Datasets - ISEBEL

Er was iemand, die waren met z'n tweeën aan 't werk. Die ene kon wat. Hij ging liggen slapen. Hij was dood, hij lag koud. Maar die paarden daarnaast briesten. Dat was een soort nachtmerrie, een soort duivel. Als je een zakdoek over die man z'n mond legde, kon die niet meer levend worden. Dan kon z'n geest niet meer in z'n lichaam terugkeren.

briesen

nl.verhalenbank.127622

480 ¶ Het x. capittel. "Nu hoort alle ende verstaet wel dit capittel: die sorghe hevet dat die mare tsinen bedde comen sal, die sal nemen een eyken berdeken ende leggent voer dat vier. Yst dat si daer comt ende op yement sidt, si en sal van daer niet konnen gheraken, 485 ten sal schoen dach wesen, ende dat is gheproeft." (Glose)...

bed

nl.verhalenbank.29037

In nachtmerje koe in man wêze as in frou. By de froulju kom in man as nachtmerje, by de manlju in frommeske. Fan sawn op elkoar folgjende jonges of sawn op elkoar folgjende famkes wie ien in nachtmerje. It wie in boaze geest. Sa neamde myn wiif har beppe de nachtmerje ek. Dy hie de toffels altyd mei de hakken tsjin 't bêdsket oan. Op in kear, doe wie myn...

nl.verhalenbank.21138

Mijn moeder en ik komen vaak rare dingen tegen die erg onverklaarbaar zijn, zoals dingen heel erg sterk kunnen ruiken en voelen. Tevens hebben wij soms het gevoel dat we niet alleen zijn. Dit voelt onprettig en we weten niet hoe we er mee om moeten gaan. Het geeft een angstig gevoel en ik kan er soms niet van slapen. Dan hoor ik dingen die anders zijn,...

aanwezigheid

nl.verhalenbank.49929

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur