iepen, waerd der altyd sein. Dêr hat in sekere Durk yn wenne, dy hie him dêr ophong. As de doar dan wer iepen gong, seinen se: "Dû mast dêr bliuwe, Durk." Dan woe syn geest der yn. Dy wie dan wer warber.
nl.verhalenbank.37906
Der wie in greate boerepleats, dêr wie 't net plús yn. It spoeke dêr. De boer prakkesearde der oer om der wei to wenjen. Hy sei tsjin syn arbeider: "Jonge, astû de boel hjir oplosse kinst, krijst in grou stik jild fan my. De arbeider sei: "Ik sil 't bisykje." Hy gong nei de dûmny ta en frege of dy in nacht mei him weitsje woe yn in keamer fan 'e pleats,...
nl.verhalenbank.19836
Van kasteel Groenesteyn is alleen het poortje uit 1617 overgebleven. Onder het dak bevindt zich het duivenverblijf. Bij dit poortje hoort trouwens een spookverhaal. Vroeger, toen het kasteel er nog stond, werd de poort elke avond om tien uur gesloten. Op een warme zomernacht deden twee freules uit het kasteel de deuren van de poort open, gingen bij het...
nl.verhalenbank.49899
No. 72. Ook op andere plaatsen verschijnt Belleman. Pieter Schellens te Braambosch onder Riethoven, had altijd dorst voor tien. Eens toen hij in den laten avond, dronken en wel, uit het dorp naar zijn huis terugkeerde, roept ie bij de hoeve, waar het spook zich meestal vertoonde: "Hé Belleman! Kom nou maar eens voor den dag!" En aanstonds was Belleman er,...
nl.verhalenbank.46705
Op 'e Tille hat in hûs stien, dêr woe net in minske yn wenje. Hwant it spoeke dêr. Alle jounen kom der ien by de doar. Dy kom út it graef wei. As se fregen: - Hwat matte jo -, dan sei 't spoek neat werom. Doe gongen se op in kear nei de doomny ta. Dy kom der by. En dy, het it spoek oansprutsen. Hy sei: "Hwat binne jou forlangens?" Doe sei se, hja hie net...
nl.verhalenbank.21539
Yn 'e Feanster Omloop wenne froeger Japik Kikkert (= van der Bij). Der lei in greate gracht achter syn hûs. Dêr wienen us twa bern willemoeds yn fordronken troch de minsken dy't doe yn dat hûs wennen. Sûnt dy tiid roannen dy bern nachts altyd om 'e dobbe hinne. De skuorredoarren, as dienen se dy jouns nòch sa fêst, dy stienen de oare moarns altyd iepen.
nl.verhalenbank.26042
Heit en âlde Rinse de Wind wienen froeger in soad by elkoar. It wie ris yn 'e winter en Tsjerk Beima hie dat jier ierappels forboud. Mar Tsjerk kom to forstjerren. Hy wenne oan 'e betonwei, dat wie doe in sânpaed, flak by de rotanfabryk. De ierappels sieten dêr yn 'e bult. Heit en Rinse setten dêr op ta op in nacht om fan dy ierappels to stellen. De âld...
nl.verhalenbank.29326
Ik haw ek yn Dútslân wurke, yn Glättbeck(?). Ik wie dêr yn 'e kost. Wy wienen mei ús trijen fan kostgongers. Ien fan dy mannen koe mear as in oar. Hy frege my: "Hwa fan dyn neiste famyljeleden dystû kend hast, is it langste dea?" "Myn beppe", sei 'k. "Woest dyn beppe noch wolris sjen?" Ik wist eins net hwat ik dêr op sizze moest. "Dû kinst har komme to...
nl.verhalenbank.27937
As et in een huus in t veen niet deugde, as de deurn oopn gungen of de klinke oplicht wur zunder dat er iene te zien was, dan mos men noar Rütenbrock; doar woonde n wievien, die boze geesten weg brengen kon. Nou achteraf denk ik, dat de lu bedroogn wurn. Dat mens mos betaald worn en daar gung et haar um. Maar ie mutn niet vergeetn, dat alle mensen bienoa...
nl.verhalenbank.46174
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje." Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef. Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Tichte by Piter Kikkert ûnder 't Surhústerfean stie in boerespul, dêr stie de skuordoar altyd fan iepen. Dat wie ek sekuer wier, dat seinen Jan en alleman. Guon gongen moarns bitiid nei 't wurk, dan moesten se by Piter Kikkert oer 't hiem. Dan seagen se dêr dy doar wol iepen stean. Op in moarn ier en bitiid soe der in arbeider mei de Feanster boat nei 't...
nl.verhalenbank.28244
Ik ben sinds 2 jaar verhuisd, weg uit mijn vertrouwde stad, Rotterdam. Daar heb ik in het Oude Noorden gewoond, in een huis die waarschijnlijk meer historie heeft dan mij. In die periode heb ik veel aan mijn geestelijke "verruiming" gewerkt. Mediteren, chakra oefeningen etc. Ik heb van jongs af aan al een link gehad met het onbekende, het probleem was dat...
nl.verhalenbank.49926
Kaspar Pierre Heijboer De kleine Jo was vijftien geworden en dat betekende dat hij ‘onderin ging’. En geloof maar dat hij daar trots op was. Hij was nu geen jochie meer; hij was een mijnwerker. Eentje van de Emma, de mijn van Hoensbroek. In het portiershuisje aan de Akerstraat hing nu zijn penning, zijn heel eigen penning. Er was maar één ding dat Jokes...
nl.verhalenbank.41067
18